بیرینگهای مغناطیسی فعال امروزه در بسیاری از موارد صنعتی کاربرد دارد. این بیرینگها دسترسی به سرعتهای بالاتر را نسبت به انواع بیرینگهای مکانیکی و غلطشی فراهم می سازند. همچنین استفاده از این بیرینگها می تواند باعث حذف عملیات روغنکاری در کاربردهای مختلف و در نتیجه کاهش آلودگی محیط سیستم شود. امروزه رشد و تکنولوژی در مباحث کنترل و پردازش، بیرینگهای مغناطیسی را به سوی طراحی نیرومند تر و به صرفه تر نسبت به گذشته هدایت کرده است. در این مقاله بر روی نحوه عملکرد این بیرینگها و سیستم کنترل آنها بحث و بررسی صورت می گیرد.
مقدمه
نخستین بیرینگهای مغناطیسی در زمان جنگ جهانی دوم و با تلاش آقای جسی بیمز از دانشگاه ویرجینیا پا به عرصة وجود گذاشتند که در سانتریفیوژهای خالص سازی ایزوتوپهای عناصر مختلف برای ساخت اولین بمبهای هسته ای استفاده می شد. اما پیشرفتهای اساسی بر روی این تکنولوژی توسط پروفسور هربمن و پروفسور سوییتزر با استفاده از علوم الکترونیک و کنترل صورت پذیرفت. اولین کنفرانس بین المللی نیز در سال 1988 توسط پروفسور سوییتزر وپروفسور الایر از دانشگاه ویرجینیا و پروفسور اوکادا از دانشگاه ایباراکی برگزار شد.
ياتاقان هاي مغناطيسي كه شافت را به جاي تماس مكانيكي با نيروي مغناطيسي به حالت تعليق در مي آورند، چندین دهه است كه در صنعت مورد استفاده قرار مي گيرند. هنگامی که بیرینگهای معمولی مکانیکی که با اتصال به شافت ، به روغنکاری نیاز پیدا می کنند، بیرینگهای مغناطیسی با تکنولوژی خود که تعلیق روتور بر روی نیروهای مغناطیسی است میتواند راه حل خوبی باشد.
برای دانلود مقاله اموزشی یاتاقان های مغناطیسی به لینک زیر مراجعه فرمایید
دانلود
پسورد : [Hidden Content]