بروجن در دشتی حدود 580 كيلومتر مربع، در خاوری ترين نقطه منطقه و در محل تلاقی راه های سه استان چهارمحال و بختياری، اصفهان و فارس قرار گرفته است. شهر بروجن در 17 درجه و 51 دقيقه دارازای جغرافيايی و در 58 درجه و 31 دقيقه پهنای جغرافيايی و بلندی 2220 متری از سطح دريا قرار دارد.
آب و هوا
بروجن، به روايتی، به واسطه داشتن دژهای متعدد با برج های بلند، كه ساكنان آن به منظور نگهبانی از محصولات و دام های خود ساخته بودند، «برجیها»يا «اورجی ها» (به زبان محلی به معنای برج های متعدد) ناميده می شده و بعدها به مرور به «اورجن» و «بروجن» تغيير يافته است. به روايتی ديگر، نخستين ساكنان اين شهر گروهی از طايفه اوره ای ساكن بخش لردگان بودند كه بر اثر جنگ و ناامنی از موطن خويش گريخته و در محل فعلی بروجن ساكن شدند. اين مردم را «اوره جسته» به معنای اوره ای های گريخته ناميدند، كه بعدها اين كلمه به اوره جست و اروجن و بروجن تغيير شکل پيدا کرد.
تاریخچه شهر
بروجن، به روايتی، به واسطه داشتن دژهای متعدد با برج های بلند، كه ساكنان آن به منظور نگهبانی از محصولات و دام های خود ساخته بودند، «برجیها»يا «اورجی ها» (به زبان محلی به معنای برج های متعدد) ناميده می شده و بعدها به مرور به «اورجن» و «بروجن» تغيير يافته است. به روايتی ديگر، نخستين ساكنان اين شهر گروهی از طايفه اوره ای ساكن بخش لردگان بودند كه بر اثر جنگ و ناامنی از موطن خويش گريخته و در محل فعلی بروجن ساكن شدند. اين مردم را «اوره جسته» به معنای اوره ای های گريخته ناميدند، كه بعدها اين كلمه به اوره جست و اروجن و بروجن تغيير شکل پيدا کرد.