جستجو در تالارهای گفتگو

نام پروژه : پوتسدامر پلاتز معمار : رنزو پیانو Renzo Piano (تاپیک معرفی معمار در انجمن:رنزو پیانو) موقعیت بنا : برلین - آلمان Berlin - Germany زمان ساخت : 1992 - 2000 از جمله پروژه های دفتر "رنزو پیانو" در پوتسدامر پلاتز می توان به طراحی مجتمع مسکونی میدان مارلن دیتریش اشاره نمود که مساحتی در حدود 21700 متر مربع در ده طبقه با کاربری های مسکونی، خرده فروشی و رستوران دارد. در ضلع پشتی مجتمع، خیابان سرپوشیده ای قرار دارد که به تردد پیاده اختصاص داده شده است. دسترسی به این مجتمع توسط پله هایی دردو شکاف در سمت میدان اتفاق می افتد که به حیاط مرکزی مجتمع ختم می شود. از طریق این گشودگی ها ، مجتمع با فضای شهری ارتباط پیدا می کند، بطوری که از پله های ورودی مجتمع به عنوان سکو های نشیمن در جداره میدان نیز استفاده می شود . طراحی مجتمع پیرامون حیاط مرکزی ، استفاده از نماهای سفال نارنجی و تراس هایی که رو به حیاط داخلی باز می شوند نکاتی هستند که در پروژه مجتمع مسکونی "رنزو پیانو" در پاریس نیز مشاهده می شود با این تفاوت که در برلین حیاط مرکزی بالاتر از سطح همکف قرار گرفته به شکلی که پارکینگ ها و سایر فضاهای خدماتی در زیر آن شکل گرفته اند.نحوه قرارگیری ارتباطات عمودی ، طول راهروهای طبقات و نحوه شکل گیری بالکن ها قابل توجه بوده و استفاده از سایبان ها و نرده های هماهنگ با کلیت نما یادآور دقت و ظرافت طراحی نماها در دیگر پروژه های "رنزو پیانو" است. جنجال در اعلام برنده مسابقه بازسازی منطقه Postdamer Platz در سال 1991 سبب شد تا مسابقه دیگری در اسل 1992 با دعوت از چهارده معمار از جمله "رنزو پیانو" ، "نورمن فاستر" ، "ریچارد راجرز "، " ماتیاس اونگرز" ، "ریچارد مه یر"، "آراتا ایسوزاکی" ، برگزار شود و سرانجام طرح "رنزو پیانو" با اتفاق آرا به عنوان طرح برنده اعلام شده، شرکت دایملر - بنز، شهرداری برلین و مجلس سنای آلمان نیز به عنوان سرمایه گزاران و مسئولان پروژه موظف به قبول مسئولیت اجرای پروژه تا سال 2000 شدند. بازگرداندن کیفیت پویا و زنده محله تاریخی پوتسدامر و همچنین در نظر گرفت سطوح بزرگی از آب برای مقابله با حجم کلان ساخت و ساز از نکات شاخص طرح "پیانو" بوده است . محدوده طراحی شده 75000 متر مربع بوده که 8000 مترمربع آن می بایست به فضاهای همگانی، خیابان ها و میدان ها اختصاص یابد و نزدیک به بیست درصد از متراژ نیز برای فضاهای مسکونی و اقامتی در نظر گرفته شود. در نظر گرفتن عملکردهای متفتوتی چون اقامتی ،مسکونی،رستوران، سوپرمارکت،آمفی تئاتر، سینما،سالن های موسیقی و بانک ها سبب شده است تا این محله در تمام ساعات شبانه روز خصوصاٌ پس از ساعات کار اداری نیز بسیار فعال شود، به طوری که در طول شبانه روز حدود صدهزار نفر علاوه بر هشت هزار کارمند اداری از این منطقه عبور و دیدن می کنند. اتود های رنزو پیانو

۵۰سال پیش در شب ۱۲ و بامداد ۱۳ اوت سال ۱۹۶۱ میلادی مقامات جمهوری دموکراتیک آلمان دیواری را پیرامون منطقه تحت نفوذ شوروی در برلین روی خطی که این بخش را از بخش تحت اشغال آمریکایی ها ، بریتانیایی ها و فرانسوی ها جدا می کرد احداث می کنند و شهر برلین را به صورت ۲ بخش مجزا در می آورند. ماموران پلیس و کارگران شتابان تمام راه های جاده ای میان بخش تحت اشغال شوروی و سایر بخش های شهر برلین را مسدود می کنند. از این پس ، بخش تحت نفوذ شوروی برلین شرقی و سایر بخش های شهر برلین غربی نامیده می شوند. ماموران و کارگران یک دیوار بتونی را احداث کرده ،برفراز دیوار سیم های خاردار کشیده و خندق های عریض و عمیقی را حفر می کنند. در عین حال ، ارتباط خطوط راه آهن نیز بین ۲ بخش برلین قطع می شوند. اهالی دو بخش برلین صبح روز ۱۳ اوت پس از ورود به خیابان ها با تعجب استحکاماتی را مشاهده کردند که همشهری ها و خانواده ها را از یکدیگر جدا کرده بود. والدین از فرزندان خود جدا شدند و حتی تعداد زیادی زن و شوهر که به دلایل شغلی یا بر حسب تصادف ، شب قبل در بخش دیگر برلین به سر برده بودند ، از یکدیگر جدا افتادند. مردم برلین شرقی و غربی حیرت زده به تلاش های مقامات آلمان دموکراتیک که به دستور شوروی برای جدا کردن یک ملت انجام می دادند ، نگاه می کردند. در روزهای بعد ، در میان تعجب جهان غرب و مردم برلین ، مقامات آلمان شرقی جداسازی دو برلین را کامل کردند و با مسدود کردن پنجره ها و درهای ساختمان هایی که در خط حائل واقع شده بودند ، روزنه ای را میان دو بخش برلین باقی نگذاشتند. افکار عمومی غرب بلافاصله این استحکامات را «دیوار شرم» نامیدند که سال ها بعد به دیوار برلین شهرت یافت.این دیوار به طول ۴۵ کیلومتر پیرامون برلین غربی کشیده شد و ۱۲۰ کیلومتر در سایر مناطق آلمان شرقی که به آلمان غربی منتهی می شد ، امتداد یافت. به این ترتیب واژه «پرده آهنین» که چرچیل به محض پایان جنگ جهانی دوم آن را به کار گرفته بود ، تحقق یافت.

دانشگاه آزاد برلین دانشگاه آزاد برلین (به آلمانی: Freie Universität Berlin) بزرگترین دانشگاه برلین و یکی از دانشگاه‌های برتر کشور آلمان است. این دانشگاه در حال حاضر حدود ۳۶۰۰۰ دانشجو دارد که در رشته‌های مختلف علوم انسانی، علوم اجتماعی، پزشکی و علوم پایه دانشجو می پذیرد. این دانشگاه در سال ۱۹۴۸ به دنبال آن تأسیس شد که نیروهای شوروی مستقر در برلین شرقی کنترل دانشگاه دیگر برلین یعنی دانشگاه هومبولت برلین را در اختیار گرفتند. نام «دانشگاه آزاد» نیز در حقیقت به همین موضوع اشاره دارد. ویکیپدیا

سه جایزه برای فیلم فرهادی / خرس طلای جشنواره برلین به «جدایی نادر از سیمین» رسید فیلم سینمایی «جدایی نادر از سیمین» به کارگردانی اصغر فرهادی برنده سه جایزه از شصت و یکمین دوره جشنواره فیلم برلین شد. به گزارش خبرآنلاین، مراسم اختتامیه این دوره جشنواره برلین شنبه شب در کاخ جشنواره برگزار شد و هیئت داوران بخش مسابقه بین‌الملل به ریاست ایزابلا روسلینی بازیگر ایتالیایی جایزه خرس طلای بهترین فیلم جشنواره را به فیلم اصغر فرهادی اعطاء کرد. همچنین جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن به گروه بازیگران زن «جدایی نادر از سیمین» شامل لیلا حاتمی، ساره بیات و سارینا فرهادی و جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد نیز به گروه بازیگران مرد فیلم شامل پیمان معادی و شهاب حسینی رسید تا یکی از بزرگترین شگفتی‌های تاریخ جشنواره برلین رقم بخورد. «جدایی نادر از سیمین» بر مبنای فیلمنامه‌ای از خود او ساخته شده و درباره یک زوج در آستانه جدایی است که نگه‌داری فرزندشان برای آنها مشکلاتی به وجود می‌آورد. فرهادی سال 2009 با فیلم «درباره الی» برنده خرس نقره‌ای بهترین کارگردان از جشنواره برلین شد. «جدایی نادر از سیمین» همچنین روز شنبه پیش از مراسم اختتامیه جایزه بهترین فیلم بخش مسابقه به انتخاب هیئت داوران کلیسای جهانی را دریافت کرد. این لینک رو هم ببینید .قالب سایت تلویزیون .. arte .. http://www.arte.tv/de/70.html