[TABLE=width: 889]
[TR]
[TD=class: HTitle, colspan: 2]اگزيستانسياليسم و شفيعي كدكني[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD=colspan: 2]
چکیده:
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD=colspan: 2, align: right]اگزيستانسياليسم در كنار ماركسيسم يكي از مكاتب فلسفي اي بود كه در سال هاي پيش از انقلاب اسلامي در ميان جامعۀ روشنفكري ايران جامعه اي كه عمدتاً نويسنده و شاعر بودند طرفداراني داشت. بسياري از روشنفكران، نويسندگان و شاعران آن زمان چون هدايت، آل احمد، فرديد و ... بر اساس آراء فلاسفۀ اگزيستانسياليست (سارتر، كامو، هايدگر و ...) به آفرينش آثار ادبي پرداختند. اما برخورد شفيعي كدكني با اين نحلۀ فلسفي، از لوني ديگر بود. به نظر مي رسد كه برخلاف نويسندگان، شاعران و روشنفكرانِ مذكور، توجه دكتر شفيعي كدكني به فلسفۀ وجودي به دورۀ پس از انقلابِ 57 باز مي گردد. اين توجه يا همانندي، به دلايلِ چندي صورت گرفته است كه اصلي ترينِ آنها جست وجوي هويتي تازه هم يكي از اشعار « اضطراب ابراهيم » براي شاعر است؛ شاعري كه با آمدن انقلاب، ديگر هستي پيشينِ خود را بي معنا مي داند. شعر اوست كه نشان از اين تأثيرپذيري دارد.
مشخصات مقاله:مقاله در 11 صفحه به قلم دکتر عیسی امن خانی(استادیار دانشگاه گلستان)منبع:ادبيات ،شماره پياپي 186، ،سال شانزدهم،، شماره در سال 6، فروردين، 1392، صفحه 32-42
دانلود مقاله
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]