رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'آرامش ، ابزاری لازم در عکاسی تبلیغاتی'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. ماهیت عکاسی تبلیغاتی و صنعتی به گونه ای است که عکاس برای انجام کار خلاقانه چه در استودیو و چه خارج از استودیو نیاز به آرامش فکری و فراقت ذهنی دارد. اگر استرسها و افکار منفی ناشی از زندگی در شهرهای بزرگ که گریبانگیر همه مردم از جمله عکاسان تبلیغاتی است در زمان عکاسی نادیده گرفته شود می توان در استودیو با اندکی مدیریت ، فضای آرام و قابل قبول را برای کار فراهم آورد. اما بدیهی است که خارج از استودیو ، شرایط برای عکاسی همیشه مناسب نیست. بنا بر این لازم است که عکاس برای رسیدن به تمرکز لازم چاره ای بیاندیشد..... من دو سیاست عمده را که معمولا" در کار خودم پیشه می کنم و از آن نتیجه گرفته ام را مطرح می کنم ، شایدخواندن آن برای همکاران هم روحیه با من خالی از لطف نباشد . به عقیده من بهتر است عکاس در همان ساعت اول ورود به لوکیشن ، شرایط موجود را دقیقا" بررسی نماید به این صورت که اگر وارد کارخانه ، شرکت یا محلی شد که نظم شدید و منسجمی در آن حاکم بود و حفظ این نظم در آنجا یک امر حیاتی بود بهتر است خود نیز در این نظم حل شود وبا صرف حوصله کافی ، ریتم حرکت خود را با نبض موجود در آن محیط هماهنگ کند. در این صورت میتواند با آرامش قابل قبولی عکاسی کند و کار خود را به انتها برساند. اما اگر عکاس وارد فضایی شد و احساس کرد عدم حفظ نظم آن فضا در کوتاه مدت صدمه ای به کار فرما نمی زند بهتر است خود به عنوان بزرگترین عامل بی نظمی محیط ، کار عکاسی را محور همه امور قرار دهد و از دیگران بخواهد که خود را با نظم و مقررات عکاس تطبیق دهند. من فکر می کنم که وی به این ترتیب می تواند بستر مناسبی را برای حلول ظرافت های فکری و حسی خود محیا نماید. [Hidden Content]
×
×
  • اضافه کردن...