رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'اثرهاي متقابل منيزيم و پتاسيم'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. سطح قابل ملاحظه اي از اراضي زير كشت آفتابگردان در استان قم شور ميباشد. در اين اراضي مديريت بهينه مصرف كودهاي شيميايي جهت نيل به افزايش عملكرد و درصد روغن دانه امري لازم به نظر ميرسد. طي سال 1380، به منظور بررسي اثرهاي منيزيم و پتاسيم و مطالعه برهمكنش اين دو عنصر بررشد و عملكرد آفتابگردان، آزمايشي مزرعه اي بصورت كرتهاي خرد شده و در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي، متشكل از 9 تيمار و درسه تكرار، در يكي از خاكهاي شور منطقه قنوات استان قم برروي رقم ركورد (Helianthus annuus v. Record) اجرا شد. تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از: سه سطح صفر، 50 و 100 كيلوگرم در هكتار K2O از منبع سولفات پتاسيم و سه سطح صفر، 75 و 150 كيلوگرم در هكتار MgO از منبع سولفات منيزيم. بذر آفتابگردان در كرتهاي 3×4 مترمربعي و با فاصله 20× 60 سانتيمتر كاشته شد. مقادير مورد نياز عناصر اصلي (فسفر و نيتروژن) براساس نتايج تجزيه خاك و مطابق مدل توصيه كودي موسسه تحقيقات خاك و آب، تعيين و به همراه تيمارهاي آزمايشي قبل از كاشتبه صورت نواري مصرف گرديد. پس از رسيدن محصول، ارتفاع بوته، قطر طبق، وزن هزاردانه، عملكرد و درصد روغن دانه و نيز غلظت عناصر معدني (نيتروژن، فسفر، پتاسيم، كلسيم، منيزيم، سديم و كلر) در برگ اندازهگيري شد. نتايج اين آزمايش نشان داد با مصرف پتاسيم، عملكرد و درصد روغن دانه بطور معني داري (درسطح 5 درصد) افزايش يافت. مصرف منيزيم تا سطح 75 كيلوگرم در هكتار MgO موجب كاهش عملكرد دانه و افزايش درصد روغن گرديد. در حالي كه در تيمار 150 كيلوگرم در هكتار MgO، عملكرد و درصد روغن دانه و افزايش يافت. مطابق نتايج به دست آمده در سطوح پايين تا متوسط، پتاسيم و منيزيم مصرفي، اثر متقابل مثبت و معني داري برعملكرد دانه، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و درصد روغن داشتند. بالاترين عملكرد دانه، به ميزان 3638 كيلوگرم در هكتار مربوط به تيمار Mg__0 K__100 وپايين ترين آن به ميزان 2043کيلوگرم در هکتارمربوط به تيمارK__0Mg__0 بود. همچنين منيزيم و پتاسيم اثر متقابل مثبت و معني داري بر نسبتهاي پتاسيم يا كاهش جذب سديم و افزايش ميزان تخمل به شوري گياه همراه بود. نقش منيزيم در افزايش عملكرد دانه كمتر از پتاسيم با كاهش جذب سديم و افزايش ميزان تخمل به شوري گياه همراه بود. نقش منيزيم در افزايش عملكرد دانه كمتر از پتاسيم و در مورد درصد روغن دانه بيشتر از آن بود. دانلود مقاله
×
×
  • اضافه کردن...