جستجو در تالارهای گفتگو

اندیشمندان فرهنگ معماری معاصر(20) برونو زوی فکوهی بهنوش شمس الهی برونو زوی (22 ژانویه 9-1918 ژانویه 2000)، معمار، مورخ، پروفسور، مدیر، نویسنده و ویراستار ایتالیایی و از منتقدان صریح { معماری} کلاسیک، مدرن و پست مدرن بود. برونو زوی بعد از پایان مدرسه در سال 1933 در دانشکده معماری دانشگاه رم ثبت نام کرد. با توجه به قوانین ضد سامی، او مجبور به ترک تحصیل در سال 1938 شد، و آنجا را به قصد لندن، انگلستان، پیش از رفتن به امریکا ترک کرد. زوی از دانشکده طراحی دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد. زمانیکه وی در امریکا کار فرانک لوید رایت را یافت، که به عنوان یکی از پایه های حمایتش از معماری ارگانیک شد. زوی در سال 1943 به لندن بازگشت، و به عنوان مترجم درامور جنگی کار کرد. وی در سال 1944 انجمنی برای معماری ارگانیک تاسیس کرد (APAO). در سال بعد مجله " Metron-architecture به نقد کتابش " در جهت یک معماری ارگانیک" پرداخت، که با تشویق بین المللی روبرو شد. اگر عصر ما عصر چند پارگی در موسیقی، رمان وهنر است، پس تئوریسین معماریش برونو زوی (Bruno Zevi) ایتالیایی بود، کسی که درسن 81 سالگی براثر آنفلوانزا در گذشت. در ابتدا یک سوسیالیست، سپس یک لیبرالیسم و اساسا یک صهیونیست بود.{وی} عمیقا تحت تاثیر تجربه اش در دوره موسولینی قرار گرفت. وی بر این باور بود که همه مفاهیم نظام معماری، سازمان، و وضوح- همچنانکه در ساختمانهای پرطمطراق مارچلو پیاسنتینی (Marcello Piacentini)، " معماررسمی" زمان، بیان شده است – یک بیماری فرهنگی برای رویارویی با یک زیبا شناسی بی نظمی، شکستگی و اختلال، بودند. برای این رویکرد، او با یک نظم آموزشی و تاریخی- هنری وسیع مورد توجه معاصران، منتقدان و مورخان هنر (Ragghianti)، ( Longhi)، و (Briganti)،اتفاق نظر داشت . او مشهورترین مجادله گر ایتالیا برای معماری به عنوان وسیله ای { به منظور} علنی کردن آنچه که او به عنوان ایده های بد کلاسیسم می دید، گردید. در سال 1940، تحت فشارهای قوانین یکپارگی نژادی موسولینی(Mussolini) او مجبور به ترک ایتالیا شد. زوی(Zevi) درهاروارد با والتر گروپیوس(Gropius) تحقیق کرد. شور و هیجانی برای مفهوم دموکراتیک، معماری باز، فرانک لوید رایت پیدا کرد، او در سال 1945 به ایتالیا بازگشت، و کتاب " در جهت معماری ارگانیک" (Towards Organic Architecture) را منتشر کرد و کرسی تاریخ را در دانشکده معماری ونیز(Venice) بدست آورد. در سال 1948، او " چگونگی درک شهر" (How To Understand The City) را منتشر کرد، که به بررسی تاثیر بیاگیو روستی (Biagio Rossetti) معمار رنسانس، بر روی شهر فرارا (Ferrara) و تاثیر متقابل بین معماری، ساخت شهری، اقتصاد، تاریخ و سیاست، پرداخته است. این دو کتاب به تنهایی زوی(Zevi) را در میان بزرگترین تاریخدانان و تئوریسینها قرار دادند. پس ازآنها، در سال 1948 کتاب " چگونه در معماری نگریستن"( How To Look At Architecture)- هنوز نیز در میان دانشجویان ایتالیایی مورد توجه است- و در سال 1950 کتاب " تاریخ معماری مدرن"( Storia dell'Architettura Moderna) - یک بحث در برابر تاریخ خرد محور- را منتشر کرد. زوی در سال 1963 به دانشگاه رم منتقل شد و دانشکده مورخان معماری ممتاز را تاسیس کرد. او در سال 1970 " اریک مندلسون: کارهای کامل"( Erich Mendelsohn: Complete Works) و در سال 1974 " Poetica dell'Architettura Neoplastica " بی نظیر را که به طور فراگیر جنبش " Dutch De Stijl " را در دهه 1920 و اوایل دهه 1930 توضیح می داد، منتشر کرد. در سال 1979، با طغیان پست مدرنیسم، زوی به منظور اعتراض از مقام استادیش استعفا داد. زوی درنگاهی به نوع خاص معماری فاشیستی، خود را متقاعد ساخت که خطوط، ستون ها و تقارن درهرکجا زبان سرکوب و ظلم بوده است. او با در نظر داشتن رم باستان و رنسانس تاریخ معماری را به عنوان یک نبرد بین سبکهای سرکوبگرانه و سبکهای لیبرال در نظر می گیرد. او خودش را وقف ریشنه کنی نئوکلاسیسم، نظم، و تقارن- هر کجا که او آنها را می یافت- کرد و هرگز اعتبار فرضیات خودش را مورد تردید قرار نداد. زوی همه چیز را به چالش کشید: معماری امریکایی لوئیس کان (Louis Kahn) " موجب ایهام ذوق امپراطوری شد"، زمانیکه { زیارتگاه} پانتئون(Pantheon)، یک گنبد متقارن ( ولذا فاشیستی) به عنوان { مکانی} "تنگ و تاریک" منحل شد. سایر مداخلات معماری هادریان(Hadrian) در رم تنها تا آنجا قابل قبول بودند که می توانستند به عنوان " یک تغییریا شکاف، یک انقلاب در زنجیره ساختار شهری، گسست آن،اصلاح و بهبود آن، ودوری از آن شناخته شوند". در سال 1973، زوی ایده هایش را به صورت مجموعه ای یکسان- نوعی فرهنگ لغت ضد کلاسیک که تلاش می کرد مدرنیته را به عنوان یک زبان عدم تقارن و ناهماهنگی تعریف کند- بیان کرد و آن را از طریق مجله اش L'architettura, cronache e storia ، منتشر کرد. این نظریه مهیج معماری به عنوان ازهم گسیختگی و فروپاشی او را به عنوان تئوریسین تاثیرگذار معماری در میان همه جریان های مدرنیسم علاقمند به مباحث سنت شکنی و ساختار شکنی، از آلوار آلاتو(Alvar Aalto) در دهه 1930 تا دانیل لبس کیند(Daniel Libeskind) در دهه 1990، مطرح ساخت. ازآثار برجسته برونو زوی به زبان انگلیسی می توان به موارد زیر اشاره نمود: روی فایل کلیک کنید: پیوست: Memari- 29 Azar 89- Zanussi - 20.doc منبع:[Hidden Content]