جستجو در تالارهای گفتگو

[TABLE=width: 95%] [TR] [TD=class: HTitle, width: 100%, colspan: 2]شعر به مثابه‌ي متن استعاري و جايگاه آن در كتاب‌هاي دوره‌ي ابتدايي[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2] چکیده: [/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2, align: right]استعاره در نظريه‌هاي معاصر از دو منظر مورد توجه قرار مي‌گيرد؛ نخست اينكه صرفاً زينت و تفنّن ادبي نيست، بلكه سرشت زباني دارد و مي‌تواند به همه‌ي گونه‌هاي مجازي و شكل‌هاي ادبي و هنري تسري بيابد و ديگر اينكه شكل‌گيري آن در ساحت و كليت متن پديد مي‌آيد و نه تنها در تركيب واژگاني و عبارت. منشأ اين نگاه بافتاري به استعاره ابتدا در انديشه‌ها و آثار رمانتيك‌ها پيدا شد. آن‌ها مدعي رابطه‌ي سازمند استعاره با كل زبان بودند؛ در نتيجه آن را در كل يك متن رمان و نمايش و به صورت اندام‌وار مي‌سنجيدند. اما توجه‌ دقيق به سازوكار استعاره در تحليل‌هاي فرماليست‌ها شكل گرفت. آن‌ها شعر را معيار زبان ادبي و محور استعاري زبان تلقي كرده و به كشف روابط ارگانيك يك متن (شعر) متمركز شدند و برخلاف نظر سنتي بلاغيون كه از طريق قرينه‌هاي لفظي، مخاطب را به معناي غيرلفظي مورد نظر راهنمايي مي‌كردند، از راه جست‌وجوي تناسبات معنوي و اشاره‌هاي لفظي در متن، نظام معنايي و نظام صوري متكثري را از درون متن استعاري بيرون مي‌كشيدند. اين نگرش در قرن بيستم، انقلاب بزرگي را در تحليل ساختاري متون پديد آورد. خصوصاً با گسترش استعاره به روح و چارچوب متن، باعث شد، قوه‌ي تخيل، معني‌افزايي و كشف مفاهيم پيچيده و غامض وجه بارز هر متن ادبي دانسته شود. اين مقاله مي‌كوشد جايگاه چنين برداشتي از استعاره را در اشعار كتاب‌هاي دوره‌ي ابتدايي بررسي كرده و سه پرسش كلي را مطرح كند: 1- آيا كودكان استعاره‌هاي بافتاري را درك مي‌كنند و اگر اين‌گونه است، استعاره‌هاي محسوس را بهتر مي‌فهمند يا استعاره‌هاي نامحسوس را؟ 2- عناصري كه بافت و انسجام استعاري شعر كودكان را بر هم مي‌زنند، كدام‌اند؟ 3- مؤلفان كتاب‌هاي دوره‌ي ابتدايي از شعر چه انتظاري دارند؛ به كاركرد مستقيم شعر براي آموزه‌هاي اخلاقي، اجتماعي، ديني و مهارت‌هاي زندگي مي‌انديشند يا آن را براي پرورش قوه‌ي خلاقيت و تخيل كودك مي‌خواهند؟![/TD] [/TR] [/TABLE] مشخصات مقاله:مقاله در 7 صفحه به قلم دکتر علی اصغر ارجی.منبع:كودك و نوجوان ،شماره پياپي 197، ،سال هفدهم،، شماره در سال 5، اسفند، 1392، صفحه 65-71 دانلود مقاله

اشاره در اين مطلب، نخست تعريف اصطلاحاتى چون استعاره،كنايه، مجاز، تمثيل و رمز، به منظور جلوگيرى از خلط معانى و مصاديق، عرضه مى شود. سپس با آغاز از شعر فارسى دورة نخست (سبك خراسانى)، روند تحول نمودهاى گل در شعر اين دوره به "رمز" در ادبيات عرفانى قرون ميانة ادب فارسى بررسى مى شود. [TABLE=width: 884] [TR] [TD=class: HTitle, colspan: 2]رمز گل در ادبيات فارسي[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2] نويسنده:حامد هاتف ادبيات ،شماره پياپي 162، ،سال چهاردهم،، شماره در سال 12، فروردين، 1390، ويژه سعدی شیرازی، صفحه 4-12[/TD] [/TR] [/TABLE] دانلود مقاله