جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'انواع هورمون ها'.
1 نتیجه پیدا شد
-
هورمون ها به چند گروه شيميايي تقسيم مي شوند: هورمون هاي استروئيدي، هورمون هاي پروتئيني يا پپتيدي، هورمون هاي آميني و هورمون هاي پروستانوئيدي. هورمون هاي استروئيدي: اين هورمون ها داراي هسته اي هستند كه از كلسترول مشتق مي شوند. هورمون هاي قشر فوق كليه (كورتيزول و آلدوسترون)، هورمون هاي تخمدان ها (استروژن و پروژسترون)، هورمون بيضه ها (تستوسترون) و هورمون جفت (استروژن و پروژسترون)- به طوركلي هورمون هاي غدد توليد مثل- و متابوليت هاي فعال ويتامين D جزو اين دسته اند. هورمون هاي پپتيدي: هورمون هايي كه بين سه تا 199 آمينواسيد دارند در اين گروه قرار مي گيرند. مثل هورمون رشد، انسولين، هورمون ضد ادراري و ... . هورمون هاي آميني (به اين گروه مشتقات اسيدآمينه تيروزين هم مي گويند): در اين گروه هورمون هاي تيروئيدي و هورمون هاي كاته كولامینی (يعني اپي نفرين و نوراپي نفرين كه از بخش مركزي فوق كليه ترشح مي شوند) قرار دارند. هورمون هاي پروستانوئيدي: اين گروه تحت عنوان پروستاگلاندینی ها شناخته مي شوند و از اسيدهاي چرب غيراشباع ساخته مي شوند. هورمون ها را مي توان مي توان برحسب تركيب شيميايي، خواص حلاليت، موقعيت گيرنده و ماهيت پيامشان طبقه بندي كرد. يكي از انواع دسته بندي هورمون ها برپايه اثراتي بود كه برجا مي گذاشتند كه اين نوع دسته بندي چندين مشكل ايجاد مي كرد. مثلاً گلوكورتيكوئيدها نامي بود كه براي هورمون هايي كه كربوهيدرات ها را تنظيم مي كردند به كار مي رفت و يا مينرالوكورتيكوئيدها (مينرال=مواد معدني) براي هورمون هايي كه فعاليت تنظيمي نمك داشتند به كار مي رفت و يا گاهي هورمون ها را برمبناي اثراتي كه اولين بار از آنها مشاهده مي شد نام گذاري مي كردند. يكي از اشكالات اين نام گذاري ها و تقسيم بندي ها آن است كه ممكن است چندين هورمون مختلف اثر مشابهي داشته باشند. همچنين ممكن است اثر اوليه مشاهده شده براي يك هورمون، اثر عمده آن هورمون نباشد. براي جلوگيري از اين اغتشاشات مي توان از روش ديگري به عنوان مثال به كارگيري گيرنده براي تقسيم بندي عمل هورمون استفاده كرد. (منابع در مطلب همه چیز درباره هورمون ها موجود است).
