*atefeh* 13016 اشتراک گذاری ارسال شده در 29 اردیبهشت، ۱۳۹۴ [h=1]نخستین جنبش زیستمحیطی جهان[/h] در سال ١٩٦٢، نبرد قانونی ١٧سالهای بر سر احداث یک کارخانه برقابی در دره هادسون در ایالت نیویورک آغاز شد که میتوان آن را منشاء جنبش امروزی زیستمحیطی در ایالاتمتحده و سراسر جهان دانست زیست بوم/قاسم ملکی: در سال ١٩٦٢، نبرد قانونی ١٧سالهای بر سر احداث یک کارخانه برقابی در دره هادسون در ایالت نیویورک آغاز شد که میتوان آن را منشاء جنبش امروزی زیستمحیطی در ایالاتمتحده و سراسر جهان دانست. ماجرا از تقاضای شرکت برق ادیسون آغاز شد که باوجود اعتراضهای محلی تا اخذ مصوبه از کمیسیون فدرال انرژی ایالاتمتحده پیش رفت. سه سال بعد، دادگاه تجدیدنظر آمریکا پس از رسیدگیهای متعدد، حکم به عودت پرونده داد. برای نخستینبار در تاریخ ایالاتمتحده، دادگاهی حکم داده بود که حفاظت منابع طبیعی درست به اندازه منفعت اقتصادی اهمیت دارد. اما، موضوع دیگر جنبه ملی پیدا کرده بود و تعداد زیادی از افراد مشهور درگیر آن شده و از آن پشتیبانی میکردند. پیت زیگر، خواننده مشهور موسیقی فولک، که ترانههای زیادی در وصف رودخانه، ازجمله ترانه «قایقرانی بر رودخانه طلایی من» را در سال ١٩٦٢ ساخته و اجرا کرده بود و خودش هم در کلبهای چوبی در جوار رودخانه هادسون زندگی میکرد. او اقدام به تشکیل سازمانی مردمنهاد بهنام آبِپاک کرد که پس از جمعآوری کمکهای مالی، کشتی بادی آبِپاک را ساخت و در روز ١٧ ماه می١٩٦٩ بهآب انداخت. پس از بهآبانداختن کشتی بادی توسط سازمان مردمی آبِپاک که متکی بر ایده اجرای کنسرتهای موسیقی برای جلب مشارکت و حمایت مردم از پاکسازی رودخانه بود، حمایتهای مردمی از مخالفت با احداث کارخانه برق ادیسون و نیز جلوگیری از دیگر آلودگیهای رودخانه هادسون شدت گرفت. در آنموقع رودخانه هادسون در اثر هدایت فاضلاب کارخانههای صنعتی و نیز حدود ٥٠ روستای مجاور رودخانه به آن، بهحدی آلوده بود که امکان شنای انسان در آن نبود و ماهیهای رودخانه نیز تلف میشدند. ترانههای زیادی در مدح زیباییها و ارزشهای دره و رودخانه هادسون ساخته شده و دهکدهبهدهکده، به شیوه دورهگردی اجرا شدند که در ارتقای آگاهی مردم و تهییج آنها در حفاظت از محیطزیست خود تأثیر فوقالعادهای داشتند. خواننده موسیقی فولک، کانتری و بلوز، تام وینسلو، ترانهای با عنوان «آهای لوکا یوندر، این آبِ پاک است» اجرا کرد که به سرود اصلی جنبش آب پاک بدل شد. او در این ترانه تلاشهای انجامشده برای تأمین مالی ساخت کشتی بادی و چگونگی همدوشی سیاهوسفید برای مبارزه مشترک را توضیح میدهد. اینجا موسیقی مردمی نقش تاریخی خود را ایفا کرد و به ابزار آگاهی و جلب مشارکت مردم در پاکسازی محیط خود بدل شد. مالوینا رینولدز، دیگر ترانهسرا و خواننده موسیقی مردمی، که اولین ترانه درباره بارانهای اسیدی را در سال ١٩٦٤ بهنام «با باران چه کردید»، ساخته و اجرا کرده بود، در سال ١٩٧٠ ترانه زیبای «آب پاک» را برای تشریک مساعی در این جنبش زیستمحیطی ساخت و در کوچهوبرزن و کنسرتهای باشکوه دهه ٧٠ اجرا کرد. پس از موفقیت این جنبش اجتماعی، سازمان آبپاک هرساله فستیوال موسیقی و زیستمحیطی خود را در حمایت از احیای رودخانه بزرگ هادسون برگزار میکند و هنر را به وسیله آموزش، ارتقای آگاهی، تهییج و جلب مشارکت مردم بدل کرده است. و اکنون ماییم و انبوه مسائل زیستمحیطی در کشوری که حفظ محیطزیست ظاهرا در زمره موضوعهای درجهاول آن نیست. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده