رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'انسجام'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. [TABLE=width: 95%] [TR] [TD=class: HTitle, width: 100%, colspan: 2]شعر به مثابه‌ي متن استعاري و جايگاه آن در كتاب‌هاي دوره‌ي ابتدايي[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2] چکیده: [/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2, align: right]استعاره در نظريه‌هاي معاصر از دو منظر مورد توجه قرار مي‌گيرد؛ نخست اينكه صرفاً زينت و تفنّن ادبي نيست، بلكه سرشت زباني دارد و مي‌تواند به همه‌ي گونه‌هاي مجازي و شكل‌هاي ادبي و هنري تسري بيابد و ديگر اينكه شكل‌گيري آن در ساحت و كليت متن پديد مي‌آيد و نه تنها در تركيب واژگاني و عبارت. منشأ اين نگاه بافتاري به استعاره ابتدا در انديشه‌ها و آثار رمانتيك‌ها پيدا شد. آن‌ها مدعي رابطه‌ي سازمند استعاره با كل زبان بودند؛ در نتيجه آن را در كل يك متن رمان و نمايش و به صورت اندام‌وار مي‌سنجيدند. اما توجه‌ دقيق به سازوكار استعاره در تحليل‌هاي فرماليست‌ها شكل گرفت. آن‌ها شعر را معيار زبان ادبي و محور استعاري زبان تلقي كرده و به كشف روابط ارگانيك يك متن (شعر) متمركز شدند و برخلاف نظر سنتي بلاغيون كه از طريق قرينه‌هاي لفظي، مخاطب را به معناي غيرلفظي مورد نظر راهنمايي مي‌كردند، از راه جست‌وجوي تناسبات معنوي و اشاره‌هاي لفظي در متن، نظام معنايي و نظام صوري متكثري را از درون متن استعاري بيرون مي‌كشيدند. اين نگرش در قرن بيستم، انقلاب بزرگي را در تحليل ساختاري متون پديد آورد. خصوصاً با گسترش استعاره به روح و چارچوب متن، باعث شد، قوه‌ي تخيل، معني‌افزايي و كشف مفاهيم پيچيده و غامض وجه بارز هر متن ادبي دانسته شود. اين مقاله مي‌كوشد جايگاه چنين برداشتي از استعاره را در اشعار كتاب‌هاي دوره‌ي ابتدايي بررسي كرده و سه پرسش كلي را مطرح كند: 1- آيا كودكان استعاره‌هاي بافتاري را درك مي‌كنند و اگر اين‌گونه است، استعاره‌هاي محسوس را بهتر مي‌فهمند يا استعاره‌هاي نامحسوس را؟ 2- عناصري كه بافت و انسجام استعاري شعر كودكان را بر هم مي‌زنند، كدام‌اند؟ 3- مؤلفان كتاب‌هاي دوره‌ي ابتدايي از شعر چه انتظاري دارند؛ به كاركرد مستقيم شعر براي آموزه‌هاي اخلاقي، اجتماعي، ديني و مهارت‌هاي زندگي مي‌انديشند يا آن را براي پرورش قوه‌ي خلاقيت و تخيل كودك مي‌خواهند؟![/TD] [/TR] [/TABLE] مشخصات مقاله:مقاله در 7 صفحه به قلم دکتر علی اصغر ارجی.منبع:كودك و نوجوان ،شماره پياپي 197، ،سال هفدهم،، شماره در سال 5، اسفند، 1392، صفحه 65-71 دانلود مقاله
×
×
  • اضافه کردن...