رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'بررسي روش هاي شناور سازي تصفيه پساب'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. بررسي روش هاي شناور سازي تصفيه پساب طي سلسله مطالب مرتبط با تصفيه پساب و فرآوري لجن در پالايشگاه نفت پارس، قوانين مربوط به پساب، لجن و مديريت پسماندها از نظر خوانندگان گذشت. در ادامه اين سري از مطالب كه با هدف آشنايي خوانندگان با طرح هاي كلان شركت نفت پارس در زمينه حفظ و پاسداشت محيط زيست منتشر مي شود، بررسي روش هاي موجود تصفيه پسابهاي حاوي روغن را آغاز خواهيم كرد. يك دسته از اين روش ها براي جداسازي روغن و دسته ديگر براي تصفيه بيولوژيكي پساب مورد استفاده قرار مي گيرند كه البته هر كدام، معايب و مزايايي دارند. آنچه در اين شماره بررسي مي شود، روش شناورسازي و انواع مختلف آن است. شناور سازي (Flotation) شناورسازي عملياتي است كه براي جداسازي ذرات جامد يا مايع از يك فاز مايع بكار مي رود. مواد قابل شناوري(بطور عمده روغنهاي امولسيوني و مواد آلي) معمولاً در طراحي تجهيزات تصفيه مقدماتي در صنعت نسبت به مواد قابل ته نشيني از اهميت بيشتري برخوردارند. به اين منظور در بيشتر پالايشگاهها، واحدهاي شيميايي و ساير كارگاههاي صنعتي از تجهيزات جداسازي آب - روغن، بجاي تانكهاي ته نشيني اوليه استفاده مي شود. مزيت اصلي شناورسازي بر ته نشيني اين است كه با اين روش، ذراتي را كه بسيار كوچك و يا سبك هستند و به آرامي ته نشين مي شوند، مي توان بطور كاملتر و در زمان كوتاهتري حذف كرد. به محض شناور شدن ذرات در سطح، مي توان آنها را از طريق كف روبي جمع آوري كرد. در ادامه، روشهاي مختلف شناورسازي با تأكيد بر روش DAF مورد بررسي قرار مي گيرند. شناورسازي ثقلي (جدا كننده هاي ثقلي) (Gravity Separators) جدا كننده هاي ثقلي معمولاً براي زدودن و حذف روغن، گريس و نفت بصورت آزاد و غيرامولسيون بكار مي روند. از نظر تئوري فرآيند جداسازي در جدا كننده هاي ثقلي بوسيله قانون استوكس در غياب جريان توربولانسي و جريانهاي گردشي پيش بيني مي شود. بنابراين در عمل، بازدهي جدا كننده ثقلي بستگي به طراحي دقيق هيدروليك جدا كننده و زمان ماند پساب دارد. جدا كننده هاي ثقلي عمدتاً به دو دسته: API(American Petroleum Institute) وCPI(Corrugatted Plate Interceptors)تقسيم بندي مي شوند. جدا كننده (American Petroleum Institute)API API در واقع يك سيستم جدا كننده روغن از آب است كه تحت استانداردهاي API طراحي شده است. اين سيستم بطور وسيعي در تصفيه خانه ها و بسياري از واحدهاي صنعتي مورد استفاده قرار مي گيرد. براي طراحي مخازن دايره اي و مستطيلي استانداردهايي وجود دارد، ولي در عمل واحدهاي مستطيل شكل سازگاري بيشتري داشته و به ميزان وسيعتري بكار مي روند. اغلب واحدها بنا به دلايل متعددي بطور محافظه كارانه طراحي مي شوند.
  2. بررسي روش هاي شناور سازي تصفيه پساب طي سلسله مطالب مرتبط با تصفيه پساب و فرآوري لجن در پالايشگاه نفت پارس، قوانين مربوط به پساب، لجن و مديريت پسماندها از نظر خوانندگان گذشت. در ادامه اين سري از مطالب كه با هدف آشنايي خوانندگان با طرح هاي كلان شركت نفت پارس در زمينه حفظ و پاسداشت محيط زيست منتشر مي شود، بررسي روش هاي موجود تصفيه پسابهاي حاوي روغن را آغاز خواهيم كرد. يك دسته از اين روش ها براي جداسازي روغن و دسته ديگر براي تصفيه بيولوژيكي پساب مورد استفاده قرار مي گيرند كه البته هر كدام، معايب و مزايايي دارند. آنچه در اين شماره بررسي مي شود، روش شناورسازي و انواع مختلف آن است. شناور سازي (Flotation) شناورسازي عملياتي است كه براي جداسازي ذرات جامد يا مايع از يك فاز مايع بكار مي رود. مواد قابل شناوري(بطور عمده روغنهاي امولسيوني و مواد آلي) معمولاً در طراحي تجهيزات تصفيه مقدماتي در صنعت نسبت به مواد قابل ته نشيني از اهميت بيشتري برخوردارند. به اين منظور در بيشتر پالايشگاهها، واحدهاي شيميايي و ساير كارگاههاي صنعتي از تجهيزات جداسازي آب - روغن، بجاي تانكهاي ته نشيني اوليه استفاده مي شود. مزيت اصلي شناورسازي بر ته نشيني اين است كه با اين روش، ذراتي را كه بسيار كوچك و يا سبك هستند و به آرامي ته نشين مي شوند، مي توان بطور كاملتر و در زمان كوتاهتري حذف كرد. به محض شناور شدن ذرات در سطح، مي توان آنها را از طريق كف روبي جمع آوري كرد. در ادامه، روشهاي مختلف شناورسازي با تأكيد بر روش DAF مورد بررسي قرار مي گيرند. شناورسازي ثقلي (جدا كننده هاي ثقلي) (Gravity Separators) جدا كننده هاي ثقلي معمولاً براي زدودن و حذف روغن، گريس و نفت بصورت آزاد و غيرامولسيون بكار مي روند. از نظر تئوري فرآيند جداسازي در جدا كننده هاي ثقلي بوسيله قانون استوكس در غياب جريان توربولانسي و جريانهاي گردشي پيش بيني مي شود. بنابراين در عمل، بازدهي جدا كننده ثقلي بستگي به طراحي دقيق هيدروليك جدا كننده و زمان ماند پساب دارد. جدا كننده هاي ثقلي عمدتاً به دو دسته: API(American Petroleum Institute) وCPI(Corrugatted Plate Interceptors)تقسيم بندي مي شوند. جدا كننده (American Petroleum Institute)API API در واقع يك سيستم جدا كننده روغن از آب است كه تحت استانداردهاي API طراحي شده است. اين سيستم بطور وسيعي در تصفيه خانه ها و بسياري از واحدهاي صنعتي مورد استفاده قرار مي گيرد. براي طراحي مخازن دايره اي و مستطيلي استانداردهايي وجود دارد، ولي در عمل واحدهاي مستطيل شكل سازگاري بيشتري داشته و به ميزان وسيعتري بكار مي روند. اغلب واحدها بنا به دلايل متعددي بطور محافظه كارانه طراحي مي شوند.
×
×
  • اضافه کردن...