جستجو در تالارهای گفتگو

استفاده از ایمپلنت‌هایی که انرژی مورد نیاز را بوسیله سلول‌های مهندسی ساز تأمین می‌کنند، یکی از روش‌های نوین برای مصرف دوزهای دارویی در بیماری‌های مزمن محسوب می‌شوند. مبتلایان به دیابت یا بیماران دچار کم خونی خطرناک نیازمند مدیریت برنامه تزریقات روزانه هستند. ایمپلنت‌ها قادر به نظارت بر مواد سمی درون بدن بصورت لحظه‌یی هستند، داده‌های طولانی مدت از وضعیت سلامت فرد تهیه می‌کنند، هشدار لازم جهت مصرف بموقع داروها را اعلام کرده و حتی روند مصرف داروها را مدیریت کنند. محققان دانشگاه تورنتو با همکاری محققان دانشگاه هاروارد بدنبال توسعه ایمپلنت‌هایی از جنس هیدروژل – یک ماده پلیمری سازگار با بافت – هستند. نسل جدید این ایمپلنت‌ها از جنس پلیمر شفاف دارای سلول‌های دستکاری ژنتیکی شده در درون خود هستند که در واکنش به نور فعال می‌شوند؛ سلول ها می‌توانند برای آزاد کردن مواد شیمیایی درون بدن برنامه ریزی شوند. ابعاد هر ایمپلنت هیدروژل چهار در 40 میلی‌متر و ضخامت آن تنها یک میلی‌متر است که هر ایمپلنت با سلول‌های مهندسی‌ساز به نور پاسخ می‌دهد. ایمپلنت جدید در دو روش انتقال دوز انسولین و آشکارساز مواد سمی مورد آزمایش قرار گرفتند. سیستم انسولین بر روی موش‌های مبتلا به دیابت مورد آزمایش قرار گرفت و با ارسال نور آبی از طریق فیبر نوری به ایملنت، سلول‌ها درون ایمپلنت وادار برای تولید یک پروتئین برای تحریک تولید انسولین شدند؛ برای تشخیص سموم نیز سلول‌های مهندسی ساز در حضور فلزات سنگین نور سبز منتشر می‌کنند. آزمایشات مختلفی برای توسعه و کاربردی شدن ایمپلنت‌های هوشمند مورد نیاز است؛ نتایج این دستاورد در مجله Nature Photonics منتشر شده است. منبع: مجله بسپار

یك كودك مبتلا به بیماری حاد تنفسی با استفاده از یك تراشه پلیمری از مرگ نجات پیدا كرد. این تراشه پلیمری توسط یك پرینتر سه بعدی در دانشگاه میشیگان ساخته شده است. به گزارش ایرنا از پایگاه خبری 'ساینس دیلی'،حدود سه سال پیش، یك كودك بیست ماهه در بیمارستان میشیگان به علت اختلالات تنفسی بستری بود. پزشكان علت اصلی عارضه را شل بودن و سقوط مداوم نایژه ها در نای این كودك گزارش كردند؛ همین امر موجب می‌شد كه مسیرعبور هوا در نای كودك مسدود شود و حالت خفگی به او دست دهد. این كودك بیست ماهه با این نقص مادرزادی به‌دنیا آمده بود و تا آن زمان هیچ وقت از بیمارستان مرخص نشده بود. یكی از پزشكان معالج، طرح ساخت یك ایمپلنت درمانی را مطرح كرد كه مانند یك داربست، از اقتادگی نایژه جلوگیری می‌كرد. این ایمپلنت توسط یك پرینتر ساخت اشیای سه‌بعدی، از یك پلیمر زیستی به نام 'polycaprolactone' ساخته شد. در این روش با استفاده از یك تكنیك پیچیده تصویر برداری از ریه كودك تصویربرداری شد و با الگو دادن به یك پرینتر لیزری، تراشه ای متناسب با مشكل كودك و اندازه ریه او ساخته شد. این ایمپلنت سال گذشته در داخل ریه پسربچه جاسازی شد. به مرور زمان عملكرد ریه طبیعی شد و نایژه‌ها رشد كردند. پس از مدتی این كودك برای اولین بار از بیمارستان مرخص شد و بدون كمك هیچ دارو و دستگاهی مانند بقیه هم سن و سالانش به فعالیت پرداخت. در حال حاضر خانواده این كودك مدام او را برای معاینه نزد متخصص می برند و هر بار شاهد روند روبه رشد درمان هستند. نكته قابل توجه این است كه این ایمپلنت درمانی پس از یك سال به طور كامل توسط ریه كودك جذب شده و عملكرد آن را تصحیح كرده است. همانطور كه گفته شد ماده استفاده شده برای ساخت تراشه از یك پلیمر زیستی سازگار بوده كه توسط بدن بیمار جذب شده است. محققان بر این باورند كه پس از گذشت یك سال، از موفقیت این طرح اطمینان حاصل شده و قرار است در تمام موارد مشابه از این روش استفاده شود. مدیر این پروژه تحقیقاتی كه از موفقیت خود بسیار خوشحال است گفت :هیچ لذتی بالاتر از نجات جان انسان ها نیست. وی امیدوار است كه این روش الهام بخش ساخت تجهیزاتی مشابه در درمان تمام بیماری ها باشد. منبع : مجله بسپار

محقق ايراني يونيورسيتي كالج لندن از ساخت اندام‌هاي يدكي مصنوعي انسان از جمله گوش و بيني در آزمايشگاه خود خبر داد. بسپار به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) می نویسد، دكتر الكس (اسكندر) سیف علیان، مدير دپارتمان «نانوفناوري و پزشكي احياكننده» يونيورسيتي كالج لندن، اكنون در حال آماده‌سازي يك بيني مصنوعي براي پيوند به يك بيمار در ماه آينده است. پيش از اين، محققان از كاشت به عنوان جايگزين بيني استفاده مي‌كردند كه دوام چنداني نداشت و تغيير شكل مي‌داد. اما اندام يدكي سيف عليان اين گونه نيست و براي مثال اين بيني كاملا از پليمر ساخته شده است. وي كه چند سال پيش با سفر به ايران مدتي با گروه تحقيقاتي مهندسي بافت دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي به سرپرستي دكتر غنوي و مبدع نخستين ناي مصنوعي جهان همكاري داشت سال گذشته از موفقيت خود در ساخت «ناي مصنوعي» خبر داد كه چندي پيش بر روي يك جوان 36 ساله اريتره‌اي كه از تومور سرطاني با سرعت انتشار بالا در گلو و به سوي ريه خود رنج مي برد، پيوند خورد. اين محقق ايراني همچنين با استفاده از نانوفناوري اولين سرخرگ مصنوعي جهان را توليد كرد كه از ضربان برخوردار است. سيف عليان همچنين مدعي است در صورت نياز مي‌تواند در هر 20 ثانيه، يك متر رگ توليد كند. گوش مصنوعي پليمر مورد استفاده در بيني مصنوعي مانند لاستيك نازك لاتکس بوده كه از ميلياردها مولكول هر كدام به اندازه يك نانومتر ساخته شده است. دكتر سيف عليان اظهار كرد: درون اين نانو مواد، هزاران سوراخ ريز وجود دارد. بافت‌هاي درون اين سوراخها رشد كرده و بخشي از آنها مي‌شوند. اين باعث تبديل اين اندام مصنوعي به شكل يك بيني واقعي خواهد شد. در زمان انتقال اين بيني به بيمار، در ابتدا مستقيما بر روي صورت فرد نصب نشده، بلكه درون يك بالن در زير پوست دست آنها قرار خواهد گرفت. در طول چهار هفته كه پوست و رگهاي خوني رشد كرد، اين بيني مورد ارزيابي قرار گرفته و سپس مي‌توان آن را روي صورت پيوند داد. در مدرنترين شكل پزشكي جديد، دكتر سيف عليان و تيم وي به تمركز بر رشد اندام جايگرين و بخش‌هاي يدكي بدن با استفاده از سلولهاي خود بيماران هستند كه نياز به انتظار در صف اندام اهدايي را از بين خواهد برد. بيني مصنوعي همچنين از آن جايي كه اين اندام از سلولهاي بدن خود فرد توليد شده، امكان رد شدن آنها از سوي سيستم ايمني بدن از بين خواهد رفت. جالب اين كه دستور اين ماده زيست‌سازگار كاملا سري يوده و از آن محافظت مي‌شود. اين دستاورد مي‌تواند زندگي بسياري از افراد كه اندام خود را در اثر ابتلا به سرطان يا قطع عضو از دست داده‌اند نجات دهد. در حالي كه جنجالهاي زيادي در مورد پژوهشهاي سلولهاي بنيادي به دليل استفاده از سلولهاي بنيادي جنيني وجود داشته، تيم دكتر سيف عليان براي توليد اين بيني از سلولهاي مغز استخوان بيمار استفاده كرده‌اند. اين فرايند كاملا انقلابي بوده و به گفته دكتر سيف عليان بايد كارآزمايي هاي باليني زيادي بر روي بيماران گوناگون براي اطمينان از امكان رد يا قبول سيستم ايمني بدن انجام شود. تيم اين دانشمند ايراني اكنون در حال كار بر روي دریچه‌های قلب هستند كه نيازي به كشت بذر پيش از پيوند نداشته و در عوض پس از پيوند، به جذب سلولهاي مورد نياز خود مي‌پردازد. به گفته سيف عليان، معمولا براي باي‌پس قلب بايد از پا يا دست فرد يك رگ گرفت اما 30 درصد بيماران از رگ مناسب براي اين عمل برخوردار نبوده و در حال حاضر هيچ جايگزيني هم براي آنها وجود ندارد. وي افزود: ما براي اولين بار در جهان به توليد اين جايگزين پرداخته‌ايم كه در آزمايشات حيواني موفق عمل كرده است و در سال جاري در كارآزمايي‌هاي انساني نيز مورد استفاده قرار خواهد گرفت. www.iranpolymer.com

در اين مقاله مروري، اثرهاي متقابل محيط زنده با مواد پليمري به طور كوتاه شرح داده مي شود و پس از تشريح راه كارهاي مولكولي پايداري و يا فروپاشي اين مواد در محيط زنده، به اصول طراحي مواد موسوم به (زيست فروساي) براي مصارف طبي و دارويي پرداخته مي شود. ساختار شيميايي تعدادي از اين گونه مواد كه در چند سال گذشته ابداع شده اند، بر شمرده و توصيف مي شوند و به خلاصه كارهايي كه در سال هاي اخير در اين خصوص در دانشگاه تهران براي سنتز اين گونه پليمرها و همچنين ساخت ريزدانه هاي پليمري و ابتكار سامانه هاي جديدي از پليمرها موسوم به دندروزوم ها، و پليمرزوم ها انجام شده، اشاره مي شود. دانلود مقاله