خون بهعنوان يکى از بافتهاى بدن در نظر گرفته مىشود زيرا محتوى گروهى از سلولها است که هرکدام وظيفهٔ خاصى دارند و همه در يک محيط مايع (پلاسما) قرار گرفتهاند. اکثر اختلالات خونى از تغيير در سلولهاى خونى ناشى مىشوند.
سلولهاى سفيد تنها بخش کوچکى از کل سلولهاى خونى را تشکيل مىدهند ولى وجود آنها حياتى است. آنها دو وظيفهٔ مهم دارند: نابودى باکترىها و توليد پادتن. اکثر سلولهاى سفيد را نوتروفيلها (گرانولوسيت نيز گفته مىشود) تشکيل مىدهند که به باکترىها و ساير مواد خارجى که به بدن راه يافتهاند حمله مىکنند و آنها را مىخورند. سلول سفيد مهم ديگر لنفوسيت است که مسئول توليد پادتنها و انجام ساير وظايف مهم ايمنى است.
گروه سومى از سلولهاى خونى به نام پلاکتها نيز وجود دارد. هرگاه عروق خونى پاره شوند پلاکتها و وظيفهٔ شروع انعقاد خون را بهعهده دارند. در صورت شروع اين پديده ساير مواد شيميائى در پلاسما براى ايجاد لخته و بستن محل پارگى به پلاکتها ملحق مىشوند.
چهار نوع کلى اختلال خونى وجود دارد که عبارتند از: عفونت، کاهش هموگلوبين٭ که باعث کمخونى مىشود، انعقادپذيرى ناکافى که باعث خونريزى و کبودى مىگردد، و سرطان که به لوسمى معروف است.