جستجو در تالارهای گفتگو

رامسر - زباله رخت چرکینی است که مادر طبیعت را در رامسر می‌بلعد و جنگل‌های بکر و هیرکانی زیر بار آن قامت خم کرده‌اند. خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: در عبور از جاده جواهرده و منطقه ییلاقی خوش آب‌وهوای رامسر به یک فرعی برمی‌خوریم که قلب طبیعت در آن از نفس می‌ایستد، اینجا کلاکولی است، جنگل بکر دیروز و زباله‌دانی امروز. اینجا برعکس هر نقطه جنگلی دیگر صدای هیچ سینه‌سرخی به گوش نمی‌رسد وتنها رقص کلاغ‌ها را بر فراز درخت‌های افتاده می‌توان دید و کوه‌های زباله آن‌چنان قد برافراشته‌اند که گویی کشتی‌گیر رقیبش را شکست داده است. این منطقه تنها دستاورد زباله‌های دیروز و امروز نیست، از سال ۸۰ تاکنون تمامی زباله‌های رامسر، کتالم، سادات شهر، و تمامی روستاهای حومه در این منطقه که به مساحت تقریبی پنج هکتار است، انباشته می‌شود و روزانه ۱۵ تا ۲۰ ماشین زباله‌ها را در آن تخلیه می‌کنند. درست است که در این ناحیه زباله‌ها از پنج هکتار تجاوز نکرده‌اند، اما شیرابه آن تا کیلومترها در دل جنگل رفته و درخت‌ها را از ریشه زده است. ساخت کارخانه زباله‌سوز مدت‌هاست که روی میز مسئولان شهری قرارگرفته و این وعده همچنان لنگ تأمین زمین مناسب است و طرح تفکیک زباله از مبدأ در رامسر نیز به شیوه ناقص در دست اجراست. روزانه ۷۰ تن زباله در شهر گردشگرپذر رامسر تولید می‌شود که این میزان در زمان پیک مسافر به ۱۲۰ تن افزایش می‌یابد. فهیمه علیخانیان از اعضای جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: گونه‌هایی مانند توسکا، راش و ممرز در رقابت نابرابر با زباله در منطقه کلاکولی آسیب‌دیده‌اند. اینجا روی گسل زلزله مازندران قرار دارد و درختان می‌توانستند کمک بسیار بزرگی در تضمین امنیت هنگام وقوع زلزله باشند. وی، راه‌حل رفع معضل زباله را احداث کارخانه زباله‌سوز بیان کرد و گفت: این طرح از سال ۸۰ توسط شهرداری مطرح بوده ولی باگذشت ۱۲ سال، هنوز اجرایی نشده است. علیخانیان پیشنهاد داد تا زمان احداث کارخانه یا دستگاه زباله‌سوز، اطراف ناحیه انباشت زباله فنس کشیده شود تا دسترسی حیوانات به آن منطقه موجب شیوع بیماری و مرگ نشود، همچنین شیرابه‌هایی که از ناحیه تجاوز کرده‌اند مدیریت صحیح شوند، چون علاوه بر تخریب پوشش گیاهی و جانوری، سفره‌های آب زیرزمینی را هم نابود می‌کنند که این امر با حضور کارشناسان مربوطه قابل‌حل است. وی بر لزوم اجرای تفکیک زباله تأکید و به دلیل تأخیر افتادن احداث زباله‌سوز اشاره و اضافه کرد: علت اصلی به تأخیر افتادن احداث کارخانه زباله‌سوز، نداشتن زمینی مناسب بوده است و هم‌اکنون صحبت‌ها حاکی از آن است که زمینی دیگر در جنگل به این کار اختصاص داده شود که این کار نابودی دوباره قسمتی از جنگل را به همراه خواهد داشت. وی گفت: زباله‌دانی در جنگل‌های صفا رود رامسر را در آن سال‌ها در حالی احداث کردند که عرصهٔ موردنظر، چند سالی بود نهال‌کاری شده بود، نهال‌های چندساله را قطع کردند و زباله کاشتند و شیرابه‌های آن را به اعماق زمین تزریق کردند. هادی حلاجیان عضو شورای شهر رامسر در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه از زباله وپسماند از اولویت‌های شورا و شهرداری است بیان داشت: زمینی در منطقه زغال چال از سوی منابع طبیعی واگذارشده و همه اقدامات اولیه‌اش انجام‌شده و لنگ یک امضاء برای واگذاری است. اراده شهرستانی برای حل معضل زباله وجود ندارد وی بابیان اینکه اراده در شورا و سازمان‌های مردم‌نهاد برای حل معضل زباله وجود دارد اما در بین مسئولان شهرستانی نیست، بیان داشت: یک سال می شود که موضوع احداث زباله‌سوز مطرح است و متأسفانه برای واگذاری آن سنگ‌اندازی می‌شود. به گفته وی بحث زباله و پسماند از نان شب واجب‌تر است و باید سامان یابد زیرا امروز نه جنگل درست‌وحسابی داریم نه دریا، بنابراین اینکه نامه واگذاری زمین امضا نمی‌شود جای تعجب دارد. روزانه حدود ۱۰۰ تن زباله وارد جنگل می‌شود و اگر اعتبار داده شود حاضریم زمین موردنیاز را برای ساخت کارخانه تأمین کنیم. مجید درجانی دیگر عضو شورای شهر رامسر نیز فرهنگ‌سازی برای تفکیک زباله را امری مهم برشمرد و گفت: موضوع زباله باید بحث شب‌نشینی‌های مردم شود تا این فرهنگ نهادینه شود. به گفته وی، رامسر شهرستان ۷۰ هزارنفری میزبان حدود ۲۰ میلیون مسافر در سال است و باید برای پسماند این میزان گردشگر برنامه‌ریزی داشته باشیم. در حالی از ساخت زباله‌سوز جلوگیری می‌شود که در کشورهای دیگر این کارخانه هسته مرکزی شهر دایر است و باید موانع فراروی رفع شود. حلاجیان کارشناس شهرداری تنکابن نیز درباره کارخانه زباله‌سوز با اشاره به اینکه مدارک برای تأیید نهایی به اداره مستندسازی نهاد ریاست جمهوری نیز ارسال‌شده است، گفت: قرار است از سازمان انرژی‌های نو برای بازدید از این زمین بیایند و طرح ما را مطالعه کنند و پس از تأیید، متولی ساخت کارخانه، شرکت نیروگاه‌ها و وزارت نیرو می‌شود. وی بابیان اینکه سیستم زباله‌سوز طراحی‌شده از نوع هاضم است بیان داشت: حدود ۷۰ درصد زباله تولیدی منطقه‌ تر و ۳۰ درصد خشک است و از این ۳۰ درصد تنها ۱۰ درصد قابل بازیافت هستند و در بخش تفکیک زباله نیز شهرداری حدود شش ماه با شرکتی قرارداد بسته که بر اساس برنامه در حال فعالیت است. به گفته حلاجیان، برنامه آموزش باید در مدارس و سپس ادارات اجرایی شود و در حال حاضر تمامی ادارات در طرح تفکیک زباله و جمع‌آوری مشارکت دارند اما آموزش‌وپرورش زباله را برای تفکیک تحویل نمی‌دهد. درحالی‌که مسئولان شهرداری رامسر معتقدند که طرح تفکیک زباله به‌خوبی در سطح شهر دردست اقدام است اما سازمان‌های مردم‌نهاد بر این باورند که این طرح به‌صورت ناقص اجرامی شود. به اعتقاد دوستداران محیط‌زیست و طبیعت، وقتی شهرداری با شرکتی برای آموزش و تفکیک زباله قرارداد می‌بندد باید نظارت لازم را نیز داشته باشد. بیژن هوشمند دبیر جمعیت مردم‌نهاد نگاه سبز رامسر نیز در گفتگو با خبرنگار مهر از زباله به‌عنوان رخت چرکین شهر یادکرد و گفت: رخت چرکین را باید در خانه شست نه آنکه در دل جنگل‌های بکر دفت کرد. وی با اشاره به اینکه طبیعت رامسر حساس و شکننده، سست و ناپایدار است افزود: برای‌ آنکه شکنندگی آن بیشتر نشود باید به فکر راه چاره ای‌ بود. هوشمند با عنوان اینکه در سال های گذشته شاهد رانش‌ها و فرونشست‌های بزرگی در منطقه لفاسر، صفارودف بنشکی بودیم، بیان داشت: قانون زمین این است که بیش‌ازحد از آن برداشت نشود و زباله انباشته نشود. دبیر جمعیت نگاه سبز رامسر با عنوان اینکه زباله درواقع سقط زمین جنین است که سبب ایجاد شیرابه و تولید گاز سمی متان می‌شود، یادآور شد: در حال حاضر زباله منطقه در کلاکولی انباشته می‌شود، درحالی‌که منابع طبیعی و دادگستر موظفند، شهرداری‌ها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد و باید شهرداری این مسئله را حل کند. معضل دیرینه زباله رامسر با ساخت کارخانه زباله سوز حل می شود و رفع این مشکل نیازمند همراهی مسئولان و ایجاد اراده و عزم ملی است تا برای همیشه مردمان از دست طلای کثیف خلاصی یابند. فرستاده شده از LT26wِ من با Tapatalk

اهداف تاریخچه و سوابق موقعیت و جانمایی مشخصات رودخانه مشخصات حوضه آبریز موقعیت سد ویژگی‌ها اثرات جانبی اهداف تولید انرژی برق‌آبی جلوگیری از ورود رسوبات رودخانه بختیاری به مخزن سد دز و در نتیجه افزایش عمر سد و نیروگاه دز کنترل سیلاب و جلوگیری از تخریب سالیانه آن و بهبود شرایط ایمنی در پایین دست سد تاریخچه و سوابق مطالعات مرحله اول طرح بختیاری در اسفند ماه 1375 ، به مدت 33 ماه به مهندسین مشاور مهاب قدس واگذار و گزارش‌های مربوط به مرحله اول طرح در اسفند ماه 1379 ، تحویل کارفرمای طرح (شرکت آب و نیرو) شده است. پس از انتخاب مجری طرح در سال 1383 وانتقال پروژه از معاونت طرح‌های توسعه شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، مذاکرات مربوط به انتخاب مشاور مرحله دوم طرح ادامه یافت و نهایتا در تاریخ 28/3/1384، شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران انجام خدمات مهندسی مشاوره شامل بازنگری و تکمیل مطالعات مرحله اول، انجام مطالعات مرحله دوم و تهیه اسناد مناقصه برای سد و نیروگاه بختیاری را به مشارکت مشاورین مطالعات طرح بختیاری که از : شرکت خدمات مهندسی برق مشانیر شرکت مهندسی مشاور دزآب شرکت الکترووات- اکونو (سوئیس)/پویری شرکت مهندسی اشتوکی پارس با مسئولیت مشترکاً، منفرداً و متضامناً تشکیل شده است، واگذار نمود. موقعیت و جانمایی ساختگاه سد و نیروگاه بختیاری در بخش سفلای رودخانه بختیاری در استان لرستان و در بخش جنوب غربی ایران در دامنه‌های جنوب غربی کوه‌های زاگرس چین خورده و در ناحیه‌ای به طول شرقی 48 درجه و 46 دقیقه و 50 ثانیه و عرض شمالی 32 درجه و 57 دقیقه و 41 ثانیه و در شمال غرب ایستگاه تنگ پنج (هشتمین ایستگاه حد فاصل اندیمشک- درود) در مسیر راه آهن تهران - اهواز ، بر روی رودخانه بختیاری واقع شده است. همچنین ساختگاه سد بختیاری به فاصله مستقیم حدود 50 کیلومتری بالادست سد دز و پنج کیلومتر بالادست تقاطع رودخانه‌های سزار- بختیاری قرار گرفته است. مشخصات رودخانه رودخانه بختیاری یکی از دو سرشاخه اصلی رودخانه دز می‌باشد که از ارتفاعات جنوبی اشترانکوه سرچشمه می‌گیرد و در نزدیکی ایستگاه تنگ پنج به رودخانه سزار می‌پیوندد و رود دز را تشکیل می دهد. مشخصات حوضه آبریز مساحت حوضه آبریز در محل ساختگاه سد در حدود 6388 کیلومترمربع و میانگین ارتفاع حوضه از سطح دریا 2212 متر می‌باشد. دبی متوسط سالانه رودخانه بختیاری در محل سد (بر اساس یک دوره آماری 60 ساله) معادل 144.6 مترمکعب بر ثانیه و متوسط بارش سالانه در حدود 1117 میلی‌متر می‌باشد. شیب متوسط رودخانه بختیاری طی مسیر حدود 35 درجه است. موقعیت سد همانطور که در شکل موقعیت طرح نسبت به حوضه آبریز کارون و بختیاری نمایش داده شده است، سد بختیاری در بالا دست سد و در فاصله 50 کیلوتری آن بنا خواهد شد. ویژگی‌ها بلندترین سد دو قوسی بتنی جهان با ارتفاع 315 متر بزرگترین مخزن مصنوعی ذخیره آب کشور پس از کرخه با حجمی معادل 4.8 میلیارد متر مکعب در تراز نرمال عدم نیاز به جابجایی ساکنین در محدوده مخزن ( با توجه به صعب العبور بودن منطقه، با احداث و آبگیری این سد اراضی کشاورزی زیادی غرقاب نخواهد شد و هیچ روستای دائمی به زیر آب نخواهد رفت) ظرفیت نیروگاه در ضریب کارکرد 20 درصد، 1500 مگاوات و انرژی تولیدی سالانه آن نزدیک به 3000 گیگاوات ساعت می‌باشد. نقش قابل توجه ذخیره سازی و تنظیم آب این سد با توجه به حجم زیاد مخزن بالا بودن شاخص‌های اقتصادی طرح در مقایسه با شاخص‌های اقتصادی سایر طرح‌های عمرانی از جمله طرح‌های برق‌آبی. کنترل سیلاب‌های فصلی و بهبود شرایط ایمنی در پایین دست سد جلوگیری از ورود رسوبات رودخانه بختیاری به مخزن سد دز و در نتیجه افزایش عمر مفید سد و نیروگاه دز افزایش قابل ملاحظه ظرفیت ذخیره آب در حوضه رودخانه دز به‌منظور امکان مدیریت بهتر منابع آب و افزایش حجم آب قابل تنظیم و در نتیجه افزایش سطح زیر کشت اراضی در پائین دست امکان تولید بهینه انرژی در زمان‌های پیک مصرف روزانه و سالیانه اثرات جانبی طرح سد و نیروگاه بختیاری در زمان اجرا با بکارگیری نیروهای بومی، تاثیر مهمی در اشتغال‌زایی منطقه خواهد داشت. بهبود شرائط اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی در منطقه طرح، ایجاد امکان توسعه و سرمایه گذاری در محدوده طرح ، بهبود سطح رفاهی زندگی اهالی، ارتقاء سطح آموزش و بهداشت و افزایش درآمد سرانه بواسطه ایجاد اشتغال در منطقه طرح، استفاده بهتر از قابلیت‌های گردشگری منطقه ، افزایش سهم منطقه در توسعه کشور، بهبود ارتباطات و حمل و نقل زمینی از طریق ایجاد جاده های دسترسی، افزایش ارزش افزوده خدمات درمنطقه طرح؛ از جمله اثرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اجرای این طرح ملی خواهد بود. منبع: شركت توسعه منابع آب و نيروي ايران