جستجو در تالارهای گفتگو

عـمـو « فـیتـیلـه ای» گـفـت: مـتاسـفانـه دیگـر بـرنـامه ای بـا عـنوان « فیتیلـه» نخواهیم داشـت چرا کـه با توجـه به اتفاقات پیش آمده و محدودیت هایی کـه باید در آن لحاظ شود دیگر نه برای بچه ها جـذاب خواهد بود و نه ما می توانیم این گونه آن را تولید کنیم. بـرنـامـه «فـیتـیلـه» عـلـی فـروتـن یکـی از عـمـوهای فیتیله‌ای در خصوص تولید بـرنامه جـدید فیتیله‌ای ها برای شبکه کـودک گـفت: تصمیم داریم برنامه‌ای را برای شـبکه کودک آماده کنیم که در حال حاضر طرح اولیه برنامه را برای مدیران شـبکه فرسـتادیم اما هنوز مشخص نیسـت که این طرح تایید شود یا ما بتوانیم به نتیجـه برسیم. وی ادامه داد: باز هم هر سه عموهای فیتیله ای در این برنامه خواهیم بود و شاید چهره های جدیدی به آن اضافه شوند، اما نه نام این برنامه و نه روند آن مانند برنامه «فیتیله» نیست و کاملا متفاوت است. بازیگـران برنامه «فیتیله» فروتن در خصوص بازتولید «فیتیله» گفت: متاسفانه دیگر برنامه ای با عنوان « فیتیله» نخواهیم داشت چرا که با توجه به اتفاقات پیش آمده و محدودیت هایی که باید در آن لحاظ شود دیگر نه برای بچه ها جذاب خواهد بود و نه ما می توانیم این گونه آن را تولید کنیم. وی در خصوص وضعیت گروه فیتیله ای ها برای بازگشت به تلویزیون افزود: خدا را شکر مشکل گروه «فیتیله ای ها» برای حضور در رسانه ملی خیلی وقت است که حل شده است و ما این روزها به فکر کار جدیدمان هستیم. وی خاطرنشان کرد: هنوز برای کار جدیدمان نامی در نظر نگرفته ایم اما می توانم بگویم که این برنامه کاملا با «فیتیله» فرق می کند و رویکرد دیگری برای بچه ها دارد و خبر قطعی شدن ساخت آن را تا هفته آینده اعلام می کنیم. منبع : میزان

زندگی نامه پرویز پرستویی (پرویز پرستویی) بازیگری است که پله‌های ترقی را یکی‌یکی پیموده. بدون اغراق او یکی از معدود بازیگران تئاتر، تلویزیون و سینمای کشور است که در تمامی ژانرها و نقش‌هایش به زیبایی هر چه تمام‌تر، بیننده را مسحور خود می‌‌کند... از او نقش‌های طنز دیده‌ و لذت برده‌ایم، همچنین نقش‌های جدی دیده‌ایم و به بازیگری‌اش غبطه خورده‌ایم. پرویز پرستویی در سال 1334 در روستای چارلی از توابع بخش کبودرآهنگ، یکی از شهرهای استان همدان دیده به جهان گشود... پدرش کشاورز بود و زمانی که پرویز سه ساله بود، به تهران کوچ کرد... اوضاع مالی زندگی پرستویی بزرگ، به شکلی بود که در جنوب شهر تهران در منطقه دروازه‌غار یک خانه اجاره‌ای اختیار کرد. پرویز که بزرگ‌تر شد، روزها با بچه‌های کوچک آن محله در کوچه پس‌کوچه‌های دروازه‌غار بازی می‌‌کرد. بچه که بود عاشق تلویزیون بود، اما آن زمان تنها در قهوه‌خانه محله‌شان، تلویزیون بود که آنجا هم از ورود بچه‌ها جلوگیری می‌‌کردند... اما پرویز از پشت شیشه‌های قهوه‌خانه محو تماشای تلویزیون می‌‌شد. بچه که بود عاشق معرکه‌گیری بود، پس بچه‌ها را به دور خود جمع می‌‌کرد و برای آنان حرف می‌‌زد و گاهی اوقات هم نمایش بازی می‌‌کرد... ماه محرم که می‌‌شد شبیه‌خوانی می‌‌کرد. او عاشق عزاداری در ایام محرم است، او آن زمان‌ها را هیچ‌گاه فراموش نمی‌‌کند. زمانی که به کلاس اول دبستان رفت، دبستان (صالحیه اسلامی) در کوچه گمرک را... او همزمان با تحصیل از آنجا که دوست داشت کمک خرج خانواده باشد، کار می‌‌کرد. از این‌رو پس از اتمام کلاس‌های مدرسه، بلافاصله به سرکار می‌‌رفت و از آنجا که علاقه زیادی به بازیگری داشت، شب‌ها به تئاتر لاله‌زار می‌‌رفت.... کمی که بزرگ‌تر شد با تلاش شبانه‌روزی‌ خود موفق شد خانه‌ای در منطقه ترمینال جنوب برای خانواده‌اش بخرد... آن سالها جو محله‌های جنوب شهر، جو درستی نبود و اعتیاد بیداد می‌‌کرد. از این‌رو به ورزش رو آورد و خود را به باشگاه کارگران کشاند. مرحوم (مهراب شاهرخی) از سبک بازی او خوشش آمد و وی را به عنوان دروازه‌بان تیم جوانان انتخاب کرد... اما فعالیت هنری: به تشویق مدیر دبیرستانش، (خوشبخت) وارد گروه نیایش شد و فعالیت‌های هنری خود را آغاز کرد و خیلی زود به مرکز هنری نازی‌آباد راه پیدا کرد و در آنجا زیر نظر (پرویز احمدی‌نژاد) تئاتر را فرا گرفت. در سال 49 بود که با بهرام بیضایی آشنا شد و سر از گروه نمایش او درآورد و همان سال اولین نقش خود را در تئاتر (ماجرای یک محل) ایفا کرد. از طرفی آشنایی او با بهزاد فراهانی باعث شد که به گروه (کوچ) برود. اوج کارهای تئاتر وی در سال 52 بود، یعنی همان سالی که دیپلم گرفت. او در نمایش‌های چشم برابر چشم، شبی در حلبی‌آباد، پتک و خانه روشن، به بازی پرداخت و سپس پله‌های ترقی را به همین شکل طی کرد، تا جایی که در سال 54 برای حضور در نمایش (تسلیم شدگان)، جایزه نقش اول را دریافت کرد. پس از انقلاب او تمامی وقت خود را برای سینما و تلویزیون گذاشت و بارها برنده جوایز سیمرغ بلورین جشنواره فجر شد... اما بد نیست بدانید که وی در سال 1360 در دادگستری تهران مشغول به کار شد. پرستویی در همان سال ازدواج کرد، حاصل ازدواج او دو فرزند است... وی پس از مدتی کار در دادگستری را رها کرد و به مدت 12 سال کارمند اداره تئاتر شد. پرویز پرستویی برادر شهید است. در سال 1362 با شهادت برادرش، پیشنهاد بازی در فیلم (دیار عاشقان) را پذیرفت و راهی سرپل‌ذهاب شد. بد نیست بدانید که پرویز پرستویی در گوشه‌ای از این شهر بزرگ، خانه‌ای دو و نیم طبقه‌ای دارد که پایین آن مغازه پدر است. در نیم طبقه برادر و همسرش، در طبقه اول والدین و در طبقه دوم خودش زندگی می‌‌کند... پرستویی با مطبوعات میانه خوبی دارد، اما از گفتگو فراری است، از طرفی تلفن همراهش همیشه در دسترس است... بزرگ‌ترین خصوصیت او این است که با غرور، قیافه گرفتن و این جور حرف‌ها، بیگانه است.شهرت او به خاطر بازی در فیلم‌هایی چون ليلي با من است، بید مجنون، مارمولک و آژانس شیشه‌ای است. پرستویی برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد از جشنوارهٔ فجر سال ۱۳۷۹ (۱۹۹۸ میلادی) نیز هست.همچنین او اولین جوانی بود که در تاریخ جشنواره فیلم فجر جایزه سیمرغ را گرفت،او در ۲۸ سالگی برای بازی در فیلم دیارعاشقان از جشنواره دوم فجر در سال ۱۳۶۲ سیمرغ گرفت. منبع