مایا یینگ لین؛ هنرمند و معمار، همواره طرح های حماسی و سازگار با زمین رو خلق کرده و هر چند گرایش های معماری او بیشتر در بناهای یادبود خلاصه میشه، ولی شاید در دنیای هنر و معماری معاصر اسم لین رو بتونیم در کنار "ضحی حدید" به کار ببریم.
مجسمه ها، بناهای یادبود، طرح های چند رسانه ای لین همیشه با عناصر طبیعی در هم می آمیخته.
شهرت مایا لین، بیشتر به خاطر برنده شدن در مسابقه ی طراحی بنای یادبود سربازان جنگ ویتنام، در ۲۱ سالگیش هست.
مایا لین، هنرمند و معمار، هنگامی که در 21 سالگی برنده ی مسابقات سال 1981 برای طراحی بنای یادبود سربازان جنگ ویتنام در شهر واشنگتن شد، به عنوان یک شخصیت جنجال انگیز به زندگی عمومی پای گذاشت. طراحی برانگیزنده و غیرمعمول او، دیواری از سنگ سیاه خارا به شکل ٧ که نام های کشته و ناپدید شدگان آمریکایی جنگ ویتنام بر آن نقش شده است، در آغاز مورد انتقاد برخی از سربازان قدیمی قرار گرفت، ولی امروز، بنای لین یکی از تکان دهنده و نمادین ترین بناهای یادبود در ایالات متحده محسوب می شود.
درحالی که نام لین برای همیشه به آن شاهکار برازنده که وی در دوران دانشجویی اش در رشته ی معماری در دانشگاه ییل طراحی کرد، ربط داده خواهد شد، بر حرفه و دلبستگی های او اثراتی به مراتب گسترده تر مترتب است. به عنوان یک مجسمه ساز و هنرمند چند رسانه ای، لین که غالبا" مواد بازیافت شده یا طبیعی را به کار می گیرد، آثاری را خلق می کند که نشان دهنده ی نگرانی او درمورد محیط زیست اند. او یک رشته مبل به نام "زمین مسطح است / نیست" برای شرکت نول طراحی کرده است، و در 1994، زندگیش موضوع یک فیلم مستند به نام "مایا لین: یک بینش نیرومند و روشن" شد و برنده جایزه اسکار بود.