تفرق سیاسی به مفهوم وجود نهادها، سازمان ها و قلمروهای حکومتی متعدد مستقل از هم در محدوده مجموعه های شهری یا مناطق کلانشهری، اساسی ترین چالش رویه ای فراروی مدیریت و حکمروایی این گونه مناطق قلمداد می شود. در طرف مقابل و برای چیرگی بر این چالش، راهبردهای متعددی از سوی نظام های مدیریتی ارائه شده است که همه آنها تحت عنوان منطقه گرایی در مدیریت و اکنون حکمروایی مناطق کلانشهری جمع بندی می شود.
این نوشتار در تلاش است به طرح انواع مدل ها و الگوهای منطقه گرایی منتج از این راهبردها و نیز تحلیل نقاط قوت و ضعف آنها بپردازد و قابلیت اجرایی آنها را در انواع مناطق کلانشهری - به عنوان مجموعه ای از تجربیات عملی در زمینه منطقه گرایی و روندهای تازه آنها - برای یافته اندوزی از آنها در مدیریت مجموعه های شهری کشور ارائه دهد.
کلمات کلیدی: منطقه کلان شهری، تفرق سیاسی، نومنطقه گرایی، منطقه چند هسته ای، شهرداری گرایی
نویسنده: ایرج اسدی
دانلود مقاله