رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'بادگیر'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. Mohammad Aref

    بادگیرها

    بادها و بادگیرها اگر سال ها پیش به بندرعباس سفر می کردید، با تصویری از دریا، سواحل شنی، خانه هایی با بادگیرهایی از سنگ و ساروج روبرو می شدید که مردم این سرزمین را خنک نگه می داشتند. اما امروز آن تصویر جای خود را به مراکز خرید مدرن و آپارتمانهایی با پنجره های جیوه ای و کولر های گازی داده است. آنچه از بادگیرهای بندرعباس باقی مانده، تنها ۴۱ عدد ماکت در اتاق آقای مسعود درگاهی است، هنرمند ۴۳ ساله اهل بندرعباس که خاطره هوای خنک بادگیرها در روزهای کودکی اش، او را به بازسازی این پدیده که بتدریج از چهره شهرهای ایران حذف می شود، جلب کرده است. او برای تحقیق و ثبت این بادگیرها به بندر لافت، بندر لنگه، پل و ... سفر کرده و با ساختن ماکتهایی از روی دریافتهای خود سعی در زنده نگه داشتن آنها داشته است. بادگیرها اتاقهای مستطیل شکلی به پهنای ۳ تا ۵/۳ متر با دریچه هایی بسیار برای جریان و تهویه هوا بوده اند که از سنگ و ساروج و بعدها از آجر ساخته می شده اند. چوبهایی به نام چندل (که ریشه هندی دارند)، مقاوم در برابر رطوبت، بصورت افقی این بناها را در برگرفته اند، که به عنوان پله برای تعویض سالیانه کاهگلهای بام، استفاده می شدند. بسیاری از این بادگیرها را با نقوش اسلیمی، گچبری کرده اند که از نظر آقای درگاهی ظرافت و زیبایی این نقش و نگارها که ریشه مذهبی دارند با توانایی مالی خانواده ها، ارتباط مستقیم داشته است. بادها و بادگیرها اگر سال ها پیش به بندرعباس سفر می کردید، با تصویری از دریا، سواحل شنی، خانه هایی با بادگیرهایی از سنگ و ساروج روبرو می شدید که مردم این سرزمین را خنک نگه می داشتند. اما امروز آن تصویر جای خود را به مراکز خرید مدرن و آپارتمانهایی با پنجره های جیوه ای و کولر های گازی داده است. آنچه از بادگیرهای بندرعباس باقی مانده، تنها ۴۱ عدد ماکت در اتاق آقای مسعود درگاهی است، هنرمند ۴۳ ساله اهل بندرعباس که خاطره هوای خنک بادگیرها در روزهای کودکی اش، او را به بازسازی این پدیده که بتدریج از چهره شهرهای ایران حذف می شود، جلب کرده است. او برای تحقیق و ثبت این بادگیرها به بندر لافت، بندر لنگه، پل و ... سفر کرده و با ساختن ماکتهایی از روی دریافتهای خود سعی در زنده نگه داشتن آنها داشته است. بادگیرها اتاقهای مستطیل شکلی به پهنای ۳ تا ۵/۳ متر با دریچه هایی بسیار برای جریان و تهویه هوا بوده اند که از سنگ و ساروج و بعدها از آجر ساخته می شده اند. چوبهایی به نام چندل (که ریشه هندی دارند)، مقاوم در برابر رطوبت، بصورت افقی این بناها را در برگرفته اند، که به عنوان پله برای تعویض سالیانه کاهگلهای بام، استفاده می شدند. بسیاری از این بادگیرها را با نقوش اسلیمی، گچبری کرده اند که از نظر آقای درگاهی ظرافت و زیبایی این نقش و نگارها که ریشه مذهبی دارند با توانایی مالی خانواده ها، ارتباط مستقیم داشته است. انگیزه ساخت این ماکتها را از مسعود درگاهی جویا شدم : فکر می کردم فراموش شده اند و شاهد تخریب روز افزون آنها در این دوران بوده ام. ساختمانهایی که امروزه به جای بادگیرها ساخته می شوند، ریشه در این سرزمین ندارند، با آب و هوای این منطقه سازگار نیستند و رابطه انسان را با طبیعت قطع کرده و او را روحا بیمار می کنند. در گذشته مردم شناخت بهتری از بادهای فصلی داشتند و با بنای ساختمانهای پیچیده این بادگیرها، تنها با استفاده از طبیعت بادهای فصلی، محیطی مطبوع برای زندگی به وجود می آوردند. این انگیزه ای شد که تحقیق کنم. وقتی شروع به کار کردم هدفم ساخت این تعداد ماکت نبود ولی خب غرق کار بودم و به آدرس هر بادگیری که پیدا می کردم، می رفتم و عکس می گرفتم. دوستان و آشنایان من هم هر بادگیری می دیدند، مرا با خبر می کردند. این بود که به اینجا رسید و ۴۱ بادگیر ساختم.با ساخت این ماکتها سعی در زنده نگه داشتن خاطره ها و حفظ بخشی از تاریخچه این سرزمین داشته ام. منبع: سایت علمی دانشجویان ایران
  2. اگر کلیه اطلاعاتی که در مورد تاثیر عوامل اقلیمی بر انسان ارائه گردیده را روی جدولی قرار دهیم ومحدوده های آنهامشخص گردند جدولی بدست خواهد آمد که آن را جدول "بیوکلیماتیک" می گویند.با استفاده از این جدول می توان به چگونگی شرایط اقلیمی مناطق گوناگون پی برده واین مناطق را بر حسب نوع اقلیمی که دارند گروه بندی نمود. لازم به ذکر است که موارد استفاده از جدول مذکور محدود بوده ودر پاره ای موارد اشکالاتی نیز دارد. راهنمای استفاده از جدول بیوکلیماتیک: م-محدوده آسایش م-محدوده شرایط قابل تحمل م-حد شرایط قابل تحمل در صورت استفاده از مصالح متناسب با اقلیم. م-حد شرایطی که با استفاده از مصالح مناسب ایجاد آسایش میکند. م- حد استفاده از کوران در ساختمانهای معمولی. م- حد استفاده از کوران در ساختمانهایی که برای استفاده از تهویه طراحی شده اند. م- محدوده ای که در آن به دستگاه رطوبت زن احتیاج است. م-حد تاثیر مصالح در گرم نمودن بنا. م-حد استفاده از مصالح متناسب با اقلیم در گرم نمودن بنا. م-محدوده ای که علاوه بر استفاده تهویه مطبوع به رطوبت گیر نیاز است. م- حد استفاده از کولر آبی در ساختمانهای معمولی. م-حدود شرایطی که تنها استفاده از تهویه مطبوع مناسب است.
  3. Astraea

    لباس های پاییزی ضد آب

    یکی از فاکتور هایی که برای لباس های مناسب برای دو فصل پاییز و زمستان بسیار حائز اهمیت است جلوگیری نمودن آن ها از نفوذ باران(آب) به داخل لباس می باشد. امکان جلوگیری از ورود آب باران در بسیاری از لباس ها(کاپشن ها، سوئیت شرت ها، بادگیر ها و بارانی ها) که از جنس الیاف مصنوعی همچون پلی استر، نایلون و اکریلیک می باشند به صورت جزعی و کوتاه مدت مشاهده می گردد. این ممانعت از نفوذ آب، در لباس هایی که از جنس الیاف طبیعی مثل پنبه و پشم می باشند نیز در شرایطی که بافت پارچه آن ها با تراکم بالا باشد به دلیل به حداقل رسیدن فضا های خالی بین تار و پود دیده می شود. ولی آیا این لباس ها ضد آب هستند؟ باید گفت خیر. این موارد را اینطور می توان توجیه نمود که لباس های با این شرایط در حقیقت شرایط دفع آب، آن هم برای مدت زمان کوتاه را دارا بوده و پس از گذشت لحظاتی، آب کم کم شروع به نفوذ به درون لباس می نماید. برای آزمایش صحت این موضوع می توانید یک یا دو قطره آب را روی لباس مورد نظرتان بیاندازید سپس با فشار یکی از انگشتانتان سعی در نفوذ آب به درون پارچه نمایید، در صورتی که آب به داخل پارچه نفوذ نمود و آن قسمتی که قطره انداخته بودید خیس شد(حتی برای مقدار کم) باید بدانید که این پارچه ضد آب نیست و قابلیت محافظت شما در برابر باران های پاییزی نخواهد داشت. حتما خواهید پرسید یک لباس ضد آب چگونه است؟ انواع مختلف این لباس ها کدامند؟ روش های ضد آب نمودن لباس ها از دو طریق عمومی و کلی می توان پارچه ها و لباس های ضد آب تهیه نمود. اولین روش که در حقیقت عمومی ترین آن نیز می باشد و روزانه یافته های جدید تر و مختلفی نیز از آن جهت پوشش منسوجات روانه بازار می گردد، روش های تکمیل شیمیایی پارچه می باشد. این روش با استفاده از برخی مواد ضد آب کننده روی سطح پارچه را پوشش می دهند و از این طریق منافذ ورودی آب را به داخل پارچه و لباس تا حد بالایی غیر ممکن می نماید. اما بحثی که در رابطه با این روش می توان مطرح نمود کاهش پایداری آن پس از استفاده و شستشو های مکرر می باشد که بدین ترتیب از میزان توانایی منسوج در برابر نفوذ آب کاسته می شود. اما آنچه مورد نظر ما در این مبحث می باشد تکنولوژی پارچه هایی است که فرایند ضد آب بودن آن ها همزمان با تولید آن ها به صورت چند لایه اعمال می گردد. نام پارچه های ضد آب که از این روش تولید می شوند گورتکس(Gore-Tex) نام دارد. [Hidden Content]
  4. zahra22

    چند عنصر در خانه های قدیم ایرانی.

    تاقچه تاقچه یا طاقچه یکی از مولفه‌های معماری در ایران است. تاقچه گاه از جنس چوب و زمانی از جنس سنگ اما عموما از جنس گچ ساخته می‌شود. فرورفتگی داخل دیوار در اتاق‌ها، ایوان‌ها و حتی راهروهای خانه‌ها است. این تاقچه‌ها معمولا با زیبائی و به وسیله انواع گچبری‌ها تزئین می‌شوند. ار تاقچه‌ها برای گذاشتن وسائل تزئینی یا حتی چراغ‌های لامپ و مانند آن استفاده می‌شود. تاقچه‌ها اگر بلند و بالاتر از قد انسان باشند رف نامیده می‌شوند و برای نهادن اشیائی که باید از دسترس کودکان دور بماند استفاده می‌گردد. در برخی نقاط از جمله شمال ایران از تاقچه‌های چوبی استفاده می‌شود
×
×
  • اضافه کردن...