گردشگري روستايي به عنوان راهكاري جهت كاهش مهاجرتهاي روستايي به شهرها،افزايش سطح رفاه مردم روستايي وغيره مطرح مي باشد.ازآنجايي كه گردشگري روستايي در محيطهاي غيرشهري صورت مي پذيرد،بنابراين فعاليتهاي مبتني بر اكوتوريسم چون دامنه نوردي،كوهپيمايي و كوهنوردي را نيز، دربرمي گيرد.براي استفاده از اين قابليتهاي طبيعي در گردشگري روستايي نياز به برنامه ريزي ودروهله نخست،شناخت است.اما مسئله اين است كه دراستان مازندران آنچنان كه بايد شناختي از اين استعدادهاي طبيعي در راستاي استفاده درگردشگري روستايي و قابل كاربرد در مديريت شهرستانها،انجام نگرديده است.لذا اين پژوهش با بهره گيري از تلفيقGIS،فرايند تحليل سلسله مراتبي(AHP)وشبكه داده ها به بررسي،تحليل و در نهايت سطح بندي شهرستانهاي استان مازندران به لحاظ قابليتهاي اكوتوريسم روستايي،قابل استفاده در مديريت شهرستانهاي استان مازندران به تحقيق پرداخت.روش تحقيق دراين پژوهش از نوع تحليلي-كاربردي است.براساس يافته هاي تحقيق،شهرستانهاي آمل،بابل،نور وتنكابن به لحاظ داشتن قابليت اكوتوريسم دامنه نوردي روستايي. وشهرستانهاي نور،آمل، ساري ونوشهر به جهت داشتن قابليت اكوتوريسم كوهپيمايي روستايي.ودرنهايت شهرستانهاي نور،آمل،تنكابن وچالوس به جهت اكوتوريسم كوهنوردي روستايي داراي موقعيت ممتاز مي باشند.در ميان شهرستانهاي ذكر شده شهرستانهاي نور وآمل به علت داشتن موقعيت ممتاز در هر سه فعاليت اكوتوريسمي روستايي ذكر شده، داراي موقعيت ويژه اي مي باشند بر خلاف شهرستانهاي ذكرشده،شهرستانهاي جويبار وبابلسر ودر مرتبه بعد،شهرستانهاي گلوگاه ومحمودآباد داراي كمترين قابليت اكوتوريسم روستايي دامنه نوردي،كوهپيمايي وكوهنوردي مي باشند.درانتها براساس يافته هاي تحقيق راهكارهاي عملي نيز ارائه گرديد.
کلمات کلیدی: اكوتوريسم روستايي،شبكه داده ها ،مازندران،AHP،GIS
نویسندگان: ناهيد سجاديان، مهيار سجاديان
دانلود مقاله