جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'بوریس پاسترناک'.
1 نتیجه پیدا شد
-
شعری از بوریس پاسترناك با ترجمه احمد شاملو شب شرجی ریزبار علفها را حتی در همیان توفان خم نكرد و از غبار جز بلعیدن دانههای باران كه به برادههای نجیب آهن میمانست كاری برنیامد. ده را به هیچ آسودگی امید نبود گندمهای سیاه بسان كُركی نرم تفتید و بسوخت فضای پهنهور آسیمه سر هم بدان حال كه میغرید مرطوب و خوابزده از پلكها گریخت و گردباد هم در آن حالت كه رنگ میباخت دالانی از غبار بنا نهاد پس آن گاه قطرات اُریب را بلای كوری به سر آمد و بر كنار پرچین میان شاخهها و باد كشمكشی سخت برخاست قلبم به ناگهان فروریخت: نزاع بر سر من بود! هیچ‌گاه پایانی نخواهد بود هر چند از نجوای بوتهها و پردههای پنجره پیدا بود كه من بیتوجه و بیاعتنا همچنان رهگذر خیابان باقی خواهم ماند اگر آنان مرا ببینند دیگرم راه بازگشتی نخواهد بود آنان زمانی بیپایان هم از این دست به نجوا خواهند نشست
