در باره بوریس پاسترناك
بوریس پاسترناك در سال ۱۹۰۶ تحصیلات متوسطه را به پایان رسانید و در سال ۱۹۰۹ برای تحصیل فلسفه وارد دانشكده فلسفه و تاریخ دانشگاه مسكو شد. در سال ۱۹۱۲ برای تكمیل دانش فلسفی راهی ماربورگ آلمان شد. یك سال بعد، پاسترناك به فلسفه بیعلاقه شد و فعالیت ادبی خود را آغاز كرد. در اولین كنگره نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی، پاسترناك به عنوان بزرگترین شاعر معاصر روس معرفی می گردد.
رمان دكتر ژیواگو طی سالهایی متمادی یكی از پرطرفدارترین رمانهای جهان بود و از بسیاری جهات یگانه نماینده ادب دهه بیست شوروی بهشمار میآید.مقامات شوروی عقیده داشتند شاهكار پاسترناك، دكتر ژیواگو یك كتاب ضد انقلابی است. كنگره نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی، بوریس پاسترناك را در سال 1958 از جمع خود اخراج كردند.
پاسترناك شاعری با روحی لطیف و انسانی بود، كه در یكی از مهمترین و خشن و پرآشوبترین دوران تاریخ حیات بشری بر زمین میزیست. در میانه زندگی او بود كه انقلاب كمونیستی در روسیه رخداد؛ پس از وقوع انقلاب كمونیستی در روسیه، بوریس محتاطانه با واقعیت اجتماعی و ادبی اتحاد شوروی برخورد كرد.
نخستین مجموعه شعر او «توامان در ابرها» بود كه در سال1914 به چاپ رسید.دیگر مجموعه شعر او كه به سال 1917 منتشر شد «بر فراز حصارها» نام داشت.مجموعه شعر «خواهر من، زندگی» كه در 1917 و 1918 سروده شده بود، از پاسترناك منتشر شد.دفتر شعر «تمها و واریاسیونها» كه در 1923 منتشر شد،
از سایر آثار پاسترناك میتوان به داستانهای «نامههایی از تولا» و «كودكی لوورس»؛ تصنیف منظومه تاریخی- انقلابی «سال 1905»؛ رمان منظوم «اسپكترسكی»؛ رمان «اماننامه»؛ «تولدی دیگر»؛ «در ارتش»؛ «قطارهای اول وقت»؛ «پهنای زمین»؛ مجموعه شعر«وقتی هوا صاف میشود» و... اشاره كرد.برای نگارش این مطلب از مقاله مفصل تهران امروز بهره گرفته شده است