masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 29 آبان، ۱۳۹۳ موارد مصرف: تريامسينولون براي درمان‌جايگزيني در نارسايي غده فوق‌كليوي‌استفاده مي‌شود. اين دارو همچنين دردرمان علامتي اختلالات التهابي و آلرژيك‌و در جهت سركوب كردن سيستم ايمني‌استفاده مي‌شود. تريامسينولون درهيپرپلازي مادرزادي آدرنال ادم مغزي وبيماريهاي روماتيسمي نيز مؤثر است. مكانيسم اثر: اين دارو با عبور از غشاءسلولي به گيرنده‌هاي خود در سيتوپلاسم‌متصل شده و كمپلكس دارو ـ گيرنده واردهسته سلولي مي‌شود. اين كمپلكس بااتصال به نواحي خاصي از DNA موجب‌تحريك روند رونويسي mRNA و به دنبال‌آن ساخت آنزيم‌هايي مي‌گردد كه در نهايت‌مسئول اثرات سيستميك‌كورتيكواستروئيده� � مي‌باشند.كورتيكواستروئيده ا با جلوگيري از تجمع‌سلولهاي التهابي در ناحيه التهاب، مهارفاگوسيتوز و آزاد شدن آنزيم‌هاي مسئول‌در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن‌واسطه‌هاي شيميايي التهاب، اثرات ضدالتهابي خود را اعمال مي‌كنند. فارماكوكينتيك: فرم تزريقي تريامسينولون‌از عضله به‌خوبي جذب مي‌شود. نيمه عمردارو حدود 2-3 ساعت مي‌باشد. به‌طورعمده در كبد و مقاديري نيز در كليه و بافتهابه متابوليت‌هاي غيرفعال تبديل مي‌شود.به‌دليل وجود فلور در ساختمان‌تريامسينولون، متابوليسم آن آهسته‌مي‌باشد. متابوليت‌هاي غيرفعال اين دارواز طريق كليه دفع مي‌شوند. موارد منع مصرف: در پيشگيري از سندرم‌زجر تنفسي نوزادان، در صورت وجودآمنيونيت، عفونت يا تب، عفونت با هرپس‌نوع 2،عدم كفايت جفت يا پارگي زودرس‌غشاء منع مصرف دارد. هشدارها: 1 ـ مقدار مصرف دارو بايستي‌دقيقŠ توسط پزشك تعيين شود. 2 ـ استفاده طولاني مدت اين دارو دربچه‌ها مي‌تواند منجر به مهار رشد شود. 3 ـ به‌دليل وارد شدن در شير به‌خصوص‌هنگام مصرف مقادير بالا، در خلال‌شيردهي توصيه نمي‌شود. 4 ـ به‌دنبال مصرف اين دارو ممكن است‌تست‌هاي بررسي عملكرد محورهيپوتالاموس ـ هيپوفيز ـ غده فوق‌كليوي‌دچار اختلال شود. 5 ـ ميزان مصرف دارو در بچه‌ها بايستي‌براساس ميلي‌گرم دارو به ازاء سطح بدن‌كودك تعيين شود. 6 ـ مقادير بالاي تريامسينولون به احتمال‌زياد ميوپاتي پروگزيمال ايجاد نموده و لذااز درمان‌هاي مزمن با اين دارو بهتر است‌پرهيز گردد. عوارض جانبي: درمان دراز مدت باتريامسينولون بيمار را از جهت ابتلا به‌بيماريهاي عفوني مستعد مي‌كند و از طرفي‌علائم عفونت نيز پنهان مي‌شود. مصرف‌مقادير بالاي تريامسينولون مي‌توانداختلالات رواني را تشديد كند. كاهش و ياتاري ديد، تكرر ادرار و پرنوشي به‌دنبال‌مصرف دارو نياز به توجه پزشكي دارند.در استفاده دراز مدت دارو، قرحه‌گوارشي، علائم شبه كوشينگ، آكنه، درددر ناحيه سريني و افزايش فشار خون‌محتمل مي‌باشد. تداخل‌هاي دارويي: تريامسنولون باآمينوگلوتتمايد، آمفوتريسين B،مهاركننده‌هاي آنزيم كربنيك انيدراز،آنتي‌اسيدها، عوامل ضد ديابت، انسولين،گليكوزيدهاي ديژيتالي، ديورتيك‌ها،القاءكننده‌ها ي آنزيم‌هاي كبدي، ميتوتان،مكمل‌هاي پتاسيم، ريتودرين، غذاها و ياداروهاي حاوي سديم، سوماترم وسوماتروپين و واكسن‌هاي حاوي‌ويروس‌هاي زنده توصيه نمي‌شود. نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهاني‌مصرف دارو بعد از استفاده طولاني (بيش‌از 3 هفته) بپرهيزيد. 2 ـ در طول درمان، مصرف سديم بايستي‌محدود شده و مصرف مكمل‌هاي حاوي‌پتاسيم توصيه مي‌شود. 3 ـ معاينات چشم پزشكي در طول درمان‌دراز مدت، به‌طور مرتب بايد انجام گيرد. مقدار مصرف: بزرگسالان: به‌صورت داخل مفصلي ياتزريق در غلاف تاندوني به ميزان 2/5-15ميلي‌گرم و به‌صورت تزريق زيرپوستي ياداخل ضايعه‌اي تا 1 ميلي‌گرم در هر ناحيه‌تزريق استفاده مي‌شود. در صورت نيازاين ميزان مي‌تواند بعد از يك هفته يا كمترتكرار شود. به‌صورت داخل عضلاني 40 تا80 ميلي‌گرم استفاده شده و در صورت‌لزوم اين مقدار مي‌تواند بعد از 4 هفته تكرارشود. كودكان: در كودكان 6 تا 12 سال داخل‌مفصل يا غلاف تاندوني به ميزان 2/5-15ميلي‌گرم تزريق شده كه در صورت لزوم‌مي‌تواند تكرار شود. به‌صورت داخل‌عضلاني به ميزان 40 ميلي‌گرم استفاده‌شده و در صورت لزوم در فواصل 4هفته‌اي تكرار مي‌شود. حداكثر مقدارتجويز به‌صورت مقدار واحد 100ميلي‌گرم مي‌باشد. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده