شهرستان آباده از شمال و غرب به استان اصفهان وشهرستان اقلید، از جنوب به صفاشهرو اقلید و از شرق به استان یزد متصل است.
تاریخچه شهر
به استناد متون باستان شناسان سکونت در محدوده کنونی آباده به هزاره اول پیش از میلاد باز میگردد. گروههای کرد چادر نشین در دوره هخامنشی، نخستین کسانی بودند که در دشت حد فاصل آباده و اصفهان اسکان یافتند.آثار باستانی بر جای مانده، هم چون قلعه باستانی ایزدخواست وقصر بهرام گور در سورمق، شواهدی از وجود فرهنگ وتمدن دراین گستره جغرافیایی است. شهر آباده به دلیل واقع شدن در سه راهی مواصلاتی بین اصفهان، یزد و شیراز موقعیت ویژهای دارد. در حدود سال ۱۱۹۷ که کریمخان زند شیراز را به عنوان پایتختی برگزید و به فرمان او شاه اسماعیل سوم در آباده مسکون شد، و قلعهای به نام قلعه شیرازی (که هم اکنون آثار آن باقیست) برای حفظ امنیت راه کاروانها بنا گردید. بنا به فرمان وی، عدهای از طوایف پرندی و گرجی از اصفهان به آباده آمدند و مأمور آبادی و عمران این منطقه گردیدند.کم کم قلاعی دارای دیوارهای مرتفعی تقریبأ به ارتفاع ۹ تا ۱۰ متر و ضخامت ۲ تا ۳ متر از چینه ساخته شد. در اطراف هر قلعه و به فاصله ۵۰ متر، برجهایی ساخته بودند وسوراخهایی به نام تیرکش در آنها تعبیه کرده بودند.