بعد از پایان عملیات چالزنی عملیات انفجار شروع میشه.
چال های انفجاری به طول و قطر معین حفر میشوند و این طول و قطر به عوامل متعددی از جمله میزان استخراج ، ماشین آلات بارگیری و باربری ، شرایط مکانیک سنگ معدن ، توپوگرافی معدن و... بستگی دارد.
ماده منفجره (خرج) استفاده شده در اکثر معادن ایران ، آنفو ( ANFO ) می باشد که ماده تشکیل دهنده آن نیترات آمونیوم هست.
از مزایای آنفو ارزان بودن، در دسترس بودن، قابل ساخت در معدن و... است.
یکی از اجزای مهم در آتشکاری ، چاشنی می باشد. چاشنی در خرج اصلی به کار میرود و دارای ماده منفجره حساس و قدرتمندی ( عموما PETN ) است که باعث میشود خرج اصلی با سرعت حداکثر خود منفجر شود.
چاشنی ها به دو نوع الکتریکی و غیر الکتریکی تقسیم می شوند. در نوع الکتریکی پس از وصل جریان ، با گرم شد مقاومت داخل چاشنی ، ماده منفجره چاشنی منفجر شده و پس از آن خرج اصلی منفجر میشود.
از دیگر اجزای آتشکاری ، فیتیله است. فیتیله در آتش کاری برقی جای خود را به سیم میدهد.
اکثر آتشکاری ها در معادن آتشکاری تاخیری است. در آتشکاری تاخیری چالها با تاخیر چند میلی ثانیه نسبت به هم منفجر میشوند و نتیجه آن لرزش کم زمین و خرد شدن مطلوب و متوازن سنگ است.