به کارگیری تولید پراکندۀ (DG) در شبکه های توزیع، یکی از پیامدهای مقررات زدایی سیستمهای قدرت جدید است. تغییر مقررات و همچنین پیشرفت در تکنولوژی (DG) زمینه را برای توسعۀ این تولید در برابر تولید متمرکز، مساعد نموده است. با توجه به مقررات اعمال شده در زمینۀ تعرفه ها و وجود رقابت، طراحی دقیق سیستم توزیع و اجتناب از سرمایهگذاری اضافی را ضروری نموده است. در تحقیقات گذشته در این زمینه، غالباً سرمایه گذاری با هدف حداکثرسازی سود دارندۀ شبکه، انجام گرفته است و از طرف دیگر، از بین تکنولوژیهای مختلف تولید پراکنده، فقط یک نوع تکنولوژی مدنظر قرار گرفته است و اثر تکنولوژیهای مختلف توأم با یکدیگر، در بهینه سازی در نظر گرفته نشده است. طرح جایابیDG از دیدگاه شرکتهای توزیع، مشترکین و رگولاتور، قابل بررسی است. بدیهی است که مشترک یا شرکت توزیع در احداث تولید پراکنده هریک حداکثر سود خود را مد نظر قرار میدهند؛ لیکن از دید رگولاتور طرحی که منافع هردو را تأمین نماید، مناسب تر است. در این مقاله به منظور سرمایهگذاری درنصب واحد های تولید پراکندۀ (DG)، در شبکۀ توزیع، یک روش جدید ارائه شده است که در آن علاوه بر منافع مشترک، سود شرکت مد نظر قرار گرفته است. منافع مشترک از طریق تأمین تمام یا بخشی از مصرف مورد نیاز از DG به جای شبکه و منافع شرکت با کاهش تلفات حاصل خواهد شد. هردو تابع تحت عنوان رفاه اجتماعی، ماکزیمم شده است. لازم به ذکر است اثر تکنولوژیهای مختلف بررسی شده و تکنولوژیهای مناسب، انتخاب میشوند. روش بهینه سازی به کار برده شده در این مقاله، الگوریتم ژنتیک (GA) میباشد که با انعطاف پذیری بالا در مدلسازی قیود پیچیده، یک بهینۀ سراسری را در اختیار ما قرار میدهد.
دانلود