جستجو در تالارهای گفتگو

تفاوت دختر و پسر تنها در علاقه به فوتبال یا خاله بازی و تفاوت های ظاهری خلاصه نمی شود. تفاوت های جنسیتی در سنین پایین اندک هستند، اما با بالا رفتن سن تفاوت ها به شکل قابل ملاحظه ای افزایش می یابند. از پیش از تولد، دختر و پسر با یکدیگر تفاوت هایی دارند و والدین تا حدی از این تفاوت ها مطلع هستند، اما بعد از تولد و هم زمان با بزرگتر شدن کودکان زمانی که پسرها عاشق ماشین و موتور شده و دختران رنگی جز صورتی را انتخاب نمی کنند، تفاوت ها کاملاً مشخص می شوند. در بعضی موارد دختر و پسرها کاملاً نقطه مقابل یکدیگرند. اما تفاوت آنها تنها در رفتار و ظاهر خلاصه نمی شود. آیا واقعاً پسرها خشن و دخترها احساساتی هستند و یا ما تنها آنچه را که خود انتظار داریم در آنها می بینیم. در اکثر موارد خانواده و جامعه مسبب اصلی ایجاد این تفاوت ها هستند اما بهترین مکان برای یافتن ریشه تفاوت ها مغز است. محققان تفاوت های شگفت انگیزی در ساختار مغز دختر و پسر کشف کرده اند. پسران از بدو تولد مغز و سر بزرگتری نسبت به دختران دارند. مغز دخترها زودتر از پسرها به رشد و تکامل می رسد. اما هنوز علت بسیاری از تفاوت ها ناشناخته مانده از جمله اینکه چرا پسرها پرجنب و جوش ترند و یا دخترها عاشق صحبت کردن. همچنین علت تفاوت این دو در خواندن، نوشتن و آزمونهای علمی هنوز کشف نشده است. بدون شک علت تمام تفاوت ها در ساختار مغزی خلاصه شده است. اما نکته جالب اینجاست که با تجربه و تمرین می توان این ساختار را تغییر داد، این عمل شکل پذیری نام دارد که پایه و اساس تمام یادگیری ها و تکامل ذهنی کودکان است. مسلماً در لحظه تولد دختر و پسر تفاوت هایی با یکدیگر دارند، اما هورمون ها ژنتیک به مرور زمان تفاوت های مونث و مذکری را ایجاد می کنند. از نظر فعالیت های فیزیکی و جسمانی پسران از زمان نوزادی و دوران کودکی پرتحرک تر و فعال تر از دخترها هستند. دست و پای خود را بیشتر حرکت می دهند و بیشتر از دخترها می دوند تا جایی که اکثر والدین از فعالیت های بیش از حد پسر خود کلافه می شوند. حتی جنین پسر در رحم مادر بیشتر حرکت می کند. در کل پسران حدود ۶۹ درصد بیش از دختران فعالیت فیزیکی دارند. پسرها اتومبیل و ماشین دوست دارند و دخترها عروسک. در واقع اختلاف سلیقه دختر و پسر در انتخاب اسباب بازی های مختلف بارزترین نماد تفاوت شخصیتی آنهاست. البته نوزادان در انتخاب اسباب بازی های صورت دار را ترجیح می دهند. در انتهای دوران نوزادی کم کم تمایلات نوپایان در اسباب بازی های مختلف و متناسب با جنسیت بروز پیدا می کند. با ورود کودک به جامعه و مدرسه با توجه به باورهای پذیرفته شده در اجتماع دختران و پسران هرکدام به اسباب بازی های خاصی گرایش پیدا می کنند. از حدود سه سالگی به بعد والدین کودک را به بازی با وسایل خاصی ترغیب می کنند. معمولاً خانواده ها به خاطر باورهای خود و جامعه پسران را به بازی با ماشین، تفنگ و... و دختران را به بازی با عروسک و وسایل آشپزی تشویق و گاهی مجبور می کنند. البته امروزه شرایط دختران نسبت به گذشته تغییر کرده، آنها مجازند و حتی تشویق می شوند که همچون پسرها فعالیت ورزشی داشته باشند، شلوار بپوشند، با لگو خانه سازی کرده و دوچرخه سواری کنند. بازی های دوران کودکی در شکل گیری شخصیت و بالا بردن توانایی های کودکان و آماده کردن آنها برای زندگی آینده بسیار موثرند. به طور کلی پسرها خشن تر از دخترها هستند. هورمون تستوسترون این تفاوت را از پیش از تولد در فرد ایجاد می کند. بعد از تولد با توجه به شرایط خانوادگی و جامعه این ویژگی در مردان، تقویت یا تضعیف می شود. اما جالب اینجاست که طبق تحقیقات دختران در سه سالگی سه برابر بیشتر از پسران هم سن خود اطرافیان را می زنند، فریاد می کشند و در کل خشن تر هستند. پسران بیش از دختران از رقابت لذت می برند و مایلند رقبای خود را شکست دهند. برای ترغیب دختران به رقابت می توان در مدارس دختران را به گروه های چند نفری تقسیم کرده و از آنها بخواهند در غالب مسابقه مسایل ریاضی، علمی یا تاریخی را پاسخ دهد. دختران و زنان بیش از پسران و مردان قادر به ابراز احساس همدردی با اطرافیان هستند و می توانند احساسات سایرین را درک کنند. زنان چهار برابر بیشتر از مردان با دیگران همدردی کرده و در شرایط خاص احساسی با اطرافیان همراهی می کنند. البته همدردی کردن و درک احساسات سایرین در کودکان در سنین پایین بسیار کمتر از بزرگسالان دیده می شود. با بالا رفتن سن به علت بیشتر شدن تعاملات و آموزش های اجتماع توانایی های فرد در این زمینه بیشتر می شود. بازی با عروسک و تمرین آشپزی، دوخت و دوز و کارهای هنری به احساساتی تر شدن دختران کمک می کند. در مورد تفاوت های مغزی در زمینه احساسات اطلاعات زیادی در دست نیست. اطلاعات محدود دانشمندان در زمینه احساسات به بخشی از مغز به نام ایمگدالا محدود می شود. امیگدالا در مغز مردان بزرگتر از زنان است، یکی از دلایل تفاوت در ابراز احساسات زنان و مردان همین مسأله است. وقتی مردان و زنان با مسأله ای احساسی برخورد می کنند سمت چپ امیگدالای مغز زنان فعال تر از سمت راست آن می شود. در مردان این امر کاملاً برعکس است. البته هنوز دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که این تفاوت در احساسات بین زن و مرد مستقیماً متأثر از تفاوت در بخش های راست و چپ امیگدالا است یا نه. دختران و پسران در سنین پایین از لحاظ احساسی تا حد زیادی مشابه یکدیگرند. پسران در دوران نوزادی و نوپایی حتی از دختران بیشتر گریه می کنند، اما هر چه بزرگتر می شوند خانواده و جامعه به آنها می آموزد که احساسات، ترس ها، ناراحتی ها، خوشحالی ها و عشق خود را پنهان کنند. به هر حال باید به دختران آموخت که بر احساسات خود کنترل بیشتری داشته و پسران نیز بیاموزند که بیشتر احساسات خود را بروز دهند. زنان سه برابر بیشتر از مردان صحبت می کنند حتی بیش از مردان مطالعه کرده و می نویسند. تفاوت زنان و مردان در این زمینه و در سنین مختلف متفاوت، اما به طور کلی زنان بیش از مردان به صحبت کردن و مطالعه و نوشتن علاقه دارند. دختران حدود یک ماه زودتر از پسرها صحبت کردن را آغاز می کنند و در خواندن و نوشتن دوازده درصد موفق تر از پسرها هستند. البته در این زمینه نیز نباید نقش والدین و خانواده را در تربیت و تشویق فرزندان خود به مطالعه نادیده گرفت. در مورد موضوع مطالعه نیز دختران و پسران سلایق متفاوتی دارند. پسران بیشتر خواهان مطالعه مطالب کمدی، واقعی، جدی و جنایی هستند و دختران در انتخاب مطلب در نقطه مقابل پسران قرار دارند. پسران نسبت به دختران از قوه تخیل و تفکر بهتری برخوردارند و در این زمینه با یکدیگر بسیار متفاوتند. این مسأله به زمان پیش از تولد و هورمون ها بازمی گردد و در سنین پایین کمتر و در سنین بالاتر بیشتر است و علت اصلی این امر شیوه زندگی و فعالیت های دختران و پسران است که این تفاوت را در زنان و مردان روز به روز بیشتر و بیشتر می کند. قوه تخیل و تفکر را می توان با آموزش های مختلف و بعضی بازی های خاص و حل جدول و نیز ورزش هایی از قبیل بیس بال، تنیس و شطرنج تقویت کرد. دختران و پسران با یکدیگر متفاوتند اما تفاوت ها اندکند. در موارد ذکرشده طبق آمار، فاصله بین دختران و پسران محدود بوده و با انجام تمرینات خاص می توان فاصله را به حداقل رساند و حتی در مواردی از بین برد. اما به اعتقاد روانشناسان دلیلی برای از بین بردن تفاوت ها وجود ندارد، زیبایی جهان در همین تفاوت هاست.