تحقيقات اخير حاکي از اين امر هستند که مي توان طلاق را پيش بيني کرد و دربرخي موارد با شناسايي فاکتورهاي مهم در ايجاد جدايي از وقوع آن جلوگيري بعمل آورد. به شما هم چنين گفته اند آيا تا کنون براي شما اتفاق افتاده که با تمام وجود به يکي از دوستانتان که تصور مي کنيد در آستانه جدايي قرار دارد کـمک کنيـد؟ حتـي خيـلي قبل تر از اينکه حرفي از جدايي زده شود، و آنها هنوز با هم قرار ملاقات مي گذاشتند، برايتان مثل روز روشن بوده که آنها بالاخره از هم جدا مي شوند. پژوهشگران بر اين باورند که وقتي علائم جدايي را مشاهده ميکنيد براي انتقال آن به طرف مقابل تعلل نکنيد و او را در جريان امور قرار دهيد تا از پيوندي که نهايتاً منجر به جدايي است خودداري شود. بر اساس مطالعات جديدي که در ژورنال تخصصي ازدواج و خانواده به چاپ رسيده، موفقيت خانوادگي – و يا عدم وجود آن- خيلي پيش از اينکه خانواده ها تصميم به متارکه بگيرند، قابل پيش بيني است. با تحقيق بر روي 100 زوج در طول 13 سال (قبل از ازدواج، در هنگام زندگي مشترک، و گاهي پس از آن) محققان به اين نتيجه رسيدند که چه فاکتورهايي زوج ها را مي تواند در کنار هم نگه دارد و چه عواملي سبب جدايي آنها مي شود. البته بايد توجه داشت که تنها با مشاهده اين عوامل نمي توان اظهار داشت که آنها محکوم به جدايي هستند بلکه بر خلاف آن مي توان گفت که دليل کاميابي و موفقيت بسياري از زندگي هاي زناشويي همين توانايي زوجين در تغيير نگرش هاي منفي و تعديل آداب برقراري ارتباط نادرست است. تشخيص به موقع مشکلات، اساسي ترين عامل در حفظ رابطه به شمار مي رود. دکتر "ماري کلمنتز" استاديار مؤسسه روانشناسي باليني معتقد است: "اغلب خانواده ها معمولاً خودشان را درگير مشکلات نکرده و هيچ گونه تلاشي براي حل مشکلات نمي کنند تا زمانيکه مسائل به حادترين نقطه خود برسند، تازه در اين شرايط يادشان مي افتد که با هم مشکل دارند؛ اما براي اينکه بتوانيم مشکلات را حل کنيم بايد آنها را به موقع تشخيص داده و از همان ابتدا جلوي پيشرفت آنها را بگيريم."