masi eng 47,044 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ تیرانوسور رکس ( Tyrannosaurus rex ) به خاطر بزرگی جثه، طبیعت وحشی و البته حضور منظمش در رسانه ها، احتمالاً شناخته شده ترین برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام است. البته کشف تعدادی از فسیل های این جانور که به خوبی حفظ شده اند هم در شهرت تی رکس مؤثر بوده اند چراکه به دیرینه شناسان سراسر جهان کمک کرده اند درباره جزییات زندگی این جانور مطالعه کنند. - به طور کلی زاروس ( saurus ) واژه ای یونانی است و «مارمولک مستبد» معنی می دهد. رکس هم واژه ای لاتین به معنی شاه است. -تیرانوسور رکس اغلب به طور اختصار تی رکس نامیده می شود. -تیرانوسور رکس در منطقه ای از کره زمین که حالا بخش غربی آمریکای شمالی را تشکیل می دهد زندگی می کرده است. -تیرانوسور رکس بر روی دو پا راه می رفته، تعادل سر عظیمش را به کمک یک دم بزرگ و سنگین حفظ می کرده. دمی که گاهی اوقات دارای بیش از 40 مهره بوده است. -طول بدن تیرانوسور رکس به 13 متر می رسیده. طول لگن آن 4 متر بوده و وزن آن می توانسته به 7 تن برسد. -طول جمجمه یک تیرانوسور رکس به تنهایی به 1.5 متر می رسیده. -بزرگ ترین دندانی که تاکنون از یک دایناسور گوشتخوار به دست آمده مربوط به تی رکس است. تخمین زده می شود که دندان های تی رکس حدود 30 سانتی متر طول داشته که البته این عدد ریشه دندان ها را هم شامل می شده. -بعد از این که تیرانوسور رکس تقریباً به سن 14 سالگی می رسیده ابعاد بدنش به سرعت رشد می کرده به طوری که بین یک تا 4 سال بعد وزن تی رکس به حدود 600 کیلوگرم بالغ می شده. -تیرانوسور رکس دست های کوچکی داشته که بسیار قدرتمند بوده اند. دستان این دایناسور دو انگشت چنگال دار داشته اند. -تیرانوسور رکس در اواخر دوره کرتاسه یعنی در حدود 66 میلیون سال پیش زندگی می کرده. -به خاطر نبود شواهد محکم، برای دانشمندان دشوار است که در زمینه سرعت دویدن تیرانوسور رکس تحقیق کنند اما تخمین ها از 17 کیلومتر در ساعت ( 11 مایل در ساعت ) تا 70 کیلومتر در ساعت ( 43 مایل در ساعت ) را در بر می گیرد. میانگین برآوردها سرعت حداکثر حدود 40 کیلومتر در ساعت ( 25 مایل در ساعت ) است. -بحث های جدی ای در این زمینه که آیا تیرانوسور رکس شکارچی بوده یا لاشخور بوده وجود دارد. تی رکس دستان کوچکی داشته که برایش کار گرفتن طعمه را سخت می کرده بنابراین احتمال داده می شود که این جانور لاشخور بوده است. اما از سوی دیگر شواهد به نفع شکارچی بودن تی رکس است. این شواهد شامل چشم هایی است که تمرکز دقیق روبه جلو داشته اند که این امر درک عمقی و بهتری به آنها می داده و کار شکار را آسان تر می کرده. -در سال 1997 موزه تاریخ طبیعی شیکاگو اسکلت یک تی رکس را خریداری کرد که 85٪ اسکلت یک تی رکس کامل را تشکیل می داد ( این فسیل به خاطر کسی که آن را پیدا کرد «سو» نامگذاری شد. ) این موزه برای خریداری این اسکلت 7.6 میلیون دلار آمریکا پرداخت کرد که بیشترین مبلغی است که تاکنون برای خرید یک برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام پرداخت شده. تیرانوسور رکس نزد تولید کنندگان اسباب بازی محبوب است. منبعhttp://www.sciencekids.co.nz/biology.html : نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ در میان بسیاری از اسراري كه دیرینه شناسان تاكنون تلاش کرده اند کشف كنند یکی این است که دایناسورها چگونه روي تخمشان مي خوابيدند. آيا آنها مثل تمساح ها به طور کامل تخم ها را در مواد لانه دفن مي كردند یا آنها را در لانه های باز و غیر پوشیده همان گونه كه پرندگان جوجه هايشان را پرورش مي دهند قرار می دادند. دیرینه شناسان از نزدیک پوسته تخم هاي فسیل شده از یک دایناسور گوشتخوار کوچک به نام Troodon را بررسي كردند و به این نتیجه رسیدند که این جانور مانند پرندگان تقريباً به شكل عمودي روي تخم هايش مي خوابيده. همچنين اين دايناسور برخلاف تمساح ها تخم هايش را داخل زمين دفن نمي كرده بلكه آنها را در كف بستر شنی و یا گل و لایی كه به عنوان لانه مورد استفاده قرار مي داده، مي گذاشته است. اين نحوه پرورش جوجه در خزندگان با روشي كه پرندگان تخم خود را مي پرورند فرق دارد. چراكه پرندگان تخم خود را دفن نمي كنند و در نتیجه، تخم آنها دارای خلل و فرج به مراتب کمتري است. خزندگان مثل تمساح ها که تخم هايشان را به منظور پرورش جوجه به طور کامل دفن مي كنند تخم هايي دارند كه سوراخ ها و خلل و فرج زياد در پوسته شان وجود دارد كه به آنها اجازه تنفس مي دهد. اين شواهد نشان می دهد یک رابطه ی تکاملی نزدیک میان پرندگان و دایناسورها وجود دارد. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ي سوروپود، به خاطر اندازه بسيار بزرگشان معروفند. در ميان همه سوروپودها، برچيوسوروس ها و ارجنتينوسورس ها به خاطر بزرگيشان بيش از همه مشهور شده اند. حالا دانشمندان مي گويند كه بعضي از دايناسورهاي غول پيكر سوروپود تكامل يافته و به كوتوله تبديل شده اند. يك گروه تحقيق بين المللي كه در دانشگاه بن در كشور آلمان، در اين باره مطالعه اي انجام داده تآكيد مي كند كه يك دايناسور سوروپود به نام مگياروسوروس دكوس، كه يكي از بستگان نزديك ارجنتينوسوروس ها است، هرگز بزرگ تر از يك اسب نشده! در سال 1895 خواهر ديرينه شناسي به نام فرنز بارون نوپكسا استخوان هاي دايناسور كوچكي را در ملك خانوادگيشان در ترنسيلوانيا واقع در روماني كنوني پيدا كرد. نوپكسا اين استخوان ها را به عنوان بقايايي از جانوراني توصيف كرد كه كوتوله شده اند و زماني در يك جزيره زندگي مي كرده اند. نوپكسا اين دايناسور سوروپود را مگياروسوروس دكوس نام گذاري كرد. سپس يك گروه از دانشمندان تصميم گرفتند تا فسيل استخوان هاي دايناسور كوتوله شده و ساختمان ميكروسكوپي بافته هاي آن را مورد مطالعه قرار دهند. از نظر آنها عجيب است كه ميكروآناتومي اين استخوان ها براي ما حفظ شده تا بعد از 70 ميليون سال آنها را مطالعه كنيم. استخوان يك بافت زنده است و در طول زندگي يك جانور به طول دايم در حال از بين رفتن و ساخته شدن است. کوهن اشتاین از اعضای تیم تحقیق استخوان پایین پای مگیاروسوروس را نگه داشته. در پشت او استخوان پایین پای ارجنتینوسوروس را می بینید که در موزه بن به نمایش گذاشته شده است براي مثال اسكلت انسان در طول زمان دوباره جذب و بازسازي مي شود تا به طور كامل رشد پيدا كند. اين در مورد دايناسورهاي سوروپود هم رخ مي دهد. اشتاين از اعضای گروه تحقیق مي گويد:«ما مي توانيم بازسازي استخوان ها را در مگياروسوروس هم تشخيص دهيم و مي توانيم ثابت كنيم كه دايناسور كوچك پيدا شده هم به طوركامل رشد كرده بوده است.» يك كوتوله در ميان غول پيكرها در طول سال ها، ديرينه شناسان درباره اين كه آيا مگياروسوروس دايناسور كوتوله شده بوده يا نه بحث مي كردند. مارتين سندر سخنگوي يك گروه تحقيقاتي كه درباره سوروپودها تحقيق مي كند مي گويد:«جانوري با اندازه يك اسب از نظر مردم كوتوله به نظر نمي رسد. اما در مقياس سوروپودها ريز است!» موقعي كه مگياروسوروس در ترنسيلوانيا كشف شد، نوپكسا اين ايده را كه اين دايناسور، كوتوله جزيره بوده را مطرح كرد. اما نتوانست آن را در آن زمان يعني ابتداي قرن بيستم ثابت كند. بسياري از كشفياتي كه از آن زمان انجام شد هم از درست بودن نظريه او حكايت داشت. بخصوص اين كه فسيل فيل ها و اسب آبي هاي كوتوله هم در جزاير مديترانه اي مثل سيسيل، مالتا و قبرس پيدا شد. مدتي هم دانشمندان نظريه متفاوتي را تعقيب كردند. چراكه چند دهه بعد، محققان ديگري استخوان هاي سوروپود بزرگي را در ترنسيلوانيا پيدا كردند و نتيجه گرفتند كه استخوان هايي كه نوپكسا آن را مگياروسوروس ناميده فقط استخوان هاي يك بچه دايناسور بوده و استخوان هاي بزرگ تر متعلق به دايناسورهاي كاملاً رشد يافته هستند. اما مطالعه اخير مدرك قطعي در اين باره ارايه مي دهد كه ظن نوپكسا درست بوده است. مارتين سندر توضيح مي دهد:«مطالعه ما نشان مي دهد كه دايناسورها در جزاير در معرض همان فرايندهاي زيست محيطي و تكاملي بوده اند كه پستانداران امروزي را شكل داده اند.» او مي افزايد:«ما مي توانيم شرح دهيم كه استخوان هاي بزرگ تري كه در آن منطقه پيدا شده اند هم به گونه هاي دايناسورهاي متفاوتي تعلق داشته اند.» اين كه آنها از جانوران سرگرداني بوده اند كه از خشكي اصلي به جزيره شنا كرده اند يا از اجداد بزرگ مگياروسوروس هاي كوتوله بوده اند، رازي است كه پاسخ آن در غبار دوران ماقبل تاريخ گم شده است. منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ گردن برخي از دايناسورها بلندتر از گردن همه موجوداتي بوده كه تا به حال بر روي زمين زندگي كرده اند. به عنوان مثال بزرگ ترین موجوداتي كه تا کنون بر روي زمين زندگي كرده اند دايناسورهايي گياهخوار با گردن دراز و دم بلند به نام سوروپود بوده اند. طول گردن اين دایناسورها به 15 متر مي رسیده كه شش برابر گردن رکورددار كنوني جهان يعني زرافه است و دست كم پنج برابر بلندتر از هر جانوري است که بر روی زمین زندگی می كرده اند. استخوان هاي گردن سوروپودها شماري از صفات را داشته که از گردن بلند آنها حمايت مي كرده است. به عنوان مثال بيشتر گردن اين جانوران توخالي بوده و هوا 60 درصد گردن آنها را پرمي كرده است. همچنين استخوان هاي گردنشان سبك بوده كه از زنجیره طولانی استخوان هاي گردنشان حمايت مي كرده. عضلات، تاندون ها و رباط ها نیز در اطراف این مهره ها قرار داشتند که نیروی آنها را به حداكثر رسانده و حركات گردن را بهتر مي كردند. علاوه بر اين داشتن چهارپا به فرم پايدار گردن كمك مي كرده است. برخلاف شترمرغ كه دو پا داشته است. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ اسپينوسوروس ها، برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بزرگي بوده اند كه بقاياي برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام شده آنها اغلب در همان مناطقي كه استخوان هاي تيرانوسوروس ها (مثل تي ركس) وجود دارد، پيدا مي شود. اسپينوسوروس ها همان دايناسورهايي هستند كه در فيلم ها با يك باله بادباني شكل روي پشتشان به تصوير كشيده مي شوند. تيرانوسوروس ها هم دايناسورهاي بسيار درنده خويي بوده اند. ديرينه شناسان مدت ها حيران مانده بودند كه چگونه اين دو دايناسور غول پيكر يعني اسپينوسوروس و تيرانوسوروس كه هر دو گوشت خوار و درنده بوده اند، مي توانسته اند در يك مكان زندگي كنند و با هم براي دستيابي به غذا رقابت كنند. اما در مطالعه اي كه انجام شد يك گروه تحقيقاتي به رهبري محققي فرانسوي به نام رومن اميوت توانست اين مشكل بزرگ بوم شناسي را حل كند. اميوت به اين نتيجه رسيد كه احتمالاً اسپينوسوروس ها قسمت هايي از روز را در آب مي گذرانده اند و بنابراين از درگيري با تيرانوسوروس ها كه در همان حوالي در خشكي بودند، دوري مي كرده اند. البته اين اولين مطالعه اي نيست كه نشان مي دهد اسپينوسوروس ها مدت زماني طولاني را در آب سپري مي كرده اند. چراكه اسكلت فسيل شده اسپينوسوروس ها نشان مي دهد كه آنها مثل كروكوديل ها پوزه هاي درازي داشته اند و مطالعه معده هاي فسيل شده شان نيز نشان مي دهد كه ماهي مي خورده اند. با اين حال اسكلت آنها شواهدي از سازششان با زندگي در آب و يا شنا كردن در اختيار دانشمندان قرار نداده است. به عنوان مثال آنها پاهاي تخصص يافته اي كه براي زندگي در آب مناسب باشد نداشتند. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ طی چند دهه سه جمجمه مختلف از برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام در زمان هاي مختلف در شمال ايالات متحده آمريكا كشف شد. اولين جمجمه در سال 1931 پيدا شد. اين جمجمه بزرگ و گرد بود. دومين جمجمه كه در سال 1983 پيدا شد، كوچك تر و باريك تر بود و زايده هايي ميخ مانندي از پشت سرش بيرون زده بود. سومي هم كه شاخ هاي كوچكي روي پوزه اش داشت در سال 2006 كشف شد. اين جمجمه از دوتاي ديگر كوچك تر بود. مثل همه داستان هاي خوب، براي اين داستان هم پايان جالبي وجود داشت. به اين ترتيب كه دانشمندان تا مدت هاي طولاني فكر مي كردند كه اين سه جمجمه به سه نوع مختلف از دايناسورها تعلق دارد. اما «جك هورنر» ديرينه شناسي كه در موزه اي در مونتاناي آمريكا كار مي كند اين نظر را قبول نداشت. طبق مطالعات جديدي كه به وسيله او و تيمش انجام شد، مشخص شد كه بيشتر محتمل است كه اين سه جمجمه به يك بچه، يك نوجوان و يك بزرگسال از يك نوع دايناسور تعلق داشته باشند. هر سه اين دايناسورها حدود 65 ميليون سال قبل، در جايي كه حالا در آمريكا مونتانا و داكوتاي جنوبي ناميده مي شود زندگي مي كردند. هورنر وقتي به اين موضوع كه اين سه جمجمه به سه نوع مختلف از دايناسورها تعلق دارند شك كرد كه راجع به مطالعاتي كه درباره دايناسورهاي نوك اردكي انجام گرفته بود چيزهايي شنيد. در اين مطالعات دانشمندان فهميدند كه يك سري از جمجمه ها كه همه از دايناسورهاي مختلف به نظر مي رسيدند، در واقع از يك نوع دايناسور در سنين مختلف بوده اند. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ دانشمندان دقيقاً نمي دانند كه طول عمر برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام چه قدر بوده، اما حدس مي زنند كه بر اساس نوع گونه ها، حدود 75 تا 300 سال زندگي مي كردند. طول عمر دايناسورها از طرفي به اندازه بدنشان و از طرف ديگر به نوع متابوليسم (سوخت و سازشان) بستگي داشته. سن دایناسورها را مي توان بر اساس حداكثر طول عمر برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام امروزي مثل تمساح معمولي كه 66 سال عمر مي كند و طول عمر بعضي از لاك پشت ها حدس زد. به عنوان مثال يك عدد لاک پشت از یک گونه از لاك پشت ها كه در حال حاضر نسلش منقرض شده در بزرگسالي گرفته شد و در اسارت 152 سال زندگي كرد و دست آخر هم بر اثر يك حادثه مرد. این مواردی که ذکر شد براساس طول عمر جانوران خونسرد است. در حالی که می دانیم که اگر دايناسوری متابوليسمي شبيه تر به برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام امروزي و برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام داشته، طول عمرش خيلي طولاني تر مي شده. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ تخم ها دایناسورها از تخم هایی که به وسیله برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام گذاشته می شدند به وجود می آمدند. تخم ها یا گرد یا کشیده بودند و پوسته های سخت ولی شکننده ای داشتند. داخل این تخم ها شبیه به تخم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام اولیه بودند. آنها یک پوسته (پرده روی جنین) داشتند که رطوبت جنین را حفظ می کرد. بعضی از دایناسورها از تخم هایشان مراقبت می کردند. بقیه به سادگی تخم می گذاشتند و سپس تخم ها را ترک می کردند. اولین تخم های فسیل شده دایناسور (و بزرگ ترین تخمی که تاکنون پیدا شده) تخم های به شکل توپ فوتبال (توپ فوتبال آمریکایی) از دایناسور هیپسلوسورس Hypselosaurus است که در سال 1869 در فرانسه پیدا شد. این تخم ها یک فوت (30 سانتی متر) طول و 10 اینچ یا 25 سانتی متر عرض دارند و حجمشان حدود نیم گالون (دو لیتر) است و ممکن است وزنشان به بیش از 15.5 پوند یا هفت کیلوگرم می رسیده. محیط کوچک ترین تخم های دایناسور حدود یک اینچ بوده و تخم ماسوروس Mussaurus بوده است. تعداد زیادی از تخم های فسیل شده دایناسور در 200 مکان در آمریکا، فرانسه، اسپانیا، مغولستان، چین، آرژانتین و هند پیدا شده اند. تخم ها خیلی به ندرت بخش هایی از جنین را در داخل خودشان حفظ کرده اند. اگر جنین در تخم باقی مانده باشد می تواند به شناسایی گونه آن تخم کمک کند. بدون وجود جنین در تخم مشکل می توان گونه ای را که به آن تعلق داشته تشخیص داد. فسیل یا پوسته اصلی؟ به گفته دکتر "کنت کارپنتر" از موزه "دنور"، بیشتر تخم های دایناسوری که پیدا شده اند، هنوز پوسته بکری دارند و پوسته شان فسیل شده نیست. "کمترین تغییر در عنصر کلسیت که پوسته تخم را تشکیل می دهد، جزییات خیلی ریزی که می تواند با اسکن میکروسکوپ الکترونی دیده شود را خراب می کند. آمینو اسیدهایی که در این تخم ها پیدا شده اند خیلی شبیه به آنهایی هستند که در پوسته تخم پرندگان جدید یافت می شوند (همان طور که می دانیم دایناسورها اجداد پرندگان امروزی هستند). یافته های جدید حدود ده تخم بزرگ دایناسور در سال 1999 در جنوب غربی فرانسه (نزدیک آلباس، در کوهپایه های کوهستان های پیرینه) پیدا شده است. تخم ها در دو لایه در داخل زمین دفن شده بودند. هیچ کس نمی داند که اینها چه نوعی از دایناسورها بوده اند. شمال شرقی اسپانیا نزدیک "ترمپ" هم جایی است که صدها هزار تخم (هم از سوروپودها و هم از تروپودها) در آنجا پیدا شده است. مکان های دیگری که تخم های دایناسورهای عظیم الجثه در آنها پیدا شده است، آرژانتین و چین است. تخم ها در لانه فسیل هایی که در زیر زمین و در لانه های دایناسور ها پیدا می شوند، می توانند چیزهای زیادی را درباره رفتار آنها نشان دهند. لانه های زیادی از میاسوروها در مونتانای آمریکا پیدا شده است. لانه ها، تخم ها، جنین ها و نوجوانان و بزرگسالان این گونه در این منطقه پیدا شده اند. این مدرک فسیلی نشان از مراقبت والدین از بچه هایشان دارد و این که این دایناسور یک دایناسور خیلی اجتماعی بوده است. لانه های دایناسورها از گودال های داخل زمین یا داخل شن گرفته تا لانه های پیچیده تر با حاشیه ها یا لبه های گلی را در برمی گیرد. این لانه ها ممکن است تک یا گروهی باشند. لانه های تخم ها اطلاعاتی درباره نحوه پرورش بچه دایناسورها می دهند. چگونه سوروپودهای عظیم الجثه روی تخم هایشان دراز می کشیده اند؟ یکی از پرسش ها درباره تولید مثل دایناسور این است که چگونه سوروپودهای غول آسا بدون این که تخم هایشان شکسته شود، تخم گذاری می کرده اند. حتی اگر سوروپود موقع تخم گذاری چمباتمه هم می زده باز هم تخم از ارتفاع 2.5 متری پایین می افتاده. بعضی از دانشمندان این تئوری را مطرح کرده اند که ممکن است دایناسورهای مؤنث یک چیز لوله مانند داشته اند که برای تخم گذاری از بدن کشیده و باز می شده (بعضی از لاک پشت های امروزی یک لوله مثل این را دارند. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ بعضی از برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام گوشتخوار بودند. اما بیشتر دایناسورها گیاهخوار بودند. در هر برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، باید موجودات زنده بیشتری در سطح های پایین تر زنجیره غذایی وجود داشته باشد وگرنه انتقال انرژی غذا کافی نخواهد بود. شمار زیادی از گیاهان (تولید کنندگان یا آنها که خودبخود تغذیه می کنند) غذای تعداد کمتری از گیاهخواران (مصرف کنندگان اولیه نامیده می شوند) را تأمین می کنند. این گیاهخواران به وسیله تعداد کمتری از گوشتخواران (مصرف کنندگان ثانویه نامیده می شوند) خورده می شوند. برای مثال صدها جریب گیاه لازم بوده تا گروه کوچکی از تریکراتوپ ها تغذیه شوند. این گروه تریکراتوپ ها می توانستند غذای تنها یک تی رکس را تأمین کنند تا تی رکس به زندگیش ادامه دهد. اگر شما به انواع دایناسورها نگاه کنید، می بینید که 65 درصد دایناسورها گیاهخوار بودند و تنها 35 درصد آنها گوشتخوار بودند. اگر به فسیل های پیدا شده هم نگاه کنید می بینید که درصد گیاهخواران حتی بیش از این افزایش می یابد. چون که فسیل های زیادی از بعضی از دایناسورهای گیاهخوار پیدا شده. برای مثال بیش از صد فسیل پروتوسراتوپ ها پیدا شده، در حالی که در مقابل تنها چند فسیل تی رکس پیدا شده است. تعادل یک زنجیره غذایی هنگامی که در یک جامعه تعداد گوشتخواران افزایش می یابد، آنها تعداد بیشتر و بیشتری از گیاهخواران را می خورند و جمعیت گیاهخواران کاهش می یابد. پس برای گوشتخواران سخت تر و سخت تر می شود تا گیاهخوارانی پیدا کنند و بخورند و در نتیجه تعداد گوشتخواران به ناچار کاهش پیدا می کند. به خاطر همین جمعیت گوشتخواران و گیاهخواران در حالت تعادل نسبتاً باثباتی می ماند. چون که اگر جمعیت گیاهخواران کاهش یابد، جمعیت گوشتخواران را هم محدود می کند. تعادل مشابهی بین گیاهان و گیاهخواران نیز وجود دارد. یعنی اگر میزان گیاهان کاهش یابد تعداد گیاهخواران نیز کاهش می یابد. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ این که آیا دایناسورها خونسرد بودند یا خونگرم موضوعی بحث انگیز است. خیلی ها عقید دارند که دایناسورها مثل اجداد خزنده شان خونسرد بودند. اخیراً بعضی از دیرینه شناسان این موضوع را مطرح کرده اند که دست کم بعضی از دایناسورها سریع و فعال بودند، در مناطق سرد زندگی می کردند، با برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بستگی داشتند و بنابراین بدنشان گرما تولید می کرد و به عبارتی خونگرم بودند. تعریف ها: جانوران خونگرم: (هومودرم ها homeotherms) در درون بدنشان گرما تولید می شود و دمای بدن را نسبتاً ثابت نگه می دارد (بالاتر از دمای متوسط محیط). مثال های جانوران خونگرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام (شامل انسان) و پرندگان هستند. اصطلاح دیگر وابسته به خونگرم "اندوترمی" است، به معنی این که یک موجود زنده گرما تولید می کند تا دمای بدنش را حفظ کند. جانوران خونسرد: (پویکیلودرم ها poikilotherms) دمای بدنشان به گونه ای است که با شرایط خارجی تغییر می کند. مثال حیوانات خونسرد برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام هستند که به خورشید نیاز دارند تا خودشان را در صبح گرم کنند و سپس در گرمای وسط روز از دمای بدنشان محافظت کنند. یک اصطلاح وابسته اکتودرمی ectothermy است که به معنی این است که یک موجود زنده منابع گرمایی خارجی را مورد استفاده قرار می دهد تا دمای بدنش را تنظیم کند. دایناسورها از جانوران خونسرد (خزندگان) نتیجه شده اند و نتیجه آنها پرندگان خون گرم بوده است. به هرصورت همه دایناسورها مثل هم نبودند و شاید فیزیولوژیشان هم با هم متفاوت بوده است. دایناسورهای عظیم الجثه و دایناسورهای ریز ممکن است استراتژی های تنظیم گرمای متفاوتی را برای حفظ زندگی شان مورد استفاده قرار می داده اند. پستانداران هم همین طور هستند. بعضی از پستانداران (monotremes، پستانداران تخم گذاری مثل پلاتیپوس منقار اردکی) متابولیسم یا سوخت و ساز بدنشان نزدیک به خون سردها است. آیا اسکیپیونیکس، یک تروپود خونسرد بوده است؟ اسکیپیونیکس سمنیتیکاس Scipionyx samniticus یک تروپود دوره کرتاسه (از حدود 113 میلیون سال قبل) و شاید یک maniraptor بوده است. جانور تازه از تخم درآمده این جانور اجزای بدنش کاملاً مشخص بوده و بافته های نرمی داشته که شامل ماهیچه ها و اندام های داخلی بوده است. اندازه آن 24 سانتی متر بوده و یک سر خیلی بزرگ داشته است. "جان. ای. روبن" که دیرینه شناس استخوان های مهره از دانشگاه ایالتی "اورگان" است، یک لامپ ماورای بنفش 80 وات را مورد استفاده قرار داد تا طرح های کلی اندام های داخلی فسیل شده "چیپیونایکس" را آشکار کند. روبن فهمید که موقعیت روده بزرگ و کبد چیپیونایکس شبیه به کروکودیل های امروزی بوده است (که خون سردند) و بعید است که از پرندگان باشد (که خون گرمند). موقعیت کبد همچنین اطلاعاتی درباره شش ها می دهد. چیپیونایکس شاید شش هایی به سبک خزندگان داشته است (و شش های کارا و مؤثر پرندگان را نداشته است). با این که نظر روبن قاطع نیست اما به نظر می رسد که چیپیونایکس که تروپود کوچکی بوده خونسرد بوده است. ابزار تنظیم گرما: به نظر می رسد که بعضی از دایناسورها ساختمان های تنظیم گرما در بدنشان داشته اند. برای مثال اسپینوسوروس Spinosaurus و آئوراسوروس بادبان های بزرگی روی پشتشان داشتند و استجوسوروس Stegosaurus صفحات بی شماری داشته است. این ابزار شاید برای جمع آوری و انتشار گرما مورد استفاده قرار می گرفته اند. گمان می رود که آنها به این ساختمان ها نیاز داشتند تا گرمای بدنشان را تنظیم کنند و این که آنها خونسرد بودند. به هرحال با علم امروزی پاسخ دادن به این سؤال که آیا دایناسورها خونسرد بودند یا خونگرم سخت است. ولی افراد زیادی درباره آن کار می کنند و شاید ما به زودی نتیجه کار آنها را ببینیم. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام چقدر عمر می کردند؟ خیلی سخت است که به این سؤال جواب دهیم. اخیراً دانشمندان فهمیده اند که بیشتر استخوان های دایناسورها حلقه های رشد داشته اند (به نام خطوط رشد) که ممکن است به این سؤال جواب دهد. این خطوط تنها با استفاده از میکروسکوپ قابل دیدن هستند. حلقه رشد دایناسورها شبیه به حلقه رشد درختان است که سن درخت را می توان بر اساس آن تعیین کرد (هر سال رشد برگ ها یک رد در تنه درخت به جا می گذارد). راه دیگر برای تخمین تعداد سال های زندگی براساس اندازه بدن است که طول عمر جانوران امروزی هم براساس آن تعیین می شود و بر این حقیقت استوار است که جانوران بزرگ معمولاً زندگی های طولانی تری نسبت به حیوانان کوچک تر دارند. به این ترتیب گمان می رود که سوروپودهای عظیم الجثه مثل اپتوسوروس Apatosaurus، برچیوسوروس Brachiosaurus، دیپلودوکاس Diplodocus و سوپراسوروس Supersaurus تقریباً 100 سال زندگی می کرده اند. دایناسورهای کوچک تر شاید طول عمر کمتری داشته اند. برای این که بدانید به طورکلی دایناسورها چقدر عمر می کردند، برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بر این اساس دانشمندان طول عمر دایناسورها را چنین تخمین می زنند: - ترودون Trodon- (وزن 50 کیلوگرم)، سه تا پنج سال طول می کشیده تا به بزرگسالی برسد. -کرتوسور سانتارسوس رودزینسیس the ceratosaur Syntarsus rhodesiensis – (وزن بیش از 25 کیلوگرم) هفت تا هشت سال طول می کشیده تا به اندازه بزرگسالی برسد. -پروسوروپود ماسوسپوندیلوس کریناتوس prosauropod Massospondylus carinatus (وزن: بیش از 250 کیلوگرم) 15 سال طول می کشیده تا به اندازه بزرگسالی برسد. -سوروپود بوتریوسپوندیلوس ماداگاسکارینسیس sauropod Bothriospondylus madagascariensis - (وزن 17500 کیلوگرم) 43 سال طول می کشیده تا به اندازه بزرگسالی برسد. -کرتوپسین پیتاکوسوروس مونگولینسیس ceratopsian Psittacosaurus mongoliensis – (وزن 80 کیلوگرم). 10 تا 11 سال عمر می کرد. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ دایناسورها معمولاً روی پنجه هایشان راه می رفتند. به حیواناتی از این قبیل طبقه "پنجه ای" می گویند. دیگر حیواناتی که در طبقه پنجه ای ها هستند سگ، گربه و مرغ و خروس هستند. یک پنجه با بخش بافت نرم روی پشت پای این حیوانات مثل یک جذب کننده شوک و تکان عمل می کند. انسان ها، خرس ها و کروکودیل ها به شکل متفاوتی راه می روند. آنها طبقه "پا صاف" هستند. دایناسورها اندکی پنجه کبوتری بودند و پنجه هایشان به داخل انحنا داشت. بعضی از برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام روی چهارپا حرکت می کردند (اینها چهارپا نامیده می شوند) و بعضی روی دوپا حرکت می کردند (اینها حیوان دوپا نامیده می شوند). بقیه امکان دارد که روی دوپایشان می دویدند و روی هر چهار پایشان راه می رفتند و چرا می کردند. بعضی از دایناسورها آهسته حرکت می کردند و دیگران سریع بودند که این امر به ساختمان بدنشان بستگی داشت. امکان دارد که دایناسورهای آخری، که دایناسورهای پرنده مانند بودند بازوهای پردار کوتاهشان را مورد استفاده قرار می دادند. این کار کمک می کرد که به دویدنشان سرعت بدهند و شاید از درختان به زمین سر می خوردند. شاید دایناسورها موقعی که حرکت می کردند دم هایشان را برای ایجاد موازنه مورد استفاده قرار می دادند و بعضی ممکن است که از دم هایشان به منظور به سرعت تغییر مکان دادن و چرخیدن سریع استفاده کرده باشند. بعضی از دایناسورها یک پنجه کوچک بدون وظیفه داشتند که با زمین تماس پیدا نمی کرد. جای پاها چه می گویند؟ جای پاها حرف های زیادی درباره جانوری که آنها را به وجود آورده به شما می گویند. جای پاها می توانند این اطلاعات را به شما بدهند: -ساختمان پای حیوان (مثل این که آنها چه تعداد انگشت داشتتند، بیشتر وزنشان را روی کدام انگشتان می انداختند، آیا بخش های نرمی روی پایشان داشتند و آیا پا صاف بودند یا نه). -حیوان چگونه راه می رفته (روی دو پا یا روی چهار پا). -حیوان چقدر سریع حرکت می کرده (می توان فاصله بین جای پاها و طول پا را تعیین کرد). نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ رنگ هیچ کس نمی داند که دایناسورها چه رنگ ها یا طرح هایی داشته اند. بزرگ ترین برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام (مثل سوروپودهای عظیم الجثه) شاید مثل بزرگ ترین جانوران امروزی (مثل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ) رنگ خنثی یا رنگ خاکستری داشته اند. احتمال دارد که رنگ دایناسورهایی که به خاطر گوشتشان شکار می شدند طوری بوده که جلب توجه نکنند و از دست گوشتخواران در جایی پنهان شوند. در عین حال رنگشان مدل مخصوصی بوده تا جنس مخالف را جذب کند یا رنگ درخشان و روشنی داشته اند تا شکارچیان فکر کنند که آنها مزه وحشتناکی دارند. همچنین رنگ های مخلتف در تنظیم دما مهم بوده اند. آنها نور برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام را جذب می کردند (یا منعکس می کردند). به طوری که دمای بدن جانور را کنترل می کردند بافت پوست نشانه های پوست فسیل شده تنها بخش کوچکی از دایناسورهای شناخته شده پیدا شده است. چیز زیادی درباره پوست دایناسور نمی دانیم و در میان دیرینه شناسان بحث هایی در این باره وجود دارد. بیشتر فسیل های پوست، پوست ناهموار و پر از برآمدگی ای را نشان می دهند، نه پوستی فلس دار و پولک دار را. تنها به نظر می رسد که گیاهخواران عظیم پوست فلس داری داشته اند. بعضی از دایناسورهای پرنده مانند هم پرهای ابتدایی داشته اند (نوعی از فلس اصلاح شده). ردی از یک پوست ناهموار فسیل شده تی رکس پیدا شده است. انکیلوسوریدها صفحات استخوانی ای داشتند که در داخل پوست چرمی شان ترکیب شده بود و محافظی عالی در مقابل شکارچیان بود. پرهای ابتدایی و شروع پرواز بعضی از دایناسورهای پرنده ای شکل پرهای ابتدایی داشته اند. بعضی از این دایناسورها عبارتند از: -سینوسوروپتریک پریما Sinosauropteryx prima- (121 تا 135 میلیون سال قبل) یک پوشش از رشته های کرکی پرمانند داشته که شاید مقدمه پرها بوده است. این دایناسور که روی زمین زندگی می کرده، بازوهای کوتاه، استخوان های پوک و یک دست سه انگشتی داشته و در حدود اندازه یک بوقلمون بوده است. -پروتارچائوپتریکس روبستا Protarchaeopteryx robusta- پرهای بلندی روی بازوها و دم هایش داشته است. اما شاید نمی توانسته پرواز کند- این جانور اندازه یک بوقلمون بوده است (از چین، 121 تا 135 میلیون سال قبل). -کادیپتریکس زویی Caudipteryx zoui- یک دونده کوچک خیلی سریع بوده که روی بازوها و دم هایش با پرهای ابتدایی پوشیده شده بوده، به خصوص پرهای بلندی روی دمش داشته. این جانور در حدود اندازه یک بوقلمون بوده است (از چین 121 تا 135 میلیون سال قبل). منبع: نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ خيلي مشكل است تعيين كنيم كه كدام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، ماده و كدام فسيل نر است. بعضي از ديرينه شناسان اين تئوري را ارايه كرده اند كه نرهای بعضي از گونه ها ممكن است تاج هاي بزرگ تر، تزيينات و حاشيه ها يا ساختمان هاي زرق و برق دار ديگري داشته اند كه همانند بسياري از جانوران امروزی در تشريفات جفت گيري و يا رقابت های بين گونه اي (مسابقات ميان اعضاي یک گونه، مثل دعوا برسر محل و رقابت جفت گيري)، مورد استفاده قرار می داده اند.گسترش این ساختمان ها با بلوغ جنسی انجام می شده است. برای همین بچه های این حیوانات یا این ساختمان ها را ندارند یا مقدار کمی از آنها را دارند. - در سال 1975 ديرينه شناس كانادايي "پيتر دادسون" نشان داد كه بسياري از گونه هايي که كاكل داشتند، ماده ها و یا نوجوانان آن گونه بودند. آناتوميستي به نام "جيمز اي هاپسون" گفت كه اندازه هاي كاكل و گنبد سر در نرها و ماده هاي درون يك گونه با هم متفاوت است. - كراتوپسين هاCeratopsians - بسياري از ديرينه شناسان باور دارند كه كراتوپسين ها شاخ ها و تزيينات و حاشيه هايشان را در زدو خوردها برسر منطقه، در رقابت هاي جفت گيري و براي جذب جنس ماده مورد استفاده قرار مي دادند. - پاچيسفالوسوروس Pachycephalosaurs، برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ي هادروسوريد سر گنبدي شکل را براي نمايش جنسي به كار مي بردند. جيمز هاپسون باور داشت كه اندازه تاج و گنبد در نر و ماده يك گونه با هم متفاوت است. منبع: نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ سرها (و مغزها)ی برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ی گردن بلند، خیلی بالای قلب هایشان نگه داشته می شد. در سوروپودهای بزرگ، سر می توانست هشت متر بالای قلب باشد! این امر در مهندسی جریان خون مشکلاتی ایجاد می کرد. دیرینه شناسان زرافه را به عنوان مدلی برای حدس زدن درباره جریان خون گونه برچیوسوروس به کار می برند. مفصل بندی گردن برچیوسوروس مثل زرافه، عمودی تر از تعداد زیادی از سوروپودهای دیگر بود و او می توانست از ارتفاع هشت متری هم غذا به دست آورد. برای این که مقدار کافی خون اکسیژن دار به سر برچیوسوروس (حتی مغز ریز سوروپود) برای استفاده توسط مغز آن برسد، لازم بود: -یک قلب قوی بزرگ داشته باشند- قلبی به وزن حدود 400 کیلوگرم نیاز بود تا خون را در رگ های خونی عظیم، با فشار بالا به سمت بالا پمپ کند. -فشار خون عظیمی وجود داشته باشد- تخمین زده می شود که سوروپودهای بزرگ به پمپ کردن خونی بیش از 600 میلی متر نیاز داشتند. در حالی که بیشتر برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام (شامل انسان) فشار سیستولیک حدود 150-100 میلی متر اچ جی دارند. حتی زرافه ها تنها فشار سیستولیک حدود 300 میلی متر اچ جی دارند. -رگ های خونی عضلانی داشته باشند- سرخرگ های بسیار پهنی لازم بوده تا جریان خون به گردن هم برسد. این رگ ها به دریچه های یک طرفه زیادی نیاز داشتند تا خون را از جریان یافتن دوباره به عقب قبل از رسیدن به سر بازدارند. همچنین موقعی که گردن روبه پایین خم می شده، به دریچه های یک طرفه ای در سیاهرگ ها نیاز بوده تا خون رو به عقب جریان پیدا نکند و به سر برسد. منبع: نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ دايناسورها برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بودند كه خانه شان در خشكي بود و در يك وضع و حالت ايستاده راه مي رفتند. ساختمان بي همتاي ميان ران هایشان باعث مي شد تا پاهايشان سيخ زير بدن هايشان قرار بگيرد. نه این که خارج از هر طرف بدنشان قرار بگيرد (مثل خزندگان ديگر). [TABLE=class: MsoTableGrid] [TR] [TD=width: 48] پاها در وضعیت پراکنده [/TD] [TD=width: 50] پاها در وضعیت صاف [/TD] [/TR] [/TABLE] در ابتدا كه دايناسورها از آرچوسوروس هاي ابتدايي تر تكامل پيدا كردند، دوپا بودند (آنها روي دو پا راه مي رفتند). خيلي بعدتر، بعضي از گروه هاي دايناسورها وضعيت چهار پا پیدا کردند. بيشترشان پاهاي عقبشان خيلی بزرگ تر از پاهاي جلويشان بود. انواع بسيار مختلفی از دايناسورها وجود داشتند، که در اندازه و وزن، نقل و انتقال (راه رفتن با دو يا چهار پا، با سرعت آهسته يا سريع)، تغذيه (گوشت يا گياهان)، وظايف اعضاء و شکل های دیگر در بدن با هم تفاوت داشتند. در زير دو تا از انواع بسيار مختلف دايناسورها را مي بينيد. تصوير زير يك ساروپود بزرگ است. گياهخوار چهارپایی كه به كندی حركت مي كرد. تروپود كه تصويرش را در پایین می بینید يك نوع جانور گوشتخوار دوپاي سريع بود. منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ دایناسورها جزو برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بودند و بیشتر از تخم در می آمدند. هیچ دایناسوری نمی توانست پرواز کند و هیچ دایناسوری در آب زندگی نمی کرد. بزرگ ترین دایناسورها بیش از 100 پا (30 متر) درازا و بیش از 50 پا (15 متر) بلندی داشتند مثل ارجنتینوسوروس Argentinosaurus, سیسموسورس (Seismosaurus), آلتراسوروس (Ultrasauros), براچیوسورا (Brachiosaurus) و سوپرسوراس (Supersaurus). کوچک ترین دایناسورها, مثل کمپسوگناتوس (Compsognathus) حدوداً به اندازه یک مرغ بودند. بیشتر دایناسورها بینابین این اندازه ها را داشتند. سوروپودهای (sauropods) گیاهخوار بزرگ ترین حیواناتی هستند که تا کنون بر روی زمین قدم گذاشته اند. اما نهنگ های آبی رنگ عظیم تر از هر دایناسوری بودند. هیچ کس نمی داند که دایناسورها چه رنگ یا طرحی داشتند. خیلی مشکل است تا ترسیم کنیم که دایناسورها چه صدایی داشتند, چگونه رفتار می کردند, چه رنگی بودند یا حتی نمی دانیم چگونه بگوییم که آیا یک فسیل نر بوده یا ماده. بیشتر دایناسورها گیاه خوار بودند (همچنین علف خوار نامیده می شوند). برای مثال, ترایسرتوپ ها (Triceratops) دایناسور گیاه خوار بودند. بعضی از دایناسورها گوشت خوار بودند (برای همین گوشت خوار نامیده می شوند). برای مثال تی.رکس T. rex یک دایناسور گوشت خوار بود. انواع بسیار متفاوتی از دایناسورها در زمان های مختلف زندگی کردند. بعضی از آنها روی دوپایشان راه می رفتند (آنها جانوران دوپا بودند), بعضی روی چهارپا راه می رفتند (آنها چهارپا بودند). بعضی می توانستند به هر دو شکل راه بروند. بعضی سریع بودند (مثل ولوسایرپتور (Velociraptor) و بعضی کند و لق لق کنان بودند (مثل انکیلوسوروس Ankylosaurus). بعضی ها سطح بدن زره دار داشتند بعضی شاخ, تاج, بدن میخ میخ مانند یا چین داشتند. بعضی پوست ضخیم و ناهموار داشتند و بعضی حتی پرهای ابتدایی و اولیه داشتند. موقعی که دایناسورها زندگی می کردند, قاره های زمین در یک قاره بسیار بزرگ به نام پانگه آ به هم پیوسته بودند و زمین گرم تر از حالا بود. دایناسورها برای بیش از 165 میلیون سال در طول عهد مزوزوئیک بر زمین فرمانروایی کردند. اما 65 میلیون سال قبل به شکل اسرارآمیزی نسل آنها منقرض شد. دیرینه شناسان بقایای فسیل آنها را مطالعه می کنند تا بیشتر درباره جهان جالب ماقبل تاریخ دایناسورها بیاموزند. دایناسورها 65 میلیون سال قبل شاید به خاطر تغییرات آب و هوایی که در نتیجه برخورد یک سیارک رخ داده بود, منقرض شدند. دایناسورها حدود 65 میلیون سال قبل در دوره کرتاسه که زمان آتشفشان های زیاد و فعالیت صفحات زمین بود, منقرض شدند. تعداد زیادی نظریه درباره این که چرا انقراض رخ داد وجود دارد. بیشتر آنها به طور گسترده ای با این نظریه که برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام موجب تغییرات آب و هوایی اساسی بر روی زمین شده که دایناسورها نمی توانستند خودشان را با آن تطبیق دهند موافق اند. بعضی از دایناسورها خیلی شبیه به پرندگان بودند و ممکن است اجداد پرندگان امروزی باشند. شاید دایناسورها امروزه به صورت برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام به حیاتشان ادامه می دهند. همه آن چه که از دایناسورها باقی مانده فسیل ها و شاید پرندگان باشد. فسیل دایناسورها در سراسر جهان پیدا شده. حتی شاید در نزدیکی جایی که شما زندگی می کنید هم وجود داشته باشد! تقریباً 500 طبقه بندی برای دایناسور و تعداد بسیار بیشتری گونه دایناسورها توصیف شده. هر چند ماه یک بار (بعضی وقت ها هر چند هفته یک بار), یافته های جدیدی از زیر خاک خارج می شود. اگرچه برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام دایناسور از دست کم سال 1818 میلادی شناخته شده, اما اصطلاح دایناسور (دینوس deinos معنی وحشتناک و سوروس sauros معنی مارمولک می دهد) به وسیله کالبد شناس (آناتومیست) انگلیسی "سر ریچارد اون" (Sir Richard Owen) در سال 1842 ابداع شد. تنها سه دایناسور مگالوسوروس (Megalosaurus), ایگاندون (Iguanodon), و هیلئوسوروس (Hylaeosaurus) که دایناسورهای خیلی بزرگی هستند, در آن زمان شناخته شده بودند. قدیمی ترین دایناسور شناخته شده ائورپتور (Eoraptor) یک دایناسور گوشت خوار متعلق به حدود 228 میلیون سال قبل است. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۳ آیا جواب این پرسش ها را درباره برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام می دانید؟ آن چیزهایی را که از دایناسورها در فیلم ها یا کارتون ها می بینید باور نکنید! آنها معمولاً اشتباه اند. آیا همه حیوانات عظیم الجثه ماقبل تاریخ دایناسور بودند؟ آیا دایناسوری پیدا می شد که شنا یا پرواز کند؟ آیا همه دایناسورها عظیم الجثه بودند؟ آیا انسان غارنشین همزمان با دایناسورها زندگی می کرد؟ آیا همه دایناسورها همزمان با هم زندگی می کردند؟ آیا همه دایناسورها مرده اند؟ آیا دایناسورها ناقص و بی عرضه بودند؟ 1-نه همه حیوانات عظیم الجثه ماقبل تاریخ دایناسور نبودند. تعداد زیادی از حیوانات در طول دوره مزوزوئیک همزمان با دایناسورها وجود داشتند. بعضی از حیوانات مثل پتروسورها pterosaursبستگی خیلی نزدیکی با دایناسورها داشتند. (این حیوانات به رده آرچوسوریا Archosauria تعلق داشتند. چنان که دایناسورها هم در این رده بودند). پرندگان هم دایناسور هستند! حیوانات دیگری مثل دایمترودون Dimetrodonکه در عهد پالئوزوئیک قبل از به وجود آمدن دایناسورها زندگی می کرد, در مقایسه با دایناسورها بستگی نزدیک تری با ما دارد. 2-هیچ دایناسوری که پرواز یا شنا کند وجود نداشته. همه دایناسورها روی خشکی زندگی می کردند. هیچ یک از آنها در دریاها زندگی نمی کردند یا پرواز نمی کردند (تا برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام )! نه پتروسورها pterosaursکه پرواز می کردند و نه آیچتایوسورها ichthyosaursکه شنا می کردند دایناسور نبودند. اگرچه همه وابستگی نزدیکی با دایناسورها داشتند. در بعضی از دایناسورهای گوشت خوار پیشرفته پر ظاهر شد و به سمت پرنده شدن تکامل پیدا کردند. 3-نه همه دایناسورها عظیم الجثه نبودند. تعداد زیادی از دایناسورهای با اندازه کوچک و متوسط وجود داشتند. کوچک ترین دایناسوری که تا به حال کشف شده کمپسوگناتوس Compsognathusاست که به اندازه یک جوجه بود! 4-انسان ها همزمان با دایناسورها نبودند (به جز پرندگان). اگرچه تصویر انسان غارنشین در حال شکار دایناسورها خیلی در افسانه ها جا افتاده, اما این موضوع دور از واقعیت است. انسان تا حدود 65 میلیون سال قبل و بعد از انقراض نسل دایناسورها به وجود نیامد. به استثنای پرندگان که تنها بازماندگان دایناسورها هستند, دایناسورها و انسان ها از نظر زمان زمین شناسی کاملاً از هم جدا شده اند. 5-تمام دایناسورها در یک زمان زندگی نمی کردند. دایناسورها برای حدود 165 میلیون سال در زمین فرمانروایی کردند. انواع مختلف دایناسورها در زمان های متفاوتی به وجود آمدند. گونه های دایناسور در سراسر دوره مزوزوئیک تکامل پیدا کردند و منقرض شدند. در دوره تراسیک, دایناسورها ابتدا کوچک بودند و بیشتر گونه ها در پایان دوره تراسیک در یک انقراض مردند. در دوره ژوراسیک, بسیاری از گونه های جدید دایناسورها از بازماندگان دایناسورهای دوره تراسیک تکامل پیدا کردند. این دایناسورها شامل سوروپودهای (sauropods) غول پیکر (مثل اپاتوسوروس (Apatosaurus)و سیسموسوروس برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ), الوسوروس ( برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و استگوسوروس (Stegosaurus)بودند. دایناسورها در طول دوره کرتاسه بیشترین تنوع را پیدا کردند. تروپودهای (theropods)غول پیکر وحشت انگیز (مثل تی رکس و گیگانوتوسوروس (Giganotosaurus), انکیلوسوروس ( برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ) , مایاسورا (Maiasaura)و بسیاری از دایناسورهای دیگر در طول این دوره زندگی می کردند. علی رغم نمایش های مردم پسند, استگوسوروس (Stegosaurus)هرگز با تی رکس به هم بر نخوردند و با هم نبرد نکردند. 6- همه دایناسورها همان 65 میلیون سال قبل مردند. بیشتر گروه های دایناسورها مدت ها قبل از انقراض دسته جمعی 65 میلیون سال قبل منقرض شدند. دایناسورهای باقی مانده در همان 65 میلیون سال قبل در زمان انقراض دسته جمعی مردند. اما بسیاری از گونه های پرنده (که از نظر تکنیکی دایناسورها هستند) به زندگی ادامه دادند. 7- دایناسورها حیوانات بی عرضه ای نبودند. دایناسورهای مختلفی برای حدود 165 میلیون سال در سراسر زمین زندگی کردند. در حالی که انسان ها تنها در حدود یک میلیون سال است که زندگی می کنند. در دوره های زندگی در ساعت زمین شناسی, دایناسورها حیواناتی بودند که مدت طولانی دوام آوردند. شاید پرندگان از بازماندگان آنها باشند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام :منبع نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .