masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 مهر، ۱۳۹۳ پاروکستین در مورد این دارو پاروکستین یک داروی ضد افسردگی است. این دارو برای کاهش علایم افسردگی نظیر تغییرات اشتها، تغییرات در الگوی خواب، تشویش و اضطراب، از دستدادن کشش و تمایل به فعالیتهای روزمره، کاهش میل جنسی، تفکر کُند یا اختلال در تمرکز، یا افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی، تجویز میشود. پاروکستین یک مهارکننده بازجذب سروتونین است. چگونگی مصرف پاروکستین روزی یک نوبت مصرف میشود. این دارو را میتوان صبح قبل از هر کاری (تا فراموش نکنید) یا شب پیش از خوابیدن مصرف نمود. هیچگاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. برای جلوگیری از ناراحت کردن معده میتوانید دارو را با غذا بخورید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا یک ساعت بعد آن را به یاد آورید مصرفش کنید؛ در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف پاروکستین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید؛ ضعف یا درد عضلانی؛ بثورات جلدی یا کهیر؛ تشویش؛ کاهش در حرکات بدن؛ مشکل در صحبت کردن؛ ناتوانی در حرکت دادن چشمها؛ فقدان انرژی؛ افزایش تعریق؛ تشنگی شدید؛ اسهال؛ تغییرات خلقی یا رفتاری؛ ضربان قلب بسیار تند؛ یا احساس خارج از کنترل بودن. علایم زیر ممکن است رخ دهند، ولی فقط اگر مشکلساز شدند نیاز است با پزشک درمیان گذاشته شوند: اضطراب، تشویش، خوابآلودگی، خشکی دهان، تهوع، اضطراب، ضربان قلب تند یا نامنظم، مشکل در به خواب رفتن، مشکل در ادرار کردن، کاهش میل یا توانایی جنسی، احساس گرما یا حرارت، برافروختگی یا قرمزی پوست، افزایش یا کاهش اشتها، افزایش یا کاهش وزن موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پاروکستین، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به پاروکستین یا دیگر مهارکنندههای بازجذب سروتونین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضد انعقادهای خوراکی (وارفارین)، الکل، مسکنهای تجویز شده توسط پزشک، آرامبخشها، داروهای ضد افسردگی، شلکنندههای عضلانی، داروهای ضد تشنج، یا مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز نظیر فورازولیدون، ایزوکربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین، سلژیلین، یا ترانیل سیپرومین. مصرف پاروکستین در حالی که همزمان مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز مصرف میکنید یا کمتر از 2 هفته است که مصرف چنین داروهایی را قطع کردهاید، ممکن است موجب گیجی، افزایش ناگهانی دمای بدن، افزاش شدید فشارخون، و بروز تشنج شود. سابقه یا ابتلا به بیماریهای کلیوی یا کبدی یا دچار سوءمصرف مواد. در هنگام مصرف توصیه میشود بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. ممکن است تا 4 هفته طول بکشد تا اثر دارو ظاهر شود و به حداکثر برسد؛ ممکن است بخواهید در طی این مدت پزشکتان را ملاقات کنید. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو، هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موجب خوابآلودگی و کاهش سطح هوشیاری میشود. برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنباتهای بدون قند استفاده کنید یا چند جرعه آب بنوشید. اگر این مشکل بیش از 2 هفته ادامه پیدا کرد با پزشکتان مشورت کنید. از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و نشسته به ایستاده به آرامی تغییر وضعیت دهید؛ در غیر این صورت ممکن است دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم شوید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد پاروکستین مصرف میکنید، همراه داشته باشید. پاروکستین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط پاروکستین فاسد میشود). پاروکستین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. در هنگام مصرف نباید نوشابههای الکل بنوشید یا از داروهای آرامبخش دیگری استفاده کنید. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده