جستجو در تالارهای گفتگو

صندلی شما، دشمن شماست! اصلا اهمیتی ندارد که شما هر روز صبح بدوید یا مرتب ورزش و نرمش کنید، چرا که اگر در مابقی روز، روی صندلی اتوموبیل یا دفتر کارتان یا روی مبل راحتی منزلتان بنشینید و بی‌تحرک باشید، خطر چاقی، دیابت، بیماری قلبی و تعدادی از سرطان‌ها و مرگ زودرس در شما بالا می‌رود. به عبارت دیگر نشستن طولانی‌مدت می‌تواند باعث شود که اثرات سودمند ورزش منظم و شدید، خنثی شود. نتایج چندین پژوهش چنین ادعایی را ثابت کرده‌اند. این تحقیقات نشان داده‌اند که نشتن طولانی‌مدت می‌تواند منجر به افزایش اندازه دور کمر، بالا رفتن فشار خون و افزایش قند خون شود. در کمال تعجب بر اساس این تحقیقات ثابت شده که کسانی که روزانه ۳ ساعت پای تلویزیون می‌نشینند و در این فاصله به خود حرکت نمی‌دهند، حتی اگر برنامه ورزش منظم هم داشته باشند، درست به اندازه کسانی که ورزش نمی‌کنند، چاق می‌شوند. خوب! واقعا چرا نشستن طولانی‌مدت، اینقدر برای بدن زیان‌آور است و چرا حتی با ورزش نمی‌توان مضرات این عدم تحرک را جبران کرد؟ برای این ادعا دو پاسخ وجود دارد: ۱- نشستن، واقعا یکی از غیرفعال‌ترین وضعیت‌هایی است که بدن می‌تواند داشته باشد. چون در این حین اصلا کالری قابل ملاحظه‌ای سوزانده نمی‌شود. واقعیت این است که حتی آدامس جویدن، انرژی بیشتری نسبت به نشستن مصرف می‌کند! حتی وقتی که ایستاده باشید و اصلا حرکتی نکنید، انرژی بسیار بیشتری سوزانده می‌شود. چرا که در این حین عضلات پشت و شانه‌تان باید منقبض شوند و شما هر از گاه، باید این پا و آن پا کنید، این کارها محتاج صرف انرژی هستند. در ضمن باید این مسئله را در نظر داشته باشید که فرایند چاق شدن، غالبا بسیار تدریجی و نامحسوس اتفاق می‌افتد، شما ممکن است، در عرض یک سال فقط یک کیلوگرم وزن اضافه کنید و سال بعد تنها یک و نیم کیلو. کافی است فقط روزانه ۳۰ کالری بیشتر از نیازتان غذا بخورید تا با شتاب آهسته، اما پیوسته‌ای، اضافه وزن پیدا کنید. مصرف ۳۰ کالری اضافه، واقعا محسوس نیست، چون فقط با خوردن یکی دو لقمه موز یا چند خلال سیب‌زمینی، این میزان کالری وارد بدن می‌شود. پس اگر کاری کنیم که هر روز تنها ۳۰ کالری بیشتر بسوزانیم، می‌توانیم بر این چاقی تدریجی غلبه کنیم. سوزاندن این ۳۰ کالری، بسیار آسان است، کافی است روز یکی دوبار به جای آسانسور از راه‌پله استفاده کنید، به جای ایمیل زدن به همکارتان که در اتاق کناری است، خودتان شخصا به اتاقش بروید و با او صحبت کنید، به جای استفاده از خودرو برای رفتن به فروشگاه سر کوچه، پیاده این مسافت کوتاه را طی کنید و بالاخره گاه و بیگاه، پشت میز کارتان بایستید و از نشستن طولانی‌مدت پرهیز کنید.