اوتیت حاد گوش میانی شایعترین عفونت باکتریال اطفال است. ۱۰% اطفال ۴۰% موارد عفونت را بخود اختصاص میدهند. ۶۰ تا ۷۰ درصد کودکان قبل از اتمام سال سوم زندگی حداقل یکبار دچار اوتیت میانی حاد شده اند . شیوع این عفونت درکودکان مبتلا به شکاف کام بسیار بیشتر است . اوتیت حاد غالبا بدنبال عفونت های دستگاه تنفس فوقانی رخ می دهد و بطور شایع یکی از عوارض عفونت های ویروسی نظیر سرماخوردگی ، سرخک یا آنفلوآنزا است .
ریسک فاکتورهای شناخته شده اوتیت حاد میانی عبارتند از:
۱- سن کم ۲- جنس مذکر ۳- شیرخوارانی که از شیشه شیر میخورند ۴- درگیری یکی از اعضاء خانواده با بیماری ۵- زندگی در خانواده ها و مراکز شلوغ ۶- سیگار کشیدن والدین ۷- ارث ۸- شکاف کام ۹- نقص ایمنی ۱۰- نقص در حرکات سیلیاها ۱۱- سندرم داون ۱۲- سیستیک فیبروزیس. وزن کم حین تولد جزو ریسک فاکتورهای اوتیت میانی نیست. شیر مادر محافظت کننده است. وضعیت اجتماعی و آلرژی در خانواده نیز زمینه ساز بیماری است.
درمانهای بیماری تحولات زیادی داشته و باکتریهای مقاوم نیز زیاد شده اند. روش های قبلی پروفیلاکسی طولانی مدت منسوخ شده و توافقات برای درمان جراحی افیوژن ها مکرر و طول کشیده افزایش دارد.