جستجو در تالارهای گفتگو

شهر تاریخی بیشاپور در ۱۲۰ کیلومتری جنوب شیراز و ۲۳ کیلومتری غرب شهرستان کازرون واقع شده است. بیشاپور در کنار جاده شاهی روزگار باستان واقع شده که در دوره هخامنشیان «تخت جمشید» و « استخر » را به شهر باستانی « شوش» و در دوره ساسانی شهر « گور» و « بیشاپور » را به « تیسفون » مقر امپراطوری ساسانی وصل می نموده است. شهر بیشاپور ۱×۲ کیلومتر وسعت دارد و جزء اولین شهرهای باستانی است که دارای تاریخ مکتوب شهرسازی می باشد. این تاریخ سنگ نبشته ای است که با دو خط اشکانی و ساسانی بر روی ستون بنای یادبود بیشاپور حک شده است .با توجه به وضعیت جغرافیایی خاص بیشاپور خصوصا رودخانه شاهپور و « تنگ چوگان» این شهر در روزگار خود سرآمد شهرهای دوره ساسانی بوده است . تاریخ ساخت شهر به دوره شاهپور و حدود سال های ۲۷۲ ـ ۲۴۱ م بر می گردد .

گنجینه‌های ایران کهن؛ شهر گمشده َبیشاپور در كنار جاده شاهی روزگار باستان واقع شده است. جاده شاهی در دوره هخامنشیان «‌تخت جمشید» و «استخر» را به شهر باستانی «شوش» و در دوره ساسانی شهر «‌گور» و «‌بیشاپور» را به «تیسفون» مقر امپراتوری ساسانی وصل می‌كرده است. شهر بیشاپور كه یادگار شکوه ایران باستان است در 120 کیلومتری جنوب شیراز و در فاصله 23 کیلومتری شهر کازرون قرار دارد. این شهر که منسوب به شاپور اول،دومین پادشاه ساسانی است توسط فردی یونانی به نام هیپوداموس، ساخته شده است. این شهر را در سال 266 میلادی به شکل مستطیل بنا نهاده‌اند، به گونه‌ای که چهار دروازه و دو خیابان آن یکدیگر را قطع می‌کرده‌اند. آتشکده بیشاپور بزرگترین آتشکده دوران ساسانیان نام گرفته است. ارتفاع دیوار‌های این آتشکده به 14 متر می‌رسیده است . معبد آناهیتا در زمان شاپور اول به احترام ایزد نگهبان آب ( آناهیتا) معبدی در بیشاپور ساخته شد که در آن مراسم مذهبی خاصی اجرا می‌شد. معبد آناهیتا سردابه‌ای مکعب شکل است و از سنگ‌های حجاری شده، بدون ملات و دو جداره (مانند بناهای دوره هخامنشی ) ساخته شده است. این معبد دارای چهار ورودی است و بالای هر ورودی تندیس دو سویه گاو (به شکل سر ستون‌های تخت جمشید) قرار گرفته است. در راهروهای معبد جوی‌های باریکی وجود دارد که در گذشته در آن آب جریان داشته است و از جهت وسایلی که برای جریان آب در اطراف تالار مرکزی تهیه شده بود، از جمله شگفتی‌های معماری ایران به شمار می‌رود . تالار شاپور تالار تشریفات یا تالار شاپور چهار ورودی دارد و در هر ضلع آن 4 تاقچه گچبری شده وجود دارد كه در گذشته روى آن نقاشی و رنگ آمیزى شده بود. در این میان این نقاشی‌ها تصویر یكی از زنان دربار دیده می‌شود كه در حال باد زدن خود است. همچنین درباریان با جامه‌های بلند ساك‌های گل بر سر و دسته گلی در دست نشان داده شده‌اند. جالب اینکه یكی ازقطعه‌های موزاییك یاد شده در موزه ایران باستان و دیگری در موزه لوور فرانسه وجود دارند. بیشاپور برای بسیاری از ایرانیان آنگونه که باید شناخته شده نیست اما به عقیده بسیاری، این شهر گمشده در دل تاریخ با شکوه ترین اثر بر جای مانده از دوران امپراطوری ساسانی است.

تاریخِ زیر خاک! این شاید بهترین تعبیری باشد که بتوان برای شهر باستانی بیشاپور به کار برد. شهر شگفت انگیزی که روزگاری متمدن ترین پایتخت ساسانی به شمار می رفت و با سبک معماری خیره کننده اش، کم نظیرترین آثار باستانی را در خود جا داده بود. شهر انگور و ابریشم و عسل و گل های شب بو که به یاد حکم دوران، بیشاپور نام گرفته بود. کتاب های تاریخی را که بگردید، ردپای این شهر را با عنوان های به شاپور،بیشاپور، بیشابور، بیشاور و «به اندیوشاپور» پیدا خواهید کرد. شهر حیرت آوری که ارزشمندترین آثار دوران ساسانیان را در خود جای داده و اگر گذارتان به آنجا بیفتد، می توانید معبد آناهیتا، تالار شاپور، ایوان موزائیک، قلعه (دختر) با نقش برجسته‌های ساسانی، قلعه پسر، نقش‌های تنگ چوگان و کاخ والرین را در آن ببینید.