واژه نامه ي هندوئيسم

[Dreamy Girl 6672]

واژه نامه ي هندوئيسم

 

 

 

 

نويسنده: سيبل شاتوک

مترجم: محمد رضا بديعي

 

 

 

 

 

ادويته: غير ثنوي، نام مکتب ودانته.

اهيسمه: عدم خشونت.

آرنيکه: کتاب جنگل، متنهايي که مناسک ودايي را تشريح مي کنند.

آره تي: چرخاندن يک مشعل يا چراغ در اثناي نيايش.

آشرمه: مرحله ي زندگي.

آتمن: خويشتنِ فرد، ذات، نفس.

اوه تاره: تجسد يک خدا.

بهاکتي: عشق، محبت.

بهاکتي- يوگا: راه عشق.

بيندو: نقطه در مرکز يک مندله.

براما: خداي آفريننده.

برامنه (brahmn): قدرت الهي، قدرت مانتره هاي ودايي.

برامنه (Brahman): مطلق.

برامين: کاست روحاني (ورنه).

ساميادي: خداي رقصنده.

چاکره : «دايره»؛ مراکزي در امتداد قسمت ستون فقرات باريک در تنتره.

کاميوناليسم (Communalism): تعريف گروه بر اساس هويت مذهبي؛ (فرقه گرايي).

دارشن: بصيرت، هستي در حضور الوهيت.

ديوه: الوهيت

دي وي : بانو - خداي بزرگ.

دهرمه: قانون، فضيلت، وظيفه، کردار نيک، مذهب.

گريهه - گريهيه: رحم، زهدان؛ درون جايگاه مقدس معبد.

گاياتري: يک مانتره ي ودايي.

کپي: زن شيردوش، دوستدارِ کريشنا.

کُپورام: برج - دروازه براي يک معبد هندي جنوبي.

گونه: ويژگيهاي ذاتي کيهان.

هيندوتوا: هندوئيت.

ايشته ديوه: خداي برگزيده ي شخص.

جاتي: گروه ارثي، کاست.

جنيانه - يوگا: راه دانش.

کالي - يوگا: دوران ظلمت.

کارمن: عمل، اعمالي که بر تجربيات شخص بعد از مرگ و در زندگي بعدي تأثير مي گذارد.

کارما - يوگا: راه عمل.

کِرتن: سرود مذهبي.

کِشه ترييه: کاست رزمنده.

ليلا: نمايش، بويژه نمايش مذهبي.

لينگم: مظهر غير شمايليِ (nonrepresentional) شيوا.

لُکاسنگراهه: براي خاطر جهان.

مندله: نمودار مورد استفاده در مراقبه (meditation).

مانتره: کلام مقدس يا ورد.

مَث: دير، صومعه.

مايا: توهم الهي.

مُکشه: رهايي از چرخش زايش دوباره.

مورتي: تجسد الهي.

نيرگونه برهمن: برهمن بدون صفات.

پره کريتي: ماديت، ماده ي زنانه اي که از آن کيهان شکل گرفته است.

پره ساده: موهبت الهي؛ هداياي معنوي اعطا شده به پيروان.

پوجا: پرستش.

پورانه: کتب باستاني.

پوروشه: ( Purusha ): شخص روحاني.

پوروشه (Purusha): هوشياري همسران پره کريتي در آفرينش.

ريشي: پيش بين.

سادهو: قديس، تارک دنيا.

ساگونه برهمن: برهمنِ واجد صفات.

سهميتا: مجموعه، مجموعه ي ودايي سرودها، ترانه ها، دعاها، و افسونها.

سمساره: چرخه ي زايش دوباره.

سمسکاره: زندگي - چرخه ي مناسک.

سنياسه: ترک دنيا.

سرودايا: تعالي دادن همگان.

ساتي؛ همسر شيوا؛ اصطلاح براي بيوه اي که به مجرد مرگ شوهر خودسوزي مي کند.

ستسنگ: مراعات دوستي بهاکتاها ( دوستداران خدا ).

shiva: هوادار خداي شيوا.

شاکتي: هوادار بانو - خداي دي وي.

شاکتي: نيروي الهي زنانه.

شالاگراما: مظهر غير شمايليِ ويشنا.

شيکره: گنبد مخروطي بالاي يک معبد شمالي

شيوا: خدايِ برتر براي بسياري از هندوها: خدايِ يوگا، مشهور به خداي آفرينش و تخريب.

شِراده: آيين و مراسمي که براي مرده به عمل مي آيد.

شروتي: «آنچه شنيده شده است»؛ وحي.

شودره: کاست روستايي (ورنه).

سمريتي: «آنچه به خاطر آورده مي شود»؛ سنت.

تنتره: نظام اعمال.

تيرثه: محل تقاطع، زيارتگاه.

اوپانيانه: پاگشايي، ريسمان مقدس آيين و مراسم.

اوپانيشاد: متون، آخرين ضميمه ي وداها.

ويشه نوه: هوادار خداي ويشنو.

ويشيَه: بازرگان / صنعتگر / کاست روستايي (ورنه).

ورنه: چهار کاست

ورناشره مه دارمه: وظيفه بر اساس کاست و پايه و مقام زندگي.

ودا: معرفت؛ کتب مقدس اوليه.

ويشيشته - ادويته: نام غير ثنويِ تعديل شده ي مکتب ودانته.

ويشنو: خدايِ برتر بسياري از هندوها: مرتبط با 10 تجسد، مشهور به عنوان محافظ.

وراته: نذريِ آيين و مراسم.

ينتره: نمودار مورد استفاده براي کمک به مراقبه. طرحها نشان دهنده ي کيهان و روند آفرينشند.

يوگا: انضباط.

يوگيين: کسي به يوگا مي پردازد.

يوني: تصوير غير شمايلي دي وي.

يوگا (Yuga): قرن ازلي، دوران.

 

منبع مقاله :

شاتوک، سيبل؛(1388)، آئين هندو، ترجمه ی محمدرضا بديعي، تهران: مؤسسه ی انتشارات امیرکبیر، چاپ چهارم