جستجو در تالارهای گفتگو

زن و مرد در حمله قلبی هم با هم فرق دارند خبرگزاری آنا: بررسی ها نشان می دهد علاوه بر تفاوت هایی که زنان و مردان با یکدیگر دارند، حمله های قلبی نیز در آنها متفاوت بوده و با علائم مختلفی خود را نشان می دهد. به گزارش خبرنگار پزشکی خبرگزاری آنا، تحقیقات صورت گرفته روی زنان و مردان علائم متفاوتی را در آنها به ثبت رسانده است. به عنوان مثال، زنان معمولا در زمان حملات قلبی احساس درد و سنگینی در قفسه سینه، کوتاهی نفس و حالت تهوع را تجربه می کنند و همه زنان باید این گونه علائم را بشناسند. زنان اغلب در زمان بروز حمله قلبی با دردهای غیر معمولی مواجه می شوند که در بررسی های اولیه ممکن است نشانی از حمله قلبی را نشان ندهد ولی با بررسی های بیشتر این علائم می تواند بیانگر حمله قلبی در آنها باشد. این قبیل علائم معمولا توسط پزشکان به اشتباه تشخیص داده می شوند و همین امر می تواند جان بیمار را در معرض خطر قرار دهد. درد قفسه سینه، درد ناحیه پشت و حالت تهوع را به عنوان زنگ خطر حملات قلبی در زنان همواره به خاطر بسپارید. اکثر افراد تصور می کنند درد ناحیه قفسه سینه تنها نشانه حمله قلبی است غافل از این که در زنان بیشتر با درد پشت و میان دو کتف خود را نشان می دهد. ولی در صورت وجود درد قفسه سینه، این درد بیشتر در قالب احساس سنگینی بروز می کند. مهم ترین نشانه حمله قلبی در زنان احساس خستگی زیاد حتی پس از خواب کافی است. از دیگر علائم می توان به تنفس دشوار؛ مشکل در خوابیدن؛ احساس ناراحتی در معده،؛ عصبی بودن؛ سردردهای شدید؛ احساس سوزش و درد و سنگینی در قفسه سینه؛ درد بین شانه ها؛ درد در قفسه سینه که به آرواره، گردن، شانه ها، داخل بازوها و حتی گوش ها انتشار می یابد؛ درد در ناحیه شکم و بالای ناف اشاره کرد. ولی در مردان شایع ترین علامت حمله قلبی احساس درد؛ نارحتی و فشار در قفسه سینه است. گاهی این درد در فواصل مختلف تکرار شده و گاه تا چند دقیقه طول می کشد. در واقع درد قفسه سینه در مردانی که دچار حملات قلبی می شوند بیش از زنان گزارش شده است و تنها ۱۰ درصد از مردان چنین علامتی را اعلام نکرده اند. علائم دیگری که در مردان شیوع کم تری دارد عبارتند از: احساس درد و ناراحتی در هر دو بازو، گردن، آرواره، کمر و معده؛ کوتاهی تنفس ها، سردرد خفیف، حالت تهوع و تعریق؛ احساس درد شکمی که شبیه سوزش قلب است. در واقع توجه به هر یک از این علائم در زمان لازم می تواند جان بیماری را نجات دهد ولی از سوی دیگر، سهل انگاری در این امر گاه یک عمر پشیمانی را به دنبال خواهد داشت.