بد شانس ترین آدم های روی زمین

[Dreamy Girl 6672]

شانس فقط یک بار در خانه آدم را می‌زند، بدشانسی هیچوقت دستش را از روی زنگ بر نمی‌دارد، بدبختی هم که حتما کلید دارد.» مولف این گزاره که با بسط یک ضرب‌المثل قدیمی فارسی درست شده روشن نیست، اما مثل روز برای خیلی از ما روشن است که این جمله واقعیت دارد. مخصوصا در این روزگار که هر کس را ببینی ندای «گرفتاری» سر می‌دهد. با این حال اگر سرگذشت انسان‌های «واقعا» بدشانسی را که در این گزارش به آنها اشاره شده، در نظر بگیرید شاید جای شکرش باقی باشد که حداقل در همین وضعیت «گرفتاری» باقی بمانید. گزارش ما بدشانس‌ترین انسان‌های کره زمین هستند به نقل از گزارش وب سایت oddee.

 

مورد نخست یک پیرمرد ژاپنی است که با بدشانسی تمام، هر دو بمب اتمی در هیروشیما و ناکازاکی را تجربه کرده است. این پیرمرد برای شرکت میتسوبیشی در هیروشیما کار می‌کرد اما خود اهل ناکازاکی بود. در آن روز قصدش این بود که به شهر مادری برگردد، اما در میانه راه متوجه شد مجوز خروجش را فراموش کرده است. برگشتن همانا و تجربه کردن نخستین بمب اتم در جهان همان. او بعد از سه روز و در حالی که هنوز بدحال بود تصمیم گرفت به شهر خود برگردد، اما هنوز مدتی از ورود به شهر نگذشته بود که بمب دوم این بار در ناکازاکی فرود آمد. سال 2009 دولت ژاپن او را به عنوان تنها کسی که از هر دو بمب زنده بیرون آمده شناخت. ماجرایی که می‌تواند عین خوش‌شانسی و البته مصداق بدبیاری باشد. این پیرمرد ژاپنی که سال 2010 به دلیل سرطان شکم از جهان رفت نمونه‌ای واقعی از قربانیان جنایت دولت ایالات متحده بوده است.

 

 

مورد دوم را باید اسطوره بدشانسی نامید. در شهر سودتوی اسپانیا بنا بر این شده بود که همه اهالی شهر در یک مسابقه بزرگ بخت‌آزمایی شرکت کنند و شانس خود را بیازمایند. جایزه بزرگ این مسابقه 950 میلیون دلار بود. شانس در خانه تک‌تک اهالی شهر را زد و 70 خانوار این شهر کوچک، سهمی از آن جایزه بزرگ را بردند، اما بدشانس‌ترین فرد پسر جوانی بود که آن روزها در شهر نبود و برای همین در خرید آن بلیت بخت‌آزمایی و طبیعتا در جایزه آن سهمی نداشت. تصور کنید که به طور میانگین، هر خانوار، 14 میلیون دلار یعنی حدود 42 میلیارد تومان گیرش آمده است و این فرد به خاطر یک سفر بدموقع از این پول بادآورده محروم مانده است.

 

 

مورد سوم مربوط به یک مهماندار خطوط کشتیرانی است. طبیعتا چنین فردی آمادگی مقابله با خطرات بسیاری را دارد ولی این دیگر نوبر است که خانم ویولت جساپ، با سه کشتی تایتانیک معروف، بریتانیک و المپیک سانحه دریایی را تجربه کرد و به طرز معجزه‌آسایی هم از هر 3 واقعه زنده بیرون آمد. این زن را که در نهایت به دلیل بیماری قلبی از دنیا رفت، شاید بتوان جزو خوش‌شانس‌ترین انسان‌های جهان هم نامید اما وقتی لحظات دلهره‌آور غرق شدن در آب را تصور کنید؛ تائید می‌کنید که حتی با وجود زنده‌ماندن، این مهماندار 3 بار مرگ را تجربه کرده است.

 

 

مورد چهارم را رسانه‌ها بدشانس‌ترین زن آمریکا لقب دادند. می‌دانیم که در آمریکا هر از گاهی توفانی سهمگین، همه چیز و از جمله خانه‌های چوبی آمریکایی‌ها را ویران می‌کند. اما بدشانسی خانم مارتینز این است که سال‌های 1965، 1985، 1998 و 2005 و نیز همین سال گذشته میلادی، محل زندگی او درگیر توفان‌های مهیب شده و خانه خرابش کرده است. آخرین خانه او 20 هزار دلار خرج برداشته بود ولی توفان به آن هم رحم نکرد. با این حال این زن گفته محل زندگیش را که در آن متولد هم شده، رها نخواهد کرد.

 

 

مورد پنجم را هم بشنوید از مردی که درگیر وقایع مختلف طبیعی شده است. آمارها نشان می‌دهد، اسیر صاعقه شدن یکی از معدود اتفاقاتی است که برای بشر می‌افتد اما آقای نوری که اهل فلوریداست نه تنها این مساله را تجربه کرده بلکه توسط یک سگ دریایی هم گاز گرفته شده و البته نیش یک مار زنگوله‌دار را هم تحمل کرده است. با وجود این‌که این مرد از این وقایع جان سالم به در برده اما مجبور شده چند روز را در بیمارستان بماند و حتی تن به عمل جراحی بسپارد تا بتواند سلامت خود را بازیابد.

بدشانس‌ترین مرد بریتانیا هم داستان زندگی جالبی دارد. او که در کودکی از یک اسب افتاد در نوجوانی همین مساله را با افتادن از یک درخت تجربه کرد و بدتر از همه این بود که بعد از برگشتن از بیمارستان و در اتوبوس هم دوباره سانحه‌ای پیش آمد و دستش از همان جا دوباره شکست. بعد از مدتی هم افتادن او از یک نردبان پیش آمد و این بار رسانه‌‌ها به میدان آمدند تا نشان دهند یک فرد چقدر می‌تواند بدشانس باشد که این همه اتفاق در یک عمر 50 – 40 ساله برای او بیفتد. خدا بلا را از همه ما دور کند!

[fakur1 10129]

ایگه یه نفر ده سال تو این مملکت بمونه , میفهمه که بدشانسی هاش از مجموع همه اون نمونه هایی که گفته شده بیشتره. باقیش بماند.

[Mohammad-Ali 9729]

ایگه یه نفر ده سال تو این مملکت بمونه , میفهمه که بدشانسی هاش از مجموع همه اون نمونه هایی که گفته شده بیشتره. باقیش بماند.

فکورجان خیلی باناامیدی حرف میزنی هاخب بیاییم مملکت رااونجورکه می خواهیم بسازیم ولی ابتدابایدبدانیم ماکجای مملکت هستیم؟آیاماارزش داریم ؟بله جای که همه آرزودارندکناردیاچه خوشک شدش بشینند این بدشانسی ،نه این خوشانسی که ماتوجای هستیم که همه ولی نعمت ماهستند آقاداریم مذهب داریم علم داریم ادب داریم .و.. چی نداریم هیچی ماکاملیم دنیاالان منتظرمانده تا شکوفای ماراببیندوانگشت حیرت توحلق بکند........

[fakur1 10129]

فکورجان خیلی باناامیدی حرف میزنی هاخب بیاییم مملکت رااونجورکه می خواهیم بسازیم ولی ابتدابایدبدانیم ماکجای مملکت هستیم؟آیاماارزش داریم ؟بله جای که همه آرزودارندکناردیاچه خوشک شدش بشینند این بدشانسی ،نه این خوشانسی که ماتوجای هستیم که همه ولی نعمت ماهستند آقاداریم مذهب داریم علم داریم ادب داریم .و.. چی نداریم هیچی ماکاملیم دنیاالان منتظرمانده تا شکوفای ماراببیندوانگشت حیرت توحلق بکند........

اینو خوب اومدی. دارم از خوشی میترکم. خدا به همه شون طول عمر بده. خیلی زحمت میکشن.