إلحاقیه ی یادداشت “ظروف مسی و برنجی”

[masi eng 47,042]

۱ – در آلیاژ بعضی از این ظروف استیل و آلومنیوم (که متاسفانه اکثر ظروف خانواده ها و خصوصاً بیمارستان ها را شامل میگردد) فلز سرب بکار رفته که ماده ای سمّی و خطرناک است که می توانید مواد تشکیل دهنده آنها را در اینترنت بیابید و بعد به جدول منــدلــــیف مراجعه کنید و ببینید آیا سخن بنده مورد تأییدتان هست یا خیر ؟

۲ – ظروف مسی را بوسیله قلع ، سفید میکنند یعنی قلع حرارت دیده یا قلع جامد را با دستمالی به کف ظروف مسی گرم شده میکشند تا به اصطلاح سفید شود ، لذا قابل ذکر است یون قلع نیز مورد نیاز بدن می باشد با اینکار ، ما در یک ظرف غذا طبخ کرده ایم اما در واقع در دو ظرف یعنی ظرفی دو لایه ی (مس و قلع) پخته ایم و دو نیاز بدن را تأمین کرده ایم ، حال اگر حین طبخ غذا ، حسوم آهنی یا تکه آهن کوره رفته(مانند نعل اسب) بکار بریم و هنگام خوردن غذا از قاشق برنجی نیز استفاده کنیم دیگر نهایت بهره را برده ایم .

۳ – فلز قلع غیر از فلز سرب اما مورد نیاز بدن است ، لذا تاریخ را ببینیم که همان یهودیان صهیونیسم در راستای تحقق آن افکار پلیدی که در مقاله قبل ذکر کردم ، وقتی دیدند بعضی از مسلمین که با حکما و علما مرتبطند دست از ظروف مسی و برنجی برنداشتند برای همین ها هم نقشه ریختند و قلع هایی آمیخته با سرب وارد بلاد اسلامی کردند تا اینان نیز از قلم نیفتند ، لذا جهت سفید کردن ظروف مسی می بایست به کارگاههای مطمئن و قلع شناس مراجعه کرد ، البته دغدغه ای هم نداشته باشیم چونکه معمولاً پیرمردهای قدیمی ظروف مسی را سفید میکنند که اینان خود قلع را خوب می شناسند .

۴ – این ظروفی که به اسم ظروف “روی” یا “ورشویی” یا “معدنی” در بازار به ما می فروشند همگی آلومینیوم است ، منظورم همین ظرفهایی است که تمام قابلمه ها و دیگهای فعلی در آشپزخانه ها را شامل میشود ، البته اگر ظرف رویی یا ورشویی مطمئن پیدا کردیم خوب و مورد تأیید هست ، ضمناً خوب است بدانیم که اصلاً ما فلزی تحت عنوان “معدنی” نداریم ، معدنی یعنی فلزی که از معدن استخراج شده و هر فلزی که از معدن استخراج شود را شامل می گردد .

۵– خوردن نوشیدنی ها و خوراک داغ در ظروف پلاستیکی باعث میگردد ذرّاتی از پلاستیک وارد بدن گردد که این خود در بدن غده ساز است ، ضمناً میدانید پلاستیک از چیزهایی است که اصلاً تجزیه نمیشود یا تجزیه آن چند صد سال طول می کشد .

۶ – بهترین ظرف جهت طبخ غذا ، ظروف مسی و بهترین ظرف جهت جوشاندن آب و دمکرده ها ، ظروف برنجی (مانند سماور و قوری برنجی) است هر چند که ظروف سنگی (مانند دیزی سنگی) ، سفالی لعابی و روی(ورشویی) نیز مورد تأیید است .

۷ – مس قدیمی که ساخت دست هم هست بهتر از مس جدید است یکی از دلائلش این است که چون چکش زیادی خورده تا حالت بگیرد باعث می شود هنگام طبخ غذا ، راحتتر یون آزاد می کند همچنانکه آهنی که چند دفعه کوره رفته و به دفعات چکش خورده باشد راحتتر یون آهن آزاد می کند.