جستجو در تالارهای گفتگو

گیاهشناسی خیار : اصل وقدمت گیاه : اصل این گیاه نیز مانند دیگرگیاهان خانواده كدوئیان از جنوب شرق آسیا می باشد یعنی درهندوستان وچین جنوبی و مركزی كاشت خیار از 3 تا 4 هزار سال قبل معمول بوده است . مشخصات گیاه شناسی بوته خیار : بوته خیار گیاهی است یكساله از خانواده كدوئیان و نام علمی آن كوكومیس ساتیووس می باشد .برگ بوته خیار نسبتا كوچك و رنگ آن سبز روشن است. بریدگیهای كم عمق برگ خیار را به پنج قسمت یا لوب مثلثی شكل تقسیم می كند و قسمت وسط دارای نوك تیزی می باشد. گلها نر یا ماده هستند كه روی یك پایه قرار دارند یعنی گیاه خیار یك پایه است.تعداد گلهای نر همیشه زیادتر از گلهای ماده بوده و قبل از گلهای ماده ظاهر می شود . طول عمر بوته خیار كوتاهتر از طول عمر سایر گیاهان این خانواده بوده و احتیاج آن به گرما نیز كمتر می باشد به حدی كه پاره ای از متخصصین آن را بین گیاهان فصل خنك قرار می دهند در عمل هم خیار میوه بهار و پاییز است مخصوصا در نواحی گرم كه بوته خیار در تابستان خشك شده از بین می رود . تمام انواع خیار دارای هفت جفت كروموزوم می باشد . در خیارهای اصلاح شده و مخصوص كشت در گلخانه ، بوته های خیار تولید گلهای ماده می نماید و این ارقام به نام ماده گل معروف می باشند . به دلیل ماده گل بودن این ارقام راندمان در بوته ها نسبت به انواع یك پایه ای كه دارای گله های نر و ماده بر روی یك بوته می باشد بسیار بالا می باشد . مشخصات بذر خیار گلخانه ای: برای پرورش خیار در گلخانه صرفاً باید از بذور پارتنوکارپیک استفاده کرد و از کاشت بذور معمولی در گلخانه اجتناب کرد. لازم به ذکر می باشد که پارتنوکارپیکی عبارت است از تشکیل و رشد میوه بدون تلقیح تخمکها. این پدیده به نحوی گسترده در سبزیجات خانواده کدوئیان بخصوص خیار بروز میکند. در واریته های معمولی گلهای نر و ماده جدا از هم بوده و گلهای نر زودتر از گلهای ماده ظاهر می گردند. ولی در عوض واریته های پارتنوکارپیک گل نر وجود نداشته و گلهای ماده بدون عمل گرده افشانی و لقاح تولید میوه میکند.در این نوع خیار نیازی به گرده افشانی نیست و میوه بصورت پارتنوکارپیک تشکیل می شود، لذا چنانچه حشراتی از بیرون گلخانه گرده گل بوته دیگر خیارهای هوایی را به روی گل ماده بوته خیار داخل گلخانه بنشانند خیار تولیدی از کیفیت ظاهری پائین تر برخوردار خواهد بود. در بعضی از واریته های خیار داربستی طول میوه ممکن تا 50 cm برسد که با توجه به ذائقه و بازارپسندی مصرف کنندگان ایرانی هم اکنون واریته هایی کشت می گردد که طول میوه آنها حداکثر به 30 cm برسد. میوه این نوع خیار دارای پوستی خوراکی، بدون تخم و بدون ایجاد نفخ میباشد. بذر خیار گلخانه ای معمولاً با روشهای علمی و بسیار پرهزینه ژنتیکی تولید می شود و به همین دلیل قیمت آن بسیار گران بوده و بصورت عددی بفروش می رسد. این بذرها در هوای آزاد بخوبی نمی تواند بخوبی گلخانه میوه تولید کند زیرا در اثر تلقیح با گرده سایر ارقام، تولیدی یکنواخت نداشته و میوه آن از شکل اصلی خود خارج شده و بدفرم و بدشکل می شود.خیار پارتنوکارپیک دارای ارقام متعددی است که بسیاری از آنها فاقد شکل و رنگ و اندازه مورد پسند بازار ایران است. بنابراین از بین واریته های متعددی که به بازار عرضه می شوند باید انواعی را که برای کاشت در ایران مناسبند انتخاب نمود. واریته هایی از قبیل دومینوس جی.آر.اس، دومینوس جی.آر.اچ، هیلارس ، سینا، بیلانکو، خیار دولاب و خیار اصفهان در ایران نتایج چشمگیر و مرغوبیت بی سابقه ای نشان داده اند. چند واریته از خیارهای بلند اروپایی مانند سندرا نیز در ایران آزمایش شده که طول آنها به 35-40 cm میرسد. اگرچه بذر پارتنوکارپیک بسیار گران بوده و هزینه کاشت و نگهداری نسبتاً بالایی دارد ولی با توجه به عملکرد بالا و قیمت گران خیار گلخانه ای، نه تنها این هزینه ها جبران می شوند بلکه سود سرشاری هم نصیب تولید کنندگان می گردد. برای انتخاب بذر خیار درختی بهتر است از بذرهایی استفاده گردد که بیش از 6 ماه از تولید آنها گذشته باشد زیرا بذر خیار دوره خواب کوتاهی دارد که در آن ایام ممکن است جوانه نزند، ضمن اینکه گذشت بیش از دو سال نیز از نظر قوه نامیه مناسب نمی باشد. تلخی موجود در میوه های خیار در اثر ماده ای بنام کوکوربیتاسین که در ته آنها وجود دارد و در ریشه ساخته می شود اما در خیارهای هیبرید گلخانه ای دیده نشده و یا خیلی به ندرت اتفاق افتاده است. دانیتو بذری تک گل و رویال بذری چند گل است که قابل کاشت در اکثر فصول سال است. نسیم فقط برای کاشت در تابستان و مناطق گرم کشور مثل یزد قابل استفاده است این بذر بذری پر گل و کم برگ است.