جستجو در تالارهای گفتگو

نانومواد و افزايش عمر سلولهاي مغزي محققين دانشگاه فلوريداي مركزي دريافت ه اند كه نانومواد توليدشده براي صنعت، عمر سلولهاي مغزي را سه تا چهار برابر ميكنند.زيست شناسان مولكولي و محققين علوم نانو در دانشگاه فلوريداي مركزي دريافته اند كه نانومواد بوجود آمده جهت مصارف صنعتي، تأثير جانبي غير قابل انتظار و متحو لكننده اي دارند؛ اين مواد ميتوانند عمر سلولهاي مغزي را سه تا چهار برابر كنند. در نتيجه انسانها ميتوانند عمري طولانيتر و فارغ از مشكلات ناشي از كهولت سن داشته باشند.بورلي زيگالينسكي استاديار دانشكده بيولوژي مولكولي و ميكروبيولوژي و عضو مركز علوم يومولكولي و سوديپتاسيل دانشيار مركز آناليز پيشرفته و فرآيند مواد و دانشكده مهندسي هوا- فضا، مكانيك و مواد, اعتباري بالغ بر۴/۱ميليون دلار از مؤسسه ملي سلامت و مؤسسه بين المللي تحقيقات كهولت سن دريافت خواهند كرد تا دلايل اين واكنش و كاربردهاي احتمالي آتي آن را مطالعه و بررسي نمايند. بدليل پيچيدگيهاي موجود در خصوص خواص ضدكهولت آنت ياكسيدانها، زيگالينسكي تصميم گرفت ورود نانوذرات به سلولهاي مغزي موشهاي صحرائي را مورد بررسي قرار دهد. وي اظهار داشت: " معمولاً سلولهاي مغزي موشهاي صحرائي حدود سه هفته عمر ميكنند اما سلولهائي كه در معرض نانومواد مهندسي شده قرار گرفتند، سه تا چهار برابر عمر طولانيتري داشتند." اين محقق به منظور حصول اطمينان از نتايج كارش، فرآيند را چندين مرتبه تكرار كرد و دريافت كه سلولهايي كه در معرض غلظت خاصي از نانوذرات اكسيدي قرار گرفته اند معمولاً در مقايسه با ساير سلولها سه تا چهار برابر بيشتر عمر ميكنند؛ طولاني ترين عمر آنها بالغ بر 123 روز بوده است. وي سپس كيفيت سلولهاي عصبي پيرشده را مورد بررسي قرار داد و دريافت كه اين سلولها نيز درست همانند سلولهاي موجود در سلسله اعصاب جوان جهت برقراري ارتباط با يكديگر تبادل سيگنال مي نمايند. اين امر نشانگر آن است كه علاوه بر افزايش طول عمر، عملكرد سلولها نيز حفظ شده است. سوديپتاسيل از سال 1980 تاكنون روي توليد ذرات اكسيد در شرايط دما- بالا تحقيق نموده است. در سال 2000 كه وي در برنامه پيشگامي دانشگاه فلوريداي مركزي شركت نمود او و يكي از دانشجويان،نانوپودرهاي فوق ريز و نانومحلول ساختند. اين ذرات با اندازه اي كمتر از 10 نانومتر - حدوداً به اندازه سی اتم- نه تنها پوشش مؤثرتري جهت مصرف در ماشين آلات ارائه نمودند بلكه دريچه جديدي به روي زيگالينسكي به منظور انجام مطالعات بيولوژيكي گشودند. تحقيقات پزشكي، عامل اصلي پيري را صدمات راديكالهاي آزاد به سلولها ميدانند و بر اساس اين پژوهشها، پا ككننده هاي راديكالهاي آزاد كه معمولاً به شكل ويتامينها هستند تا حد بسيار محدودي ميتوانند با اين آسيبها مقابله نمايند. نانوذره احياكننده (نظير ذره اي كه زيگالينسكي و سيل ساختند)خنثي سازي آسيب ها را عهده دار شده و ميتواند در مداواي نارسائي هاي خاص ناشي از كهولت سن از قبيل آلزايمر، آرتروز و غيره كمك مؤثري باشد. اخيراً آزمايشگاه زيگالينسكي دريافته است كه نانوذرات خواص ضد التهابي دارند. در همين راستا محققين در نظر دارند امكان توليد پوششي از ذرات قابل استفاده در بافتهاي پيوندي و ادوات پزشكي كه احتمال واكنشهاي التهابي در آنها بالاست را مورد بررسي قرار دهند. آزمايشهاي اوليه نشانگر آن است كه نانوذرات آنتي اكسيدان به محض ورود بداخل سلول، آن را احيا مي نمايند. اين بدان معني است كه يك دوز از اين مواد ميتواند به گونهاي باورنكردني تأثير شفابخش خود را اعمال نمايد. استفاده از نانوذرات مغناطيسي براي رفع فلج عصبي يك شركت تازه تأسيس در خاورميانه درنظر دارد با استفاده از نانوتكنولوژي اقدام به ترميم نواحي آسيب ديدة عصبي كند. شركت توسعة ارتوپدي كالامازو با استفاده از نانوذرات مغناطيسي قصد دارد ارتباطات عصبي آسيب ديده را ترميم كند. هرساله بيش از۷/۱ميليون نفر در دنيا دچار صدمات نخاعي مي شوند و اين در حالي است كه تاكنون هيچ درمان مؤثري به اين منظور ارائه نشده است. اين عقيده از گذشته تاكنون وجود داشته است كه در صورت صدم هديدن اعصاب، آنها فعاليت طبيعي خود را ازدست مي دهند. مطالعات اخير نشان داده است كه اين عقيده هميشه صحيح نيست. ايدة اين افراد از مطالعاتي كه در دانشگاه شيكاگو صورت گرفته نشأت گرفته است. در اين مطالعات مشاهده شده است كه اعصاب در اثر كشش، رشد مي كنند. در اين روش ذرات اكسيد آهن مغناطيسي با اندازه اي در حدود 100 تا 250 نانومتر به درون اعصاب آسيب ديده تزريق م يشوند. سپس فرد در مجاورت يك ميدان مغناطيسي قرار داده شده و اينگونه اعصاب آسي بديده در مجاورت يكديگر قرار مي گيرند. اين رشد مجدد اعصاب در مطالعات صورت گرفته در حيواناتي مانند موش صحرايي و جوجه تأييد شده است. به گفته يكي از محققين اين افراد موفق به كشيدن آكسون و در واقع تحريك رشد آن شده اند.