saba mn 20,993 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مهر، ۱۳۹۳ علت فراموشی اطلاعات از حافظهٔ کوتاه‌مدت [TABLE] [TR] [TD=class: pico_body]منظور از فراموشى (forgetting) عبارت است از ناتوانى ما در يادآورى اطلاعات از حافظهٔ درازمدت. بسيارى از اطلاعاتى را که ما فکر مى‌کنيم فراموش کرده‌ايم هرگز وارد حافظهٔ درازمدت نکرده‌ايم، يعنى آنها را به‌درستى نياموخته‌ايم. پس، يادگيرى واقعى به اندوزش اطلاعات در حافظهٔ درازمدت و فراموشى واقعى به از بين رفتن اطلاعات از اين حافظه گفته مى‌شود. با وجود اين، در مسير انتقال اطلاعات از حافظهٔ حسى به حافظهٔ کوتاه‌مدت و از آنجا به حافظهٔ درازمدت در چند مرحله حذف اطلاعات صورت مى‌پذيرد.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD] [TABLE] [TR] [TD][/TD] [TD=bgcolor: #f5f5f5] علت فراموشى اطلاعات از حافظهٔ حسى[/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]در هر لحظه اطلاعات زيادى وارد حافظهٔ حسى ما مى‌شوند که غالب آنها مورد استفاده قرار نمى‌گيرند. از مجموع اطلاعات فراوانى که در هر لحظه به حافظهٔ حسى ما وارد مى‌شوند تنها آن اطلاعاتى که مورد توجه ما قرار مى‌گيرند انتخاب مى‌شوند و براى پردازش به بخش‌هاى ديگر حافظه سپرده مى‌شوند. بنابراين، مهم‌ترين دليل فراموشى اطلاعات از حافظهٔ حسى بى‌توجهى است.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD] [TABLE] [TR] [TD][/TD] [TD=bgcolor: #f5f5f5] علت فراموشى اطلاعات از حافظهٔ کوتاه‌مدت[/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]از آنجا که گنجايش حافظه کوتاه‌مدت محدود است، به سرعت از اطلاعات پر مى‌شود. وقتى که حافظهٔ کوتاه‌مدت پر شد، براى اينکه اطلاعات تازه‌اى وارد آن بشوند اطلاعات قبلى بايد از آن خارج گردند. به اين پديده جانشينى (displacement) مى‌گويند. بنابراين، يک عامل مهم فراموشى يا حذف اطلاعات از حافظهٔ کوتاه‌مدت جانشينى مطالب جديد با مطالب قديمى است.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]علت ديگر فراموشى اطلاعات از حافظهٔ کوتاه‌مدت حذف خود‌به‌خودى آنها بر اثر گذشت زمان يا محو اثر است. اين نظريه به نظريهٔ ردّ ياد يا ردّ حافظه (memory trace) شهرت دارد. طبق اين نظريه، اطلاعات ذخيره شده در حافظهٔ کوتاه‌مدت را مىتوان ردها يا آثارى دانست که در طول زمان محو مى‌شوند.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD] [TABLE] [TR] [TD][/TD] [TD=bgcolor: #f5f5f5] علت فراموشى اطلاعات از حافظهٔ درازمدت[/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]روانشناسان بر اين عقيده هستند که اطلاعات وارد شده به حافظهٔ درازمدت، به‌عکس حافظه‌هاى حسى و کوتاه‌مدت، هرگز از بين نمى‌روند، و با بودن شرايط مناسب هميشه قابل بازيابى (يادآوري) هستند. با وجود اين، صاحب‌نظران چندين علت براى به ياد نيامدن اطلاعات از حافظهٔ درازمدت ذکر کرده‌اند که در زير آنها را توضيح مى‌دهيم.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]دسته‌اى از روانشناسان که پيرو نظريهٔ پويائى روانى فرويد هستند معتقد هستند که ما بعضى وقت‌ها، به‌طور عمد، بعضى اطلاعات يا خاطراتى را که نمى‌خواهيم به ياد آوريم واپس مى‌زنيم، و به همين دليل آنها را فراموش مى‌کنيم. بنابراين، يکى از نظريه‌هاى مربوط به فراموشى اطلاعات از حافظهٔ درازمدت نظريهٔ واپس زدن يا سرکوب (repression) نام دارد.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]مفهوم واپس زدن يا سرکوب خاطرات که در نظريهٔ روان پويائى فرويد شهرت يافته است به ناتوانى انسان در يادآورى رويدادهاى ناخوشايند يا امور وابسته به آنها اشاره مى‌کند. به‌اين نوع فراموشى اغلب فراموشى هيجانى مى‌گويند. واپس زدن اطلاعات را مىتوان مشکل بازيابى به‌حساب آورد. طبق اين نظر، به دلايلى نشانه‌هاى لازم براى بازيابى خاطرات واپس زده شده در دسترس قرار ندارند. هر چيزى که امکان دسترسى به نشانه‌هاى بازيابى را براى شخص امکان‌پذير سازد راه يادآورى را مى‌گشايد و موانع يادآورى خاطرات را کنار مى‌زند. روانکاوان يا تحليل‌گران روانى روش تداعى آزاد - يعنى گفتن آنچه که به ذهن مى‌رسد - را به همين منظور به‌کار مى‌برند. شخص ممکن است در ضمن تداعى آزاد نشانه‌هاى بازيابى لازم را که به خاطرات فراموش شده مى‌انجامند پيدا کند.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]روانشناسان نظريهٔ ديگرى را براى توجيه علت به ياد نيامدن اطلاعات از حافظهٔ درازمدت ذکر کرده‌اند که نظريه تداخل (interference) نام دارد. برطبق اين نظريه، اطلاعات يادگرفته شده با هم تداخل مى‌کنند و در هم مخلوط مى‌شوند و همين امر سبب به ياد نيامدن آنها مى‌شود. بعضى وقت‌ها اطلاعات تازه يادگرفته شده با اطلاعات قبلاً آموخته شده تداخل مى‌کنند و مانع يادآورى اطلاعات قبلى مى‌شوند. به اين نوع تداخل بازدارى پس‌گستر (retroactive inhibition) مى‌گويند. گاه اطلاعات قبلاً آموختهZشده سبب مى‌شوند که ما نتوانيم اطلاعات تازه يادگرفته شده را به‌ياد آوريم. به اين نوع تداخل بازدارى پيش‌گستر (poractive inhibition) مى‌گويند.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]سومين و مهم‌ترين عاملى که براى به ياد نيامدن اطلاعات از حافظهٔ درازمدت ذکر شده مشکلات بازيابى (retrieval) است. طبق اين نظريه، آنچه به حافظهٔ درازمدت سپرده مى‌شود هرگز از بين نمى‌رود، و علت اينکه ما پاره‌اى از مطالب قبلاً آموخته شده را نمى‌توانيم به ياد بياوريم اين است که در بازيابى آنها ناتوانيم، و اِلاّ مطالب در حافظهٔ ما موجود هستند. اگر نشانه‌ها يا سرنخ‌هاى بازيابى لازم را پيدا کنيم مى‌توانيم اطلاعات فراموش شده را به ياد آوريم. اين حالت درست مثل پرونده‌اى است که در بايگانى ذهن موجود است اما ما شمارهٔ آن را در دست نداريم. اگر شمارهٔ پرونده را در اختيار داشته باشيم به راحتى مى‌توانيم آن را در بايگانى پيدا کنيم. به‌عنوان يک قياس ديگر، کوشش براى پيدا کردن مطالبى از حافظهٔ درازمدت شبيه به پيدا کردن يک کتاب در يک کتابخانهٔ بزرگ است. اگر ما ندانيم که کتاب موردنظر با چه رمزى و در کجا قرار داده شده است نمى‌توانيم آن را پيدا کنيم، هرچند که کتاب دلخواه ما در کتابخانه موجود باشد.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]پنفيلد (penfield - سال ۱۹۶۹) در ضمن انجام عمل جراحى بر روى مغز بيماران صرعي، با تحريک اعصاب مغزي، آنها توانست ماجراهاى فراموش شدهٔ دوران کودکى را به ياد آنها آورد. در پاره‌اى از نظريه‌هاى مربوط به حافظه، چنين فرض شده است که در ضمن يادگيرى در ماهيت بيوشيميائى سلول‌هاى مغز تغييراتى رخ مى‌دهد. براى مثال، هايدن (Hyden - سال ۱۹۶۹) گفته است که Ribonucleic acid) RNA) مولکولى است که احتمالاً نقش ميانجى شيميائى حافظه را ايفاء مى‌کند. تعدادى آزمايش نشان داده‌اند که RNA را مىتوان از يک جاندار به جاندار ديگر انتقال داد. براى مثال، گولوب (Golub) ماسيار (Masiar)، ويلارس (Vilars)، و کونل (Connel) (۱۹۷۰) ادعا کرده‌اند که تزريق RNA از موش‌هاى آموزش ديده به موش‌هاى آموزش نديده منجر به انتقال پاسخ آموخته شده از موش‌هاى گروه اول به موش‌هاى گروه دوم مى‌شود.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]شواهد ديگر حاکى از اين مطلب که اطلاعات موجود در حافظهٔ درازمدت هرگر فراموش نمى‌شوند از تجارب مربوط به خواب تلقينى (هيپنوتيسم) و روان‌درمانى به‌دست آمده است. بعضى افراد در خواب تلقينى و در جلسات روان‌درمانى توانسته‌اند خاطرات فراموش شدهٔ دوران کودکى خود را به ياد آورند.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]پس، اگر بپذيريم که اطلاعات موجود در حافظهٔ درازمدت هرگز محو نمى‌شوند، بايد نتيجه بگيريم که فراموشى به اين علت دست مى‌دهد که ما در لحظه‌اى که مى‌خواهيم مطلبى را به ياد آوريم نشانه‌ها يا سرنخ‌هاى بازيابى (Retrieval cues) لازم را در اختيار نداريم. براى روشن شدن اين مطلب، آزمايشى را از کتاب زمينهٔ روانشناسى تأليف اتکينسون و همکاران (۱۹۸۳) ترجمهٔ براهنى و همکاران (۱۳۶۶) نقل مى‌کنيم. در اين آزمايش از آزمودنى‌ها خواسته شد تا فهرستى طولانى از کلمات مختلف را حفظ کنند. بعضى از اين کلمات نام حيوانات بودند، مانند سگ، گربه و بعضى نام ميوه‌ها بودند، مانند سيب، پرتقال و بعضى ديگر نام اشياء ديگر بودند. در زمان يادآوري، آزمودنى‌ها به دو گروه تقسيم شدند. به يک گروه از آنها (گروه آزمايشي) نشانه‌هاى بازيابى از قبيل حيوان، ميوه، و غيره داده شد، و به يک گروه گواه اين نشانه‌ها داده نشد. گروه آزمايشى از گروه گواه کلمات بيشترى را به ياد آوردند. در يک آزمون بعدي، وقتى که به هر دو گروه نشانه‌هاى بازيابى را دادند، تعداد کلمات به ياد آمده در اين دو گروه يکسان بود. بنابراين، اختلاف اوليهٔ بين دو گروه در يادآورى کلمات به ناتوانى گروه گواه در بازيابى اطلاعات نسبت داده شد.[/TD] [/TR] [TR] [TD][/TD] [/TR] [TR] [TD=class: pico_body]اصل بالا توجيه‌کنندهٔ اين مطلب است که چرا ما در آزمون‌هاى بازشناسى (recognition) يا به اصطلاح آزمون‌هاى تستى عملکرد بهترى از آزمون‌هاى بازخوانى (recall) يا آزمون‌هاى تشريحى داريم. در آزمون‌هاى بازشناسى از آزمودنى خواسته مى‌شود تا بگويد که يک مطلب به‌خصوص را قبلاً ديده است يا نه (مثلاً آيا جمشيد احمدى را در جشن عروسى پسرعموى خود ديده‌اى يا نه؟). در اين آزمون‌ها، خودِ سؤال يک نشانهٔ بازيابى خيلى خوب براى پيدا کردن اطلاعات از حافظه است. اما در آزمون‌هاى بازخوانى از آزمودنى خواسته مى‌شود تا مطلبى را که حفظ کرده است با استفاده از حداقل نشانه‌هاى بازيابى به ياد آورد (مثلاً تمام افرادى را که در جشن عروسى پسر عموى خود حضور داشتند نام ببر). از آنجا که نشانه‌هاى بازيابى در آزمون‌هاى بازشناسى معمولاً مفيدتر از اين نوع نشانه‌ها در آزمون‌هاى بازخوانى هستند، آزمون‌هاى بازشناسى از آزمون‌هاى بازخوانى عملکرد حافظه‌اى بهترى را نشان مى‌دهند.[/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام نقل قول لینک به دیدگاه
saba mn 20,993 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مهر، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام تا بحال دقت کرده اید که چقدر آسان متن شعر و آهنگ ها را از 20 سال پیش به یاد می آورید، اما نام یک فرد خاص از هفته پیش تا حالا از ذهنتان به کلی پاک شده است؟ اهنگ ها و ترانه های دوران جوانی و یا کودکی با احساسات به حافظه ما چسبیده اند و جدایی ناپذیرند. خاطرات گذشته به صورت عمقی وارد مغزمان شده اند و مغز هر روز خاطرات جدیدی به آن ها اضافه می کند. مادامی که سن بالاتر می رود مطالب جدیدتر را بیشتر فراموش می کنیم و مطالب قدیمی را همچنان به خوبی به یاد می اوریم. اسم ها برچسب هایی اختیاری در مغز هستند. یعنی اگر معنای خاصی از آن اسم در ذهنمان نباشد به یاد آوردن آن بسیار دشوار است در حالیکه موسیقی و متن آهنگ ها رابطه ای عمیق با احساسات دارد، بنابراین به یاد اوردن آن ها به راحتی امکانپذیر است. دلایل فراموشی رابطه جنسی ممکن است به طور موقت سبب فراموشی شود. فراموشی که از این طریق حاصل می شود نوعی فراموشی موقت و زودگذر است که به فراموشی زودگذر جهانی معروف است.شاید گاهی اوقات برایتان اتفاق افتاده باشد که برای چند لحظه به یاد نمی آورید که کجا هستید، ساعت چند است و ... اما خودتان و اعضا خانوادتان را می شناسید.رابطه جنسی ممکن است یکی از آن مواقعی باشد که پس از آن دچار این مشکل می شوید. در طول بارداری و پس از آن ممکن است فعالیت مغز کمی دچار تغییرات شود. بعضی از خانم های باردار می گویند که حافظه شان کمی درحین بارداری ضعیف عمل می کند اما تحقیقات هنوز صحت این مسئله را تایید نکرده اند چرا که در آزمایشاتی که بر روی حافظه خانم های باردار انجام شد مشخص شد که در طول بارداری و پس از ان حافظه خانم ها کمی ضعیفتر از قبل عمل می کند که احتمال می رود فشار و استرسی که در این دوران به خانم ها وارد می شود سبب ضعیف شدن حافظه شان می شود. از سن 20 سالگی به بعد، سلول های مغز از بین می روند و همین باعث تغییر در چگونگی به حافظه سپردن می شود.البته این مسئله کاملا طبیعیست. اما می توان با داشتن فعالیت، روند از بین رفتن سلول ها را کاهش داد. ورزش کردن، رقصیدن، مطالعه کردن، جدول حل کردن و در اجتماع فعالیت داشتن می تواند به گونه ای روند تحلیل سلول های مغز را کاهش دهد. صبحانه نخوردن باعث فراموشی می شود.صبحانه را از دست ندهید. صبحانه هوش را افزایش نمی دهد اما باعث می شود که بهتر به خاطر بیاورید.مثلا به یک سخنرانی رفته اید یا در جلسه ای حاضر شده اید اگر صبحانه نخورده باشید محال است که سر خط را گم نکنید و حتم به یقین فراموش می کنید که چه می خواستید بگویید. این فراموشی به دلیل کاهش قند خون می باشد. استرس ناگهانی ممکن است حافظه تان را قوی تر کند. با دیدن صحنه ای ناراحت کننده و یا وحشتناک ،هورمون استرس منفجر می شود و حافظه قوی تر عمل می کند و طرف هوشیارتر می شود. اما اگر این استرس به طور مداوم ادامه پیدا کند بدن نمی تواند با آن سازگاری حاصل کند.استرس طولانی مدت و مزمن می تواند بخشی از مغز را تحلیل ببرد و به یادآوردن و تمرکز گرفتن را دچار مشکل کند.که همین مسئله منجر به بیماریهایی چون افسردگی، دلواپسی، مشکلات قلبی و دیابت می شود. انتی هیستامین ها و قرص های خواب به حافظه صدمه وارد می کنند. میلیون ها نفر در آمریکا از قرص های آنتی هیستامین برای درمان آلرژی و یا قرص های خواب آور استفاده می کنند که مشکلات موقت حافظه را در بر دارند. همچنین برخی انواع قرص های کاهش کلسترول خون تا حدودی حالت گیجی و کم کاری حافظه را در بر خواهند داشت.خوشبختانه زمانیکه مصرف دارو را متوقف کنید مشکلات حافظه هم از بین خواهد رفت. بعضی ها می گویند که با شروع یائسگی، حافظه مان کمتر شده است اما این تفکر کاملا اشتباه است. ماههای آخر قاعدگی زنان، یعنی چند ماه قبل از شروع یائسگی ممکن است تغییرات هورمونی منجر به یک سری مشکلات شود.احساس گرما و حرارت زیاد، و تا حدودی از دست دادن حافظه به سراغ 60% از خانم ها می آید که خوشبختانه موقت است. پس از گذشت تقریبا یکسال از یائسگی این مشکلات رفع شده و به حالت اولیه باز می گردد. کلم بروکلی برای تقویت حافظه مفید است.سبزیجات برگدار سبز مثل اسفناج و یا کلم بروکلی برای قلب و حافظه بسیار مفید است. افرادی که این سبزیجات را می خورند خیلی دیرتر حافظه شان را ازدست می دهند. غذاهایی که فولیک اید فراوان دارند مانند عدس، نخود و حبوبات می توانند به تقویت حافظه کمک زیادی بکنند.ماهی به دلیل داشتن امگا 3 فراوان ، به مغز کمک زیادی می کند. بازی های فکری فراموشی را از شما دور می کند.مطالعه ای در سال 2011 نشان داده است که افرادی که به طور مرتب با بازی های فکری سرگرم اند و جدول حل می کنند از هر سنی هم که شروع به این کار کنند تا 2.5 سال روند تحلیل حافظه شان را به تعویق می اندازند.فعالیت هایی مثل خواندن، بازی های تخته ای،آلات موسیقی، رقصیدن، ورزش کردن، زوال عقل را کاهش می دهند. گرداوری و ترجمه: بخش سلامت مجله دلگرم (اعظم بهادر) برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام نقل قول لینک به دیدگاه
saba mn 20,993 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مهر، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مهم ترین نکته درباره محافظت از مغزتان در مقابل بیماری فراموشی سالخوردگی این است که از همین امروز شروع کنید. خبر خوب: انسان ها بیشتر و بیشتر عمر می کنند؟خبر بد: این به آن معناست که تعداد بیشتری از انسان ها در سال های بعد به دمانس (از دست دادن حافظه) دچار می شوند. اما شما می توانید با استفاده از این راهنما و به کار گرفتن نکته های موجود در این مطلب از ابتلا به فراموشی فرار کنید. ● سالم زندگی کنید، آلزایمر نگیرید مهم ترین نکته درباره محافظت از مغزتان در مقابل بیماری فراموشی سالخوردگی این است که از همین امروز شروع کنید. درست است که بیماری فراموشی سالخوردگی و سایر مشکلات حافظه ای (مثل آلزایمر) از ۶۰ سالگی به بالا شروع می شود اما شما برای محافظت از مغزتان باید از همین حالا اقدامات لازم را شروع کنید. شیوه زندگی امروز شما نقش مهمی را در وضعیت آینده شما ایفا می کند. استفاده از موادمخدر و برخی داروها، کلسترول بالا و بی تحرکی و نداشتن ورزش کافی مسائلی است که احتمال ابتلا به فراموشی را افزایش داده و سن ابتلا به آن را کاهش می دهند. ● از جوانی باید مراقب مغزتان باشید شاید فکر کنید برای جلوگیری از دچار شدن به بیماری های حافظه ای هنوز خیلی وقت دارید اما مطالعات پزشکان انجمن ملی بیماری های اعصاب انگلستان نشان داده، اولین نشانه های کاهش عملکرد نوون های عصبی و سرعت و انتقال رشته های عصبی حدود ۳۰ سالگی شروع شده و در ۴۰ سالگی آرام آرام تخریب سلول های مغزی آغاز می شود. البته فراموشی اتفاق عجیبی در انسان نیست و همه انسان ها برخی مسائل را از خاطر می برند و این یک اتفاق طبیعی است. اما بیماری فراموشی حالتی است که در آن فرد تقریبا همه چیز را از یاد می برد و ذهن او مثل تخته سیاهی می شود که هرچه روی آن بنویسد، فوری پاک می شود. ● ورزش های عضلانی مغزی راه های دیگری هم برای حرکت دادن مغز وجود دارد؛ در مطلب زیر ما راه هایی برای فعالیت مغز و حفظ آن از خطرات آینده را به شما پیشنهاد می دهیم: برای مدت ۱۵ دقیقه با سرعت نسبتا بالا، یعنی سرعتی که در آن نتوان به راحتی صحبت کرد، پیاده روی کنید. مطالعه ای که در ژاپن انجام گرفته نشان داده افرادی که هر روز پیاده روی می کنند یا می دوند کمتر احتمال دارد به آلزایمر مبتلا شوند. در دقیقه پنجم دویدن از دوستانی که همراه تان هستند، بخواهید این کلمات را با صدای بلند برایتان بخوانند: خسته، عضله، پیروزی، دونده، تناسب اندام، سرعت، ریه ها، تمرین کردن، آسیب دیدن، تردمیل، تعریق، خستگی، رکورد، سریع، لاغرتر، پایان، با سرعت هرچه تمام تر، کربوهیدرات، ضربان قلب، منطقه، استراحت و مسابقه.بعد از آنکه پیاده روی کردید سعی کنید تمام لغاتی را که به شما گفته شده را به خاطر بسپارید. ● ماهیچه های مغزتان را ورزش دهید قطعا متوجه شدید، هرقدر بدنتان سالم تر باشد احتمال سلامت مغز شما در آینده بیشتر خواهد شد. اما یک راه دیگر هم برای بیمه کردن مغزتان وجوددارد. فکر کنید که مغز هم یک ماهیچه در بدن شماست، چطور سلامت دیگر ماهیچه ها را حفظ می کنید؟ با به کار گرفتن آنها، همین کار را درباره مغزتان هم انجام دهید هرقدر بیشتر از مغزتان کار بکشید احتمال ضعف و بیماری آن کمتر می شود نتایج مطالعه ای که در نشریه «نورولوژی» به چاپ رسیده نشان می دهد، افرادی که حداقل ۹ سال تحصیلات تکمیلی دارند و شغل شان به پژوهش و مطالعه وابسته است، ۸۰درصد از افرادی که کمتر از ۵ سال تحصیلات تکمیلی دارند و شغل آنها به پژوهش و مطالعه وابسته نیست به بیماری های دمانس و آلزایمر مبتلا می شوند. نکته جالب دیگر هم اینکه مطالعات در هلند و بلژیک نشان داده، افرادی که شغل های پیچیده ای دارند، به خصوص آنهایی که کارشان نظارت بر دیگران و مدیریت است و کارشان نیازمند چالش های ذهنی است، کمتر از افراد دیگر به فراموشی دچار می شوند. پس تا می توانید از ذهنتان استفاده کنید، بخوانید و بعد آنچه را که خوانده اید برای خودتان تکرار کنید، از تخیلات خودتان بنویسید، نقاشی کنید و بازی های ذهنی انجام دهید. ● مغز سالم در گرو قلب سالم خوشبختانه شما می توانید کارهای زیادی برای کمک به مغزتان انجام دهید، برای مثال هر اقدامی که به تقویت قلب شما بینجامد به مغز شما هم کمک می کند. قلب شما خون را به تمام بدن پمپاژ می کند و اکسیژن را به تمام بافت ها می رساند و طبیعی است که مشکل در کار قلب باعث اختلال در رساندن اکسیژن به بافت ها (و مثلا بافت مغز) و مشکلات بعدی می شود. درباره سایر مشکلات حاشیه ای، باید گفت بر اساس مطالعات انجام گرفته بیشتر افراد جوانی که مبتلا به دمانس، فراموشی و مشکلات ذهنی، اضافه وزن، بیماری دیابت، یا افرادی که دچار سکته مغزی می شوند سه برابر دیگران دچار دمانس یا آلزایمر می شوند. این نکته ها نشان می دهد، شما با رعایت کردن بهداشت، می توانید مانع ابتلای خود به فراموشی در سال های بعد شوید. اگر فشارخون خودتان را پایین نگه دارید و میزان چربی خونتان همیشه در حد مطلوب باشد، همیشه انسانی فعال باشید و به اندازه کافی ورزش کنید و وزنتان را هم در حد طبیعی نگه دارید، احتمال ابتلای خودتان به فراموشی را بسیار پایین خواهید آورد. ● مواظب لثه هایتان باشید لثه های خونریزی دهنده به معنای افزایش احتمال ابتلا به آلزایمر در آینده است. مطالعات نشان داده، افرادی که دچار مشکلات لثه هستند و بهداشت دهان و دندان را رعایت نمی کنند به احتمال بیشتری در آینده دچار مشکل از دست دادن حافظه و مشکلات شناختی می شوند. رابطه قوی هم میان سلامت لثه ها و سلامت قلب وجود دارد و شاید همین عدم سلامت قلب در افرادی که دچار مشکلات لثه هستند، علت مشکلات حافظه ای در آینده باشد. ● برای مدت یک دقیقه به این لغات نگاه کنید: جمجمه، حافظه، اولین، تفکر، مغز، مختصر، مسن ترین، آخرین، تعقل، فراموشی، به یاد آوردن، رؤیا، تشخیص، تعلیق، تردید، گم شدن، دلیل، ذهن، کنه، سلول، عجیب، تفکرات، مسن تر. بعد از یادآوری کلمات یک دقیقه سوار دوچرخه شوید و سریع رکاب بزنید، بعد حین رکاب زدن سعی کنید همه لغات را به فاصله بیان کنید. در بار دوم وقتی مشغول رکاب زدن هستید، سعی کنید لغاتی را که با حرف «ت» شروع می شوند را به یاد بیاورید. ● ۵ راه حل که نمی گذارد مغزتان هیچ وقت پیر شود این ۵ راه حل به شما کمک می کند تا از ماده خاکستری مغزتان علیه پیر شدن محافظت کنید. قوی دست بدهید: دست دادن قوی، نشان دهنده قدرت شماست، اما حواستان باشد که این موضوع نشان دهنده احتمال کمتر ابتلای شما به آلزایمر در آینده است. در واقع اگر قدرت دست شما زیاد باشد احتمال کمتری دارد که به آلزایمر دچار شوید. برای آنکه قدرت خود را بسنجید می توانید دمبل هایی به وزن یک دهم وزن خودتان را در هر دست بگیرید و با آنها حرکت کنید. اگر نتوانید ۲۵متر را با این وزنه ها در دست طی کنید، یعنی احتیاج به تمرینات قدرتی دارید. به مغزتان شوک دهید بعضی انسان ها سورپرایز شدن را دوست دارند و بعضی نه، اما مطمئن باشید که مغز همه انسان ها سورپرایز را دوست دارد. درواقع مطالعات پژوهشگران دانشکده «برکلی» نشان داده که قرار گرفتن در مقابل یک معما و حل یک مسئله می تواند مانع از تخریب پروتئین های خاص در مغز شود. حل جدول کلمات متقاطع و سودوکو ذهن شما را به چالش می کشد. سپس سعی کنید در کارتان هم تنوع ایجاد کنید و به حل مسائل کاری بپردازید. سبزیجات بخورید بهترین کمک تغذیه ای که می تواند به مغزتان بکنید؛ خوردن سبزیجات غنی از فولات و در کل خانواده ویتامین های B است. افزایش فولات در رژیم غذایی باعث کاهش احتمال ابتلا به بیماری های آلزایمر و دمانس می شود. برای همین بهترین کار این است که سبزیجات، ماهی، قهوه و زردچوبه را به رژیم غذایی تان اضافه کنید. مواظب سرتان باشید هرگونه ضربه وارد شده به سر می تواند احتمال ابتلا به دمانس در آینده را بالا ببرد. حتی زدن ضربه با سر به توپ (هد زدن) هم ممکن است در آینده باعث افزایش احتمال ابتلا به فراموشی شود. برای همین سعی کنید تا می توانید از سرتان در مقابل هر ضربه یا اتفاقی محافظت کنید. چندمورد بـرای جلوگیری از بیماری فراموشی با مصرف ماهی به طور منظم می توانید احتمال ابتلای خودتان به فراموشی در آینده را ۲۰درصد کاهش دهید. تغییر در شیوه زندگی و انتخاب یک شیوه زندگی مناسب می تواند احتمال ابتلا به فراموشی در آینده را ۵۰درصد کاهش دهد. در سال ۲۰۵۰ بر اساس تخمین سازمان بهداشت جهانی، ۱۱۵ میلیون نفر در جهان از بیماری فراموش رنج خواهند برد. منبع:مجله سیب سبز نقل قول لینک به دیدگاه
saba mn 20,993 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مهر، ۱۳۹۳ بیماری آلزایمر عامل اصلی دمانس یا زوال عقل است. علائم آن شامل از دست دادن حافظه، قضاوت و استدلال و تغییراتی در حالات و رفتار می باشد. گاهی افراد به این علائم توجهی نمی كنند و تشخیص نمی دهند كه چنین اختلالی وجود دارد. از آنجا كه علائم بتدریج ظاهر می شود ممكن است كه مدت طولانی جلب توجه ننماید و اشتباهاً تصور شود این رفتارها بخشی از روند پیری است . بسیار حائز اهمیت است كه اگر شاهد چنین علائمی بودید به یك پزشك متخصص مغز واعصاب مراجعه نمائید ، شاید این علائم مربوط به وضعیت قابل درمان دیگری باشد . چنانچه تشخیص طبی بیماری آلزایمر باشد با انجمن آلزایمر ایران تماس بگیرید . جهت آگاهی شما انجمن آلزایمر ایران فهرستی از علایم شایع را تهیه كرده است ( بعضی از آنها ممكن است مربوط به انواع دیگر دمانس باشد .) به این فهرست توجه كنید . چنانچه بعضی از علایم در فردی وجود داشته باشد بهتر است به یك پزشک متخصص بیماری های اعصاب مراجعه كند تا مورد بررسی كامل قرار گیرد . ده علامت هشدار دهنده: 1ـ اختلال حافظه اختلال حافظه، در حدی كه در كارهای روزانه ایجاد مشكل میكند.طبیعی است كه افراد قرارهای ملاقات، اسامی همكاران و یاشماره تلفن دوستی را فراموش كنند ولی بعداً بخاطر می آورند، بیمار مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است اغلب مسائل را فراموش بنماید و بعداً هم بخاطر نیاورد ، بالاخص مسائلی را كه جدیداً اتفاق افتاده باشند فراموش می نمایند. 2ـ مشكلات در انجام كارهای عادی افراد پر مشغله ممكن است گهگاهی حواسشان پرت شود.مثلاً هویجی را كه برای پای غذا پخته اند را بر روی اجاق گاز جا بگذارند . و تا پایان نهار هم بخاطر نیاورند. فردی با بیماری آلزایمر توانایی درست كردن حتی قسمتی از پخت غذا را ندارد . ممكن است فراموش كند كه غذا خورده است . 3ـ ضعف بیان برای همه افراد گهگاهی پیش می آید كه در پیدا كردن لغات مناسب دچار مشكل بشوند ، ولی فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است گاهی كلمات ساده را از یاد ببرد و لغات نامناسب جایگزین نماید ، درنتیجه جملات او نامفهوم می شوند . 4ـ گم كردن زمان ومكان بطور طبیعی ممكن است افراد گاهی روز ، هفته و یا مقصدشان را فراموش كنند ولی دوباره با تمركز بیاد بیاورند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است در خیابان راه خود را گم كند و نداند كه چگونه به آنجا رفته است و یا نتواند از آنجا راه خانه خود را دوباره پیدا نماید . 5ـ ضعف یا كاهش قضاوت ممكن است فرد مبتلا به بیماری عفونی مراجعه به پزشك را به تعویق بیاندازند ولی بالاخره این كار را انجام میدهد. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر نه مشكلاتش را درك می كند و نه مراجعه به پزشك را ضروری می داند . بدلیل اشكال در تصمیم گیریهای ساده مثلاً ممكن است لباسهای زمستانی را در گرمای تابستان بپوشد . 6ـ مشكلات در تفكر ذهنی گاه و بی گاه ممكن است افراد رسیدگی به حساب هایشان را مشکل بدانند. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ارقام را كاملاً‌فراموش می كند و نمی داند با آنها چكار بكند.خیلی ها جشن تولد را برگزار نمی كنند ولی فرد مبتلا شاید دیگر نداند كه جشن تولد چه معنایی دارد؟ 7ـ جابجا گذاشتن اجسام هر كسی ممكن است كه موقتاً كلید یا كیف پولی را سر جایش نگذارد . فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است اجسام را در جاهای نامربوط بگذارد، مثلاً اطو را در فریزر و یا ساعت مچی را در قندان بگذارد. 8ـ تغییرات در حالات و رفتار همه میتوانند گهگاهی غمگین و یا بد خلق باشند ، حالات فرد مبتلا به بیماری آلزایمر میتواند سریعاً‌تغییر كند و بی هیچ دلیل ، آرامش به اشك و خشم تبدیل شود . 9ـ تغییرات در شخصیت شخصیت افراد با سن قابل تغییر می باشد،ولی شخصیت فرد مبتلا به بیماری آلزایمر می تواند دچار دگرگونی گردد . ممكن است كاملاً‌سر در گم ، بدبین و یا منزوی شود .این تغییرات شامل بی تفاوتی ، ترس و یا رفتارهای نا مناسب نیز هست . 10ـ از دست دادن انگیزه بطور طبیعی افراد گاهی از كار خانه ، فعالیتهای تجاری و یا وظایف اجتماعی خسته می شوند ولی در نهایت دوباره انگیزه های خود را پیدا می كنند، فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است نسبت به وقایع و رویدادهای محیط زندگی و خانواده اش كاملاً‌بی تفاوت بنظر بیاید. منبع:salamatnews.com نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .