تصرف نينوا: روزي كه امپراتوري ستمگر آشور نابود شد ـ انتقال ایرانیان (کُردها) به شمال عراق پس از انهدام نینوا
شهر نينوه (نينوا، مجاور موصل امروز) پايتخت امپراتوري آشور دهم و به قولي 14 دسامبر سال 612 پيش از ميلاد به تصرف نيروهاي مشترك دولتهاي ماد (ايران) و بابل (بين النهرين جنوبي) در آمد و آن امپراتوري كه در تاريخ، شهرت ستمگري يافته است براي هميشه از ميان رفت. نيروهاي فاتح نينوا اين شهر را باخاك يكسان كردند كه ديگر آباد نشد.
انگيزه ويران كردن نينوا، ظلم طولاني آشوريان به مادهاي ايراني و بابليان بود. دهها سال بود كه آشوريان بر سر مادها مي تاختند و آنان را جهت كار اجباري به اسارت مي بردند و ثروت آشور و اقتدار آن از همين برده گيري بود و مردان آشور تنها يك وظيفه داشتند و آن جنگ كردن بود. روحانيون مسيحي با تفسير انجيل، ويراني نينوا را اراده خداوند در براندازي ظالمان نوشته اند.
همين حملات آشوريان و ستمگري آنان سبب شد كه مادها دولتي كه سراسر شمال غربي ايران را دربرمي گرفت به پايتختي همدان تشكيل دهند و با دولت بابل كه آن هم گرفتار حملات آشوريان بود متحد شوند و كار آن را بسازند. آشوريها (آسوری ها) از نژاد عرب بوده اند. پس از اضمحلال امپراتوري آشور، دولت همدان هزاران ایرانی را با خانواده هایشان به منطقه آشورنشين انتقال داد تا آشوريان در اقليت قرارگيرند و بارديگر نتوانند دولت تشكيل دهند و كردهاي عراق، سوريه و تركيه امروز اعقاب همان ايرانيان منتقله هستند. دولت ماد عمري طولاني نداشت و كوروش بزرگ كه از مادر ماد و از پدر پارسي بود با متحد ساختن سه طايفه ايراني (ماد، پارت و پارس) كه مورخان غرب آنان را آرين هاي جنوبي مي خوانند، ايران را به وجود آورد. در تاريخ عمومي كه در مدارس سراسر جهان تدريس مي شود، از كوروش (سيروس = سايرس) به عنوان پدر ايران ياد شده است.