جستجو در تالارهای گفتگو

منبع : ماهنامه تخصصی جنگ افزار / به همراه بخش های اضافه شده توسط noandishaan.com تاکتیک ( tactics ) در لغت به معنای تدابیر جنگی است و به کارشناس امور جنگی نیز tactical اطلاق می شود. تاکتیک در واقع روش های جنگیدن است که حاصل تفکر و تجربیات بشر در امور نظامی و جنگی می باشد. در واحدهای نظامی افراد با تمرینات و آموزش کافی با روش ها و هنر مبارزه آشنا می شوند و هر نظامی با توجه به وظیفه و مسئولیت خود به میزان لازم می بایست از این هنر نامحدود بهره مند شود تا در میدان رزم نهر جنگیدن خود را به نمایش گذاشته و دشمنش را مغلوب نماید. در لحظات حساس مبارزه کسانی پیروز خواهند شد که روش های بهتر یا همان تاکتیک برتر نسبت به حریف خود داشته باشند. واژه تاکتیک برای هر فرد نظامی تداعی کننده اصول و قواعد مبارزه و آموزش های دشوار و جذاب نظامی و زنده کننده خاطرات دوران آموزشی رزم مقدماتی است. پیشینه تاریخی بوجود آمدن تاکتیک به انسان های نخستین باز می گردد ، هنگامی که انسان های اولیه برای زنده بودن و زندگی کردن با خطرات بسیاری مواجه شدند و برای مبارزه کردن با این خطرات قدرت عضلانی انسان بسیار ناچیز بود. در نتیجه آنان باید به یک قدرت برتر تکیه می کردند که بوسیله آن همه دشمنان را نابود و خود را موجود برتر جهان کنند و سایر موجودات را تحت سلطه خود درآورند. این قدرت برتر همان عقل و قوه تفکر انسان است که با تکیه بر آن و استفاده از تاکتیک های شکار سایر موجودات را شکست دادند ، حال این انسان های متفکر بر سر قدرت و سلطه گری با یکدیگر وارد جنگی شدند که تا کنون ادامه دارد و خواهد داشت. چندین سال قبل از میلاد مسیح نیز یک کارشناس نظامی چین به نام سن تزو در کتاب معروف خود هنر جنگ ، به اهمیت تاکتیک جهت غلبه بر دشمن اشاره ویژه ای کرده است ، اگر به دلایل پیروزی یا شکست جنگ هایی که در دوره های مختلف تاریخ بوقوع پیوسته نگاهی بیاندازیم متوجه این موضوع می شویم که همیشه پیروزی نصیب کسانی شده که تاکتیک برتری نسبت به حریف خود داشتند. حال به چند مورد از آن به دقت می نگریم : در سال 331 قبل از میلاد مسیح داریوش سوم آخرین پادشاه هخامنشی با اتخاذ تدابیر جنگی نامناسب عرصه را برای فتح ایران به دست اسکندر مقدونی باز کرد....