جستجو در تالارهای گفتگو

چرا در موتور سیکلت های قدیمی یک برآمدگی یا شکم در لوله اگزوز آن ها بود . این برآمدگی که محفظه انبساط نامیده می شود برای افزایش توان موتور ایجاد شده است. این تکنیک تنها در موتور های دو زمانه امکان پذیر است. برای همین از آن در موتور سیکلت های قدیمی استفاده می شود . عملکرد پنهانی که در این محفظه است باعث می شود که با استفاده از فشار یک پمپ برای بیشتر وارد کردن سوخت و هوا به سیلندر شود. ین کار تقریبا شبیه کار توربو شارژ ها است اما مثل آن از قطعات متحرک استفاده نمی شود ( توربو شارژ ها حرکت خود را از اگزوز می گیرند و آن را به حرکت میل لنگ اضافه می کنند ) همان طور که می دانید در موتور های دو زمانه مرحله مکش و سوخت در یک زمان انجام می شود .( ابتدا تخلیه شروع شده و بعد از آن مرحله مکش آغاز می شود .) هنگامی که پیستون پایین می رود سوراخ لوله اگزوز باز می شود و دود تخلیه می شود. اما بعد از مدتی که سوراخ ورود بنزین هم باز شد دو اتفاق می افتد: 1- بدلیل مکش هوا مقداری بنزین وارد لوله اگزوز می شود و بجای 175 cc ، 250 cc بنزین مکیده می شود . 2- موج فشاری که به دلیل باریک بودن لوله خروج در ته محفظه انبساط ایجاد می شود بنزین و هوای وارد شده به اگزوز را با فشار به سیلندر بر می گرداند. چون محفظه سیلندر پر از بنزین است و مقداری بنزین هم با فشار به داخل سیلندر رانده می شود ، در نتیجه تراکم بیشتری آنجا ایجاد می شود که باعث افزایش قدرت و توان می شود ( سرعت حرکت شافت میل لنگ بیشتر می شود).

نگهداري موتور حداقل هفته اي يك بار و يا بيشتر به ويژه هنگامي كه ازخودرو بيش ازحد معمول استفاده مي شود، گيج اندازه گير روغن را از داخل كارتر بيرون آوريد وسطح روغن داخل كارتر را اندازه بگيريد و در صورت پايين تر بودن سطح روغن از علامت مربوط به آن روغن مناسب اضافه کنيد. زمان تعويض روغن موتور و نوع روغن مصرفي در داخل گاتالوگ ماشين درج شده است. توجه مهم : در صورتيکه از روغن هاي معمولي در ماشينهاي معمولي استفاده مي کنيد فاصله هر بار تعويض روغن وصافي دركاتالوگ اصلي موتور5000 مايل (8000كيلومتر) است اما به دليل عدم مرغوبيت بعضي از روغنهاوصافيهاي داخلي وهمچنين به دليل بالا بودن درصد گوگرد بنزين هاي ايراني وتوليداسيد سولفوريك دراثر احتراق وعبور مقدار بسيار كمي ازاين اسيد ازفضاي رينگ به محفظه كارتر وتقطير شدن آن بهتر است بعداز هر 25000ـ2000 كيلومتر،روغن وپس ازهردوبارتعويض روغن (يعني هر5000 كيلومتر) صافي راعوض كنيد زيرا درحقيقت نقش روغن درموتور مانند نقش خون در بدن انسان است. پيچ تخليه روغن رابه دقت تميزكنيد ومطمئن شويدكه واشر زيرآن نيز تميزوبي عيب است سپس پيچ تخليه روغن راتوسط آچار رينگي ياآچار بكس با دهانه يك اينچ كاملا سفت كنيد درصورتي كه صافي روغن راعوض مي كنيد 5/0 ليتر ديگرروغن داخل موتور بريزيد. موتور راروشن كنيد و بگذاريد چند دقيقه كار كند سپس دوباره سطح روغن داخل كارتر رابه وسيله گيج اندازه گير اندازه گيري كنيد.درصورت تعويض صافي دقت كنيدكه درمحل اتصال صافي روغن وموتور هيچ گونه نشتي وجودنداشته باشد.اگرخودرو درشرايط محيطي بد از نظر گرما ، سرماويافضايي كه آغشته به گردوخاك است كارمي كند بهتر است روغن راپس ازطي مسافت كمتري (حدود1500 كيلومتر) عوض كنيد. عيب‎يابي موتور از طريق رنگ دود اگزوز: بدون دود:(خاکستري) : موتور سالم است و موتور سالم دود نمي‎کند (حتي موتور ديزل) و وقتي انگشت به لوله اگزوز مي‎زنيم انگشت نبايد چرب يا سياه شود. دود سفيد( آب سوزي ) : الف) موقتي : در زمستانها و شبهاي سرد وقتي موتور خاموش است به علت اينکه هواي بيرون سرد و داخل موتور گرم است در نتيجه هواي داخل موتور به صورت قطرات آب در مي‎آيد که بعد از روشن کردن موتور در صبح زود دود سفيد رنگي از اگزوز خارج مي‎شود که نتيجه آب سوزي است و چون اين حالت موقتي است اشکالي ندارد و پس از گرم شدن موتور قطع خواهد شد. ب) دائمي : اگر دود سفيد دائمي باشد دليل آن سوختن واشر سيلندر يا ترک خوردگي سيلندر مي‎باشد. دود سياه: در اثر کثيفي بيش از حد فيلتر هوا ، کم بودن هوا ، خام سوختن بنزين در موتور ، ريتارد بيش از حد موتور (تنظيم نبودن دلکو) دود سياه ايجاد مي گردد. دود آبي: روغن سوزي الف) موقتي : روغن سوزي از خلاصي بيش از حد گيت سوپاپ مي‎باشد که در اينحالت معمولاً روغن کم نمي‎کند و در موقعي که موتور پرگاز کار مي کند دود قطع مي‎شود. ب) دائمي: اگر موقع کم گاز يا پرگازکار کردن موتور به طور دائم دود کند روغن سوزي از رينگ و پيستون يا سيلندر است. عيب رينگ: رينگها مزيت خود را از دست داده‎اند يا رينگ شکسته است . عيب سيلندر: عيوب سيلندر مثل آئينه شدن يا صيقلي شدن جداره سيلندر يا سائيدگي سيلندر مي باشد. شناسايي موتور و دستگاههاي مرتبط تعريف موتور: موتوردستگاهي است كه انرژي حرارتي حاصل ازسوخت را تبديل به انرژي مكانيكي نموده وموجب به حركت درآوردن خودرومي شود.دراطراف موتوردستگاههايي نصب مي گردد كه براي تكميل كار موتور بسيار موثر مي باشد. قسمتهاي تشكيل دهنده موتور: الف)سرسيلندر ب )سيلندر(تنه ) ج )كارتر سرسيلندر: سرسيلندر دربالاي موتورروي سيلندر قرار دارد. بين سيلندر وسرسيلندر ورقه اي از جنس نسوز به نام واشر سرسيلندر قرار مي گيردوعمل واثرآن بستن تمام منافذ سيلندر است به نحوي كه هيچگونه منفذي براي عبور گازها وجود نداشته باشد. سيلندر (تنه ): تنه موتور يا سيلندر قسمت اصلي موتور بوده وقطعات ديگر به اطراف آن وصل مي شود وداراي استوانه توخالي به نام سيلندر مي باشد .دراطراف استوانه هاي سيلندر مجاري آب وروغن تعبيه شده است . تنه موتور ازبالا به وسيله سرسيلندر واز پائين به وسيله كارتر روغن محدود مي شود وهمچنين محل هاي استقرار موتور روي شاسي (دسته موتورها ) درتنه قرار دارد. كارتر: كارتر ظرف ومخزن روغن مي باشد كه زيرموتوربسته مي شود وروغن پس ازطي كانالهاي روغن مجددا به آن برمي گردد. جهت به کار افتادن و روشن شدن موتورهاي بنزيني چهار زمانه نياز به چهار حالت زير مي باشد: 1- مکش (تنفس) 2- تراکم 3- احتراق 4- تخليه مرحله اول مکش يا تنفس : با به حرکت درآوردن موتور توسط استارت و با پايين رفتن پيستون، سوپاپ هوا يا گاز باز شده و مخلوطي از هوا و بنزين سيلندر را پر مي کند. مرحله دوم تراکم : در ادامه کار استارت و با بالا آمدن پيستون, سوپاپ گاز بسته شده و مخلوط هوا و بنزين به صورت گاز تحت تراکم قرار مي‎گيرد. مرحله سوم احتراق : در ادامه کار استارت کمي قبل از رسيدن پيستون به انتهاي مرحله تراکم شمع جرقه زده و با فشار زياد احتراق، پيستون با شدت و قدرت به طرف پائين حرکت کرده و در نتيجه موتور روشن شده و ديگر نياز به استارت زدن نمي‎باشد. مرحله چهارم تخليه : پس از پايان احتراق پيستون از نقطه مرگ پايين به طرف بالا حرکت کرده و در اين زمان سوپاپ دود باز بوده و گازهاي حاصل از احتراق توسط اگزوز به خارج منتقل مي گردد