جستجو در تالارهای گفتگو

سامانتا کریستوفورتی نخستین زن فضانورد ایتالیایی سامانتا کریستوفورتی، نخستین زن فضانورد ایتالیایی، در ویدئویی که سازمان فضای اروپا منتشر کرده نحوه دستشویی رفتن فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی و در شرایط بی‌وزنی را توضیح داده است. سازمان فضایی اروپا این را "تور توالت" نام گذاشته است.این سازمان علل انتشار این ویدئو را درباره "بی‌جذابیت‌ترین" فعالیت فضایی چنین عنوان کرده که درباره این بخش از زندگی فضانوردان زیاد سوال می‌شود. سامانتا کریستوفورتی در این ویدئو توضیح می‌دهد که چگونه در کوچکترین اتاقک ایستگاه فضایی فضانوردان قضای حاجت می‌کنند و برای این‌کار چگونه باید از تکنولوژی تعبیه شده از جمله لوله‌های مکنده استفاده کنند. ادرار فضانوردان بازیافت شده و بصورت آب برای نوشیدن فضانوردان استفاده می‌شود. دستگاه بازیافت ۲۵۰ میلیون دلاری که این کار را انجام می‌دهد در سال ۲۰۰۸ در ایستگاه فضایی بین‌المللی نصب شد، اما پس از رفع نقص فنی آن، در سال ۲۰۰۹ کاملا عملیاتی شد. این دستگاه علاوه بر بازیافت ادرار، عرق فضانوردان را هم از هوا جمع‌آوری و تبدیل به آب آشامیدنی می‌کند. این آب برای پخت و پز، تولید اکسیژن از الکترولیز و حمام کردن هم استفاده می‌شود. سامانتا کریستوفورتی در این ویدئو توضیح می‌دهد که در شرایط بی‌وزنی نیازی به یک نشیمنگاه راحت وجود ندارد و اینکه فضانوردان باید به نوبت فضولات را تخلیه کنند. خانم کریستوفورتی در نوامبر سال گذشته که به ایستگاه ملحق شد یک هدیه ارزشمند ایتالیایی برای این ایستگاه به ارمغان آورد. او یک دستگاه قهوه اسپرسو را با خود به فضا برد. اولین زن ایتالیایی فضانورد در حال نوشیدن اولین اسپرسوی فضایی هفته گذشته خانم کریستوفورتی این دستگاه را بکار انداخت و ناسا تصویر او را حین نوشیدن اولین فنجان اسپرسو در فضا در توئیتر منتشر کرد. برای ساخت این دستگاه که سازمان فضایی ایتالیا با همکاری شرکت لاواتزا تولید کرده است، باید تمهیدی برای رفع خطر ریختن آب جوش در شرایط بی‌وزنی اندیشیده می‌شد. با انتشار ویدئوی جدید، خانم کریستوفورتی توضیح در مورد چرخه آب برای فضانوردان ایستگاه فضایی را تکمیل کرد. در همین حال اعلام شد بازگشت سه نفر از شش فضانوردی که در حال حاضر در ایستگاه فضایی هستند بعلت نقص فنی شدید یک سفینه محموله‌بر بدون سرنشین، ممکن است یک ماه دیگر به تعویق بیفتد. قرار بود خانم کریستوفورتی به همراه یک فضانورد روس و یک فضانور آمریکایی، این هفته پس از شش ماه بودن در فضا به زمین بازگردند. اگر بازگشت خانم کریستوفورتی به تعویق بیفتد، او رکورد طولانی‌ترین ماموریت فضایی یک زن را خواهد شکست. سانی ویلیامز فضانورد آمریکایی در فاصله دسامبر ۲۰۰۶ تا نوامبر ۲۰۰۷ مدت ۱۹۵ روز در فضا بود و رکورد فعلی را بجا گذاشت. منبع.bbc

شاید به نظر کمی داستانی و غیرواقعی برسد، اما سازمان فضایی اروپا در حال برنامه‌ریزی برای انجام یک ماموریت انهدامی با هدف از بین بردن یک سیارک بزرگ در حال حرکت به سمت زمین است. در همین راستا، این ماموریت قرار است در سال ۲۰۱۵ یک ماهواره را با سرعت زیاد به سوی یک سیارک آزمایشی پرتاب کرده تا میزان تغییر مدار احتمالی سیارک را اندازه بگیرند. هدف از این برنامه، ارزیابی این مساله است که شاید بتوان زمین را با استفاده از این شیوه، از برخورد احتمالی سیارکی که به سوی زمین در حرکت است، محافظت کرد. این ماموریت که «دون کیشوت» نام دارد، دو فضاپیما را به سیارکهای نزدیک زمین پرتاب خواهد کرد.

ستاره‌ای به نام «لوسی»،۵۰ سال نوری آن‌طرفتر از کره زمین وجود دارد که هسته‌اش به الماس تبدیل شده است. منطقه کرمانشاه، هسته‌ این ستاره در واقع بزرگترین الماس در کهکشان است. وزن این الماس ۱۰ میلیارد تریلیون تریلیون قیراط است که مسلما حتی تصور چنین چیزی برای بشر دشوار است. سنگین‌ترین الماسی که بر روی زمین وجود دارد، الماسی به وزن حدودا ۵۰۰ قیراط است. زمانی که سوخت ستاره‌ای، معمولا هیدروژن، به پایان می‌رسد منجر به ایجاد هسته‌ای بلوری و داغ می‌شود. برای سال‌ها محققان بر این عقیده بودند که هسته ساخته شده از کربن به الماس تبدیل می‌شود، اما این یک فرض است و مدرکی برای دفاع از آن وجود ندارد. اما در سال ۲۰۰۴، منجمان مشخص کردند که «لوسی» حقیقتا هسته‌ بسیار بزرگی از الماس دارد و مدلی از آن را ارایه کردند.

ماکتی از موشک سنگین فالکون شرکت اسپیس‌ایکس در کانون ملی مطبوعات شرکت «اسپیس‌ایکس» اخیرا برنامه خود را برای پرتاب یک فضاپیمای خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ماه نوامبر اعلام کرده‌ است. این شرکت اعلام کرده که قرار است کپسول فضایی «اوریون» در تاریخ ۳۰ نوامبر در یک آزمایش حمل بار به سوی ایستگاه فضایی پرتاب شود. به گفته این شرکت، یک هفته پس از پرتاب، این فضاپیما در ایستگاه وارد خواهد شد. سخنگوی شرکت «اسپیس‌ایکس» اظهار کرد: این پرواز یک پرتاب آزمایشی برای نمایش قابلیت پرتاب دراگون، گردش به دور زمین، ورود به ایستگاه فضایی، انتقال محموله و بازگشت مجدد به زمین خواهد بود. وی افزود: هنگامی که این فضاپیما در ایستگاه فرود بیاید، ساکنان ایستگاه وارد آن شده و محموله‌ها را خارج خواهند کرد. این فضاپیما بدون سرنشین بوده، اما مقامات این شرکت اظهار کرده‌اند که برنامه‌های بیشتری برای پرواز فضاپیما به همراه چند سرنشین در حال انجام است. به گفته سخنگوی «اسپیس‌ایکس»، انجام اولین ماموریت با سرنشین، با حمایت ناسا برای سال ۲۰۱۴ انتظار می‌رود. این فضاپیما که ۳٫۶ متر قطر دارد، از توانایی حمل تا هفت سرنشین برخوردار است. با پایان کار برنامه شاتل، ناسا برای ادامه کار خود بر شرکتهای خصوصی مانند اسپیس‌ایکس برای انتقال محموله و فضانوردان به ایستگاه فضایی وابسته است. تا آن زمان این سازمان از فضاپیمای سیوز روسیه استفاده خواهد کرد. دسامبر سال گذشته، فضاپیمای دراگون اولین پرواز خصوصی جهان را به مدار انجام داد. در طول این پرواز آزمایشی، به شبیه‌سازی برخی مانورها که برای ورود به ایستگاه لازم است، پرداخت. اوریون از کیپ‌کارناوال فلوریدا به فضا برخاسته و پس از دو چرخش به دور زمین در اقیانوس آرام فرود آمد.