جستجو در تالارهای گفتگو

انواع مرتع براساس فصل بهره بردارى: مراتع قشلاقى: به مرتع گرمسیری مرتع قشلاقى نيز گفته می شود اینگونه مراتع که در مناطق گرم واقعند در فصلهای سرد سال به مدت ۵ تا ۷ ماه، مورد استفاده ی دامهای عشایر و دامداران کوچنده قرار می گیرند. بعضی از دامداران خرده پا و روستائيانى که جزء دامداران و عشایر کوچنده نيستند در تمام مدت سال حتی فصلهای گرم سال دامهای خود را در مراتع گرمسیری نگه می دارند. مراتع ييلاقى: مرتع سردسیری یا ييلاقى در ارتفاعات نسبتاً زیاد قرار گرفته است و بیشتر سطح اين مراتع در بهار و گاه تا اوايل تابستان پوشیده از برف است. به همين دلیل در تابستان هواى خنک، رطوبت مناسب و علوفه ی تازه دارند. معمولاً در روزهای آخر بهار و اوايل تابستان چراى دامها در مراتع سردسیر آغاز مي شود و تا اواخر تابستان و اوايل پائیز که در اين مناطق هوا رو به سردی مي رود ادامه مي يابد. دامداران محلی اين مناطق که دامهای خود را در زمستان به گرمسیر نمي فرستند در روزهائى که پائيز و زمستان که هوا آفتابی است و امکان چراى دام در چند ساعت از روز وجود دارد، دامها را به مرتع می برند تا از علوفه ی باقیمانده و آن قسمت از سرشاخه های گیاهان مرتعى که از زیر برف بیرون مانده اند استفاده کنند. دامهای عشایری سه تا چهار ماه از سال را در مراتع ييلاقى چرا مي کنند. مراتع میانبند: در اوايل بهار که در مراتع گرمسیری با گرم شدن تدریجی هوا علوفه کمیاب مي شود، دامداران و عشایر کوچنده به مناطق مرتفع تر دارای هواى ملایم و علوفه ی بهتر کوچ مي کنند و تا اواخر فصل بهار در اين مناطق باقی مي مانند. سپس براى گذراندن تابستان به مناطق مرتفع تر می روند. در آخر تابستان و اوايل پائيز در راه بازگشت، دامها دوباره به اين مراتع باز می گردند. به اين نوع مرتع، مرتع میانبند یا مرتع بهاره پائيزه گفته مي شود. در بعضی از منابع آنها را مرتع بين راه و حدفاصل نيز ناميده اند. دامهای عشایر کوچنده معمولاً يک تا دو ماه از سال از مراتع میانبند استفاده مي کنند. مرتع میانبند بر سر راه رفت و برگشت دامها به ييلاق و قشلاق قرار دارد، بعضی از دامداران نيز که به دلایلی دسترسی به مراتع سردسیری ندارند در فصل تابستان دامهایشان را در همين مراتع نگه می دارند، و دامهای روستائيان محلی نيز در تمام مدت سال از اين مراتع استفاده مي کنند. مجموعه ی اين عوامل باعث شده است تا اين مراتع مورد چراى مفرط واقع شوند و به شدت آسیب ببینند. میزان تخریب در مراتع میانبند از دیگر مراتع شدیدتر است. انواع مرتع براساس دامهای مصرف کننده: هر يک از دامها بنابر طبیعت خود انواع خاصی از علوفه را مورد استفاده قرار می دهد و به سخنى دیگر هر نوع دام، مرتعى را با ویژگی های زیر می پسندد: گاو: مراتع دارای علف های بلند و چمنزار های مرطوب. گوسفند: مراتع دارای علف های کوتاه و نرم. بز: مراتع خشک درختچه اى و دارای خار و خاشاک. شتر: مراتع دارای بوته های خاردار و مراتع خشک بیابانی و کويري. گاومیش: مراتع واقع در زمينهاى باتلاقى و مرطوب و داراى گياهان آبي. در ميان انواع مراتع قطعات وسیعی يافت مي شود که ویژگیهای یاد شده در بالا را براى يک گونه دام دارند و بر اين پايه می توان آنها را به مراتع: گاوی، گوسفندی، بزى و شتری و مراتع مناسب پرورش گاومیش طبقه بندى کرد. [Hidden Content]