مقایسه سنگ آنتیک طبیعی و مصنوعی

[Paroshat 6,378]

مقايسه سنگ آنتيك طبيعي و مصنوعي

 

سنگهاي طبيعي مورد استفاده در صنعت ساختمان

سنگ‌هاي اصلي مورد استفاده در سنگ‌ تزئيني و نما عبارتند از: گرانيت، مرمر، تراورتن، سنگ چيني، مرمريت، ماسه سنگ و سنگ لوح. از سنگ‌هاي آذرين به جز گرانيت نمونه‌هاي ديگر را كمتر مورد استفاده قرار مي‌دهند. انواع ديگر سنگ‌هاي آذرين مورد استفاده در صنايع ساختماني عبارتند از: ديوريت، بازالت، سينيت، كابرولابراديوريت و دياباز. سنگبري‌ها، سنگ‌هايي نظير سرپانتين، انيكس، تراورتن و حتي انواعي از گرافيت‌ها را مرمر مي‌نامند و بنابراين مفهوم دگرگون شدن سنگ‌هاي آهكي به منظور تبديل شدن به مرمر كه از اصول پايه در سنگ‌شناسي است براي سنگ‌هاي نما در بازار سنگبري مصداق ندارد.

 

سنگ‌هاي آنتيك طبيعي

 

ضايعات سنگ‌هايي كه براي توليد سنگ‌هاي آنتيك به‌كار مي‌رود، بايستي سختي قابل قبول داشته باشند. سختي زياد نيز شرايط برش و صيقل دادن سنگ را مشكل ساخته و هزينه تهيه سنگ آنتيك را بالا مي‌برد. در نتيجه تهيه سنگ‌هاي آنتيك به‌دليل سختي زياد گرانيت‌ها و كوارتزيت‌ها گران تمام مي‌شود. همچنين ضايعات سنگي كه در برابر اسيدها مقاوم مي‌باشند جهت توليد سنگ‌هاي آنتيك مناسب نمي‌باشند از جمله گرانيت، سينيت، ديوزيت، كوارتزيت، آنزريت، تراكيت، بازاكت، دياباز و ماسه سنگ. با توجه به اين موارد از ضايعات سنگهاي تراورتن جهت توليد سنگ آنتيك طبيعي استفاده مي‌شود كه برخي از دلايل آن عبارتست از :

 

1- مقاومت پايين تر سنگ‌هاي تراورتن (نسبت به سنگهاي گرانيتي و كوارتزيت) 2- سختي كم 3- قابليت ساب و برش 4- بلوري بودن 5- چگالي زياد 6- زيبايي ظاهر 7- وجود تخلخل جهت چسبيدن كامل به ملات

 

سنگ آنتيك مصنوعي

 

سنگهاي آنتيك مصنوعي سمنت پلاست محدوديتهاي موجود در سنگهاي آنتيك طبيعي (استفاده از سنگهاي با مقاومت وسختي پايين تر همچون سنگ‌هاي تراورتن و نيز وجود تخلخل جهت چسبيدن كامل به ملات) را بدلايل زير ندارند:

 

1- عدم نياز به برشكاري زياد (وجود محصولات در سايزهاي مختلف)

 

2- عدم نياز به داشتن تخلل جهت چسبيدن كامل به ملات (در نظر گرفتن تجهيزات خاص در حين قالب گيري براي جلوگيري از ريزش)

 

لذا امكان توليد سنگ آنتيك مصنوعي با مقاومت بالا و تخلل بسيار پايين وجود دارد كه اين دو مزاياي زير را به همراه خواهند داشت:

 

1- دوام بيشتر سنگ آنتيك مصنوعي بدليل مقاومت بيشتر

 

2- جلوگيري از ايجاد قارچ و باكتري در فضاهاي خالي موجود در سنگ بدليل تخلل پايينتر نسبت به سنگهاي آنتيك طبيعي