جستجو در تالارهای گفتگو

پیوند تنگاتنگ این نیاز انسانی با عواطف و خواسته‌های درونی جامعه، طی دوران‌های مختلف به روش‌های گوناگونی به تصویر کشده شده است. واقعیت این است که لباس نیز چون زبان و فرهنگ تحت تاثیر عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مراحل گوناگونی را از سر گذارنده است به نحوی که یقینا لباس و ویژگی‌های نهفته در آن را نیز می‌توان مانند ادبیات و سایر حوزه‌های فرهنگی کشور بر اساس تحولات موجود تقسیم بندی کرد.ایجاد ارتباط بین اشعار زیبای ایرانی با لباس طی چند سال اخیر یکی از مهمترین گام‌هایی است که تا امروز در این عرصه برداشته شده است. خواندن اشعار ایرانی که عمدتا از شعرایی نظیر حافظ و مولانا و سعدی هستند در قاب زیبای خطاطی به سبک های مختلف پس از ارائه یک خلاقیت بر روی لباس های روزمره و به سطح جامعه رسید به نحوی که امروز می توان انتقال این بخش فرهنگی را در بسیاری از کشورهای دیگر نیز مشاهده کرد. در واقع این روش با استفاده از گرافیک و با روش تایپوگرافی در کشور رواج یافته است."تایپوگرافی" یا "خط نگاری" و "خط نگاره" اثر گرافیكی است كه حروف و کلمات ، ساختار اصلی آن را تشكیل می دهد و در واقع كم و كیف تركیب بندی اثر به اعتبار نوشتار و یا حروف شكل می گیرد.تایپوگرافی همانگونه كه اشاره شد، یكی از جلوه های بارز و با قدمت هنر گرافیك است. واژه تایپوگرافی در گذشته معادل طراحی حروف و آن دسته از آثار نوشتاری می شد كه با فرایند چاپ و تكثیر به صورت تك رنگ حاصل و تقریباً در همین حدود خلاصه می شد. اما امروز این واژه شامل آثاری می شود که با استفاده از خط و یا خط و تصویر با رعایت اصول زیبا شناسی، اثری واحدی را ایجاد كند كه بیانگر اطلاعات و یا پیامی باشد.در بسیاری از موارد، استفاده از حروف و متن به شكلی ارائه می گردد كه القای فرم(شكل) و تصویر را در اثر می نماید. طراحان در آثار خود با بزرگ نمایی، فشردگی و چیدن حروف در كنار هم و گاهی تنها با دخل و تصرف در فیزیك حروف، ارتباط عمیقی با موضوع به وجود می آورند.واقعیت این است که پوشیدن لباس های اسپرت طی سال های گذشته تنها با نشانه ها و ویژگی های اروپایی در کشور امکانپذیر بود اما با این روند شاهد تحولی دوباره در این عرصه بوده ایم به نحوی که برخی از تولیدکنندگان و طراحان خوشفکر از طریق تایپوگرافی موفق به برند سازی و حتی ایجاد انگیزه شعر خوانی در نسل جوان شده اند.قطعا زنده نگه داشتن ادبیات کشور در سایه هنر گرافیک و پوشاک به عنوان یکی از هنرهای نوپا در کشور امکانپذیر است اما اینکه چگونه می توان این حوزه را به نحوی جهت دهی کرد مساله ای است که شاید در مباحث آینده بنیاد ملی مد و لباس به آن پرداخته شود.

مهدی سلامی، کارشناس گرافیک درباره تایپوگرافی بر روی لباس های داخلی به خبرنگار مد ولباس هنرآنلاین گفت: حضور هنر تایپوگرافی بر روی لباس به عنوان یکی از شاخه های هنر گرافیک بسیار ارزنده و خوب است چرا که به واسطه این هنر می توان پیام های مفهومی نظیر شعرها و جملات ارزنده ایرانی را به مخاطبان انتقال داد.وی در ادامه سبک تایپوگرافی حاضر در ایران را نادرست خواند و بیان کرد: متاسفانه ترکیب تایپوگرافی که امروز بر روی لباس ها کار می شود چندان درست نیست چرا که به دلیل کم کردن فاصله حروف در این بخش جملات و شعرها خوانا دیده نمی شوند.این کارشناس گرافیک تاکید کرد: در واقع استیل حروف انگلیسی و ایرانی با یکدیگر متفاوت هستند به نحوی که حروف انگلیسی دارای فاصله کافی در نوشتار هستند اما در حروف فارسی اینگونه نیست و چنانچه بخواهیم این فاصله را بنا بر دلایلی نظیر سبک و کمبود فضا کاهش دهیم با معضل عدم خوانا بودن تایپوگرافی ها در لباس مواجه خواهیم شد.سلامی در پاسخ به اینکه چرا برخی از تایپوگرافی ها تنها حروف هستند و هیچ معنایی ندارند اظهار کرد: لباس در مرحله اول یک کالای روزمره و کاربردی است به همین خاطر نمی توان تنها بر جنبه زیبایی شناختی و سبک تایپوگرافی توجه کرد چرا که این لباس در تمامی محافل جامعه به نمایش گذاشته می شود و قطعا قشر خاصی تنها آن را نمی بینند لذا متون تایپوگرافی بر روی لباس باید به نحوی باشد که همه اقشار جامعه از یک خانم خانه دار تا یک هنرمند قابلیت درک آن را داشته باشند.وی ادامه داد: استفاده از شعرهای ملی و باستانی ایران که قابلیت مفهومی بالایی دارند بر روی لباس بسیار زیباست ضمن اینکه بر روی جنبه مذهبی کار نیز می توان تاکید کرد به نحوی که به نظر من استفاده از جمله امام حسین درباره آزادگی خود جذابیت خاصی بر روی لباس می آفریند.این کارشناس گرافیک درباره نقش این هنر در تولیدی های داخلی بیان کرد: قطعا نقش گرافیست ها در جامعه پوشاک کشور توسط تولیدی ها یا کارخانجات نساجی تعیین می شود به همین خاطر نیاز به درخواست از جانب این گروه گام اول است چرا که یک گرافیست به تنهایی نمی تواند طرح بزند و ادعایی در این زمینه داشته باشد.سلامی در پاسخ به این سوال که جامعه گرافیکی چه اقدامی برای جذب تولیدی ها کرده است گفت: متاسفانه جامعه تولیدی و نساجی ها در کشور ما از جامعه گرافیکی بسیار دورتر است به نحوی که اغلب این تولیدی ها به تجربیات شخصی و مسائل بازاری تکیه می کنند و کمتر قدرت ریسک و آفرینش کارهای تازه را می توان در این بخش یافت. در واقع توجه به مسائل بازار بسیار کمتر از بررسی مسائل زیبایی شناختی و هنر گرافیک است.وی افزود: برگزاری همایش برای پیوند حوزه گرافیک و تولید پوشاک می تواند بسیار موثر باشد ضمن اینکه ارائه یک بروشور از طرح های هنرمندان حوزه گرافیک به تولیدکنندگان و فعالان پوشاک ضروری است.