آنالیز فکر

[fakur1 10,129]

آیا تا بحال افکار خودتونو آنالیز کردید؟ کسی تو زندگیتون حضور داشته که فکر شما رو تو ترازوی تجربه وزن کنه و بهتون بگه چن من می ارزه؟ فکر میکنید که هر چه که شما باورش کردید قابل باوره؟

این باور که هر چه من باورش بکنم عین حقیقته از کجا نشات گرفته؟

اعتماد به نفس هم یه ضوابطی داره . میدونین اون ضابطه ها چی اند؟

تذکر مهم : لطفا در مورد موضوع گفتگو فرمائید و استاتر را مورد خطاب قرار ندهید. سپاس

[fakur1 10,129]

.

هيچ دليلي براي رنج كشيدن وجود ندارد . با آگاهي ، شما مي توانيدعصيان كنيد و بگوييد : ” ديگر كافي است ! ” مي توانيد به دنبال راهي براي شفا يافتنو تغيير دادن روياي شخصي خويش باشيد . روياي اين سياره تنها يك روياست . واقعيت ندارد. اگر به داخل اين رويا برويد و با باورهاي خويش رودررو شويد ، خواهيد ديد بسياري ازاين باور ها كه شما را به سوي ذهني زخمي هدايت كرده اند ، حتي حقيقت ندارند . در خواهيديافت كه اين همه سال درد و رنج بيهوده كشيده ايد . چرا ؟ چون نظام باورهايي كه به ذهنشما داده شده بود ، بر دروغ استوار بود .

براي همين است كه اهميت دارد استاد روياي خويش شويد ؛ براياين است كه تولتك ها استادان رويا شدند . زندگي شما تجلي رويايتان ، و يك هنر است. و اگر از رويايتان لذت نمي بريد ، هر زمان كه بخواهيد مي توانيد زندگي تان را تغييردهيد . استادان رويا از زندگي خود يك شاهكار مي آفرينند ؛ آنها با انتخاب هايي كه ميكنند روياي خويش را در اختيار مي گيرند . هر چيزي نتايجي دارد و استاد رويا از نتايجآگاه است . تولتك بودن يك طريقه است . طريقه اي از زندگي است كه در آن مريد و مرادوجود ندارد ، كه در آن شما حقيقت خويش را داريد و بر مبناي حقيقت خويشتن زندگي مي كنيد. يك تولتك خردمند مي شود ، وحشي مي شود ، و دوباره آزاد مي شود .

سه نوع استادي هست كه به انسان ها كمك مي كند تولتك شوند .اولين آنها “ استادي در آگاهي ” است ؛ يعني شما آگاه شويد كه واقعا چه كسي هستيد وچه امكاناتي داريد . دومين آنها “ استادي در دگرگوني ” است : چگونه تغيير كنيد ، چگونهاز اهلي شدن گذشته رها شويد . سومين آنها استادي در قصد ” است . قصد از ديد گاه تولتكها آن بخش از زندگي است كه دگرگوني انرژي را ممكن مي سازد ؛ يگانه موجودي كه به طورناپيدا همه انرژي ها را احاطه كرده است ، و ما آن را “خدا ” مي ناميم . قصد همان زندگياست ؛ همان عشق بي قيد و شرط است . “ استادي در قصد ”همان “ استادي در عشق ” است