در مقابل درخواست کمک شخصی که نمیشناسیدش چه عکس العملی نشون میدید؟؟؟

[Abolfazl_r 20,780]

سامنعلیکم.

 

حتما حکایت های بسیار زیادی را اندر باب کباب شدن افراد به هنگام ثواب کردن شنیدید.

 

فکر کنید دارید تو خیابون راه میرید یه نفر با چهره ای موجه جلوی شما رو میگیره و با یه دلیل کاملا منطقی از شما درخواست مبلغی کمک نقدی میکنه. مثلا اتفاق افتاده طرف میگه کیفم را گم کردم و مسافرم. فقط به اندازه کرایه ماشین پول میخوام تا به یه جایی برسم.

 

یا مثلا تو یه جاده ی کم تردد در حال رانندگی هستید که میبینید که یه نفر ماشینش خراب شده و تقاضای کمک میکنه.

 

یا اینکه نیمه شبه و شهر کاملا خلوت یا بارانی و سرد که دو نفر برای ماشین شما دست بلند میکنند که سوارشون کنید.

 

هیچ مشخصه ای جز ظاهر افراد در چنین موقعیت هایی نمیتونه به شما کمک کنه تا بفهمید اون شخص یا اشخاص واقعا نیاز به کمک دارند یا قصد سوء استفاده مالی از شما رو دارند یا حتی اینکه ممکنه جان شما را هم به خطر بندازن.

 

شما باشید معمولا چیکار میکنید؟

 

 

راهکارتون چیه؟ از کجا میفهمید که باید بی تفاوت عبور کرد یا باید ایستاد و کمک رسانی کرد؟

 

 

یک سری افراد کلا در این موقعیت ها بدون توقف و با بی اعتناییی کامل از کنارشون رد میشن. شما فکر میکنید اینکار درسته؟

 

این مسئله در زندگی روزمره هر آدمی ممکنه پیش بیاد بهتره با استفاده از انتقال تجربیاتمون به همدیگه از بروز اتفاقات ناگوار جلوگیری کنیم.

 

من خودم چند بار بابت این موضوع ضربه خوردم و یک مرتبه هم جان سالم به در بردم. شما اگر تجربه خاصی در این زمینه دارید عنوان کنید.

[Abolfazl_r 20,780]

یه بار داشتم پیاده میرفتم یه آقایی حدودا 35 ساله راهمو سد کرد. خیلی مودبانه گفت میتونم وقتتون رو بگیرم؟ گفتم بفرمائید.

 

با دست اشاره کرد ماشینش رو نشون داد که کنار خیابون پارک بود. یه بچه و یه خانوم هم داخل ماشین بودن. یه پراید سفید. گفت از تبریز اومدیم کیف پول و همه مدارکمون رو دزدیدن. کارت عابربانک هم نداریم که کسی واسمون پول بفرسته. میخوایم بریم تهران اونجا فامیل داریم. فقط 20 تومن پول بنزین میخوام که برسم تهران. گفت شماره کارت بدید برسم تهران واستون کارت به کارت میکنم. منم دیدم همه شواهد نشان از این داره که کلکی در کار نیست. 50 تومن دادم بهش و کلی ازم تشکر کرد. انقدر ذوق زده شد که احساس میکردم از خوشحالی بغض کرده. آقا گذشت و رفت و منم راضی بودم. پیش خودم گفتم شاید خودم هم یه روزی در همین شرایط گیر کنم.

 

تقریبا یه هفته از این ماجرا گذشته بود تو خیابون داشتم راه میرفتم دیدم همون شخص مخ یه نفرو کار گرفته. پیاده رو شلوغ بود. یواش رفتم نزدیکش دیدم همون حرفارو داره به یه نفر دیگه میزنه و ماشینش هم همونه و اون زن و بچه هم داخل ماشینن.

 

اصلا فکرشم نمیتونستم بکنم آدم انقدر بتونه شیاد باشه. حالا مسئله اینه که از کجا بفهمیم طرف واقعا نیاز به کمک داره؟

[black banner 9,103]

اگر كمك مالي باشه در حد توانم كمك ميكنم و اعتماد ميكنم ! .... يك دهم درصد كافيه كه طرف راست بگه

 

همون احتمال كوچيك راست گفتنه اونقدر ارزشمند هست كه بشه صرف نظر كرد از بي اعتمادي !

 

 

اما اگر كمك ديگه باشه ... مثلا شب كنار جاده يكي وايستاده

كمك ميخواد

اگر بشه به قيافش اعتماد كرد كمك ميكنم

 

اما آمادگي كامل جسماني رو سعي ميكنم داشته باشم براي هر حركت سريع

 

مثلا اگه يارو اوباش و كلاش بود سريعا با يك فن ، لواشكش كنم رو زمين كه نفس نكشه !

 

مثلا اين گربه ها وقتي احساس خطر ميكنه قدشون كشيده ميشه ... بايد چنين حالتي پيدا كرد

[Mina Yousefi 24,157]

درود !

برای من هم بارها از این جور موارد پیش اومده .

از نظر نقدی هر کسی که جلومو بگیره بهش کمک میکنم برام فرقی نداره داره درست میگه یا غلط ...

اما تو جاده (بجز بعضی موارد ) ریسک نمیکنم !!

[a.namdar 5,908]

صادقانه بگم در موارد كمك مالي و نقدي، بگير نگير دارم. اگه حسم بگه كمك كنم ،پول يا انواع كمك نقدي ديگه رو ميدم اگر هم نتونم خودمو قانع كنم، كمك نمي كنم.

اما در رابطه با ايستادن كنار جاده تقريبا هرگز ريسك نمي كنم. كم نشنيدم از بلاهايي كه سر افرادي كه از نزديك ميشناسمشون امده باشه.

چندسال پيش يه بار تو حال خودم داشتم تو خيابون انقلاب قدم ميزدم . يه پيرزن با كمر خميده اومد سمتم گفت دارخونه بوده و پولش كم بوده و ٥تومان هم كم داشته. منم بدون كمترين مكثي و تاملي. سريع دست تو جيبم كردم ٥تومن دادم. يادمم نبود ٦تومان بيشتر همراهم نيس. پول رو كه دادم يادم افتاد هزارتومن بيشتر ندارم. اول خوشحال شدم بعد با خودم گفتم نكنه پيرزن ه گدا بوده. برگشتم ديدم بله گداست. اولش از دست خودم عصباني شدم اما خب گفتم حتي اگه زن ه گدا باشه و بي نياز، بازم بد نشد دست خالي برنگشت. طرف يا نياز داره افتاده ب گدايي با اون حالت تكيده و خميده يا مشكل روحي يا عقلي. كه در هردو حالت خوشحال شده ديگه

[*atefeh* 13,012]

کمک مالی درحد توانم میکنم. برای رضای خدا وقتی پولو میدی و برای کمک به همنوعت دیگه مهم نیست برام نیتش چی باشه

اگه خوب بود که هیچ اگه بد بود که خدا جای حق نشسته

بیشتر از این هم کمکی ازم برنمیاد برای کسی انجام بدم

[Mohammad Aref 120,438]

یک سری افراد کلا در این موقعیت ها بدون توقف و با بی اعتناییی کامل از کنارشون رد میشن.

 

من دقیقاً این حالت هستم

 

فکر کنم تنها مواقعی که کمک کردم، در حدی بوده که مثلاً ماشینی رو هل بدم یا خریدای پیرزنیو واسش ببرم یا از خیابون ردش کنم و اینا.

 

واقعاً نمیشه اعتماد کرد، ظاهر شخص بیانگر واقعیت نیست.

 

یه مدت که مد بود بیان بگن مامانم بابام بچم بیمارستانه و پول عملشو ندارم و ....

یه مدت هم مد شده بود که تیپ بزنن بگن مسافریم، پولمونو زدن و امثالهم.

اعتمادم تو اینجور مواقع تعطیله دیگه

[afshin18 11,175]

یه زمانی به همه کمک می کردم ولی الان نه فقط گزینشی و هر وقت حال خوبی ندارم کمک می کنم

[mohammad.khoshnood 4,710]

یه بار داشتم پیاده میرفتم یه آقایی حدودا 35 ساله راهمو سد کرد. خیلی مودبانه گفت میتونم وقتتون رو بگیرم؟ گفتم بفرمائید.

 

با دست اشاره کرد ماشینش رو نشون داد که کنار خیابون پارک بود. یه بچه و یه خانوم هم داخل ماشین بودن. یه پراید سفید. گفت از تبریز اومدیم کیف پول و همه مدارکمون رو دزدیدن. کارت عابربانک هم نداریم که کسی واسمون پول بفرسته. میخوایم بریم تهران اونجا فامیل داریم. فقط 20 تومن پول بنزین میخوام که برسم تهران. گفت شماره کارت بدید برسم تهران واستون کارت به کارت میکنم. منم دیدم همه شواهد نشان از این داره که کلکی در کار نیست. 50 تومن دادم بهش و کلی ازم تشکر کرد. انقدر ذوق زده شد که احساس میکردم از خوشحالی بغض کرده. آقا گذشت و رفت و منم راضی بودم. پیش خودم گفتم شاید خودم هم یه روزی در همین شرایط گیر کنم.

 

تقریبا یه هفته از این ماجرا گذشته بود تو خیابون داشتم راه میرفتم دیدم همون شخص مخ یه نفرو کار گرفته. پیاده رو شلوغ بود. یواش رفتم نزدیکش دیدم همون حرفارو داره به یه نفر دیگه میزنه و ماشینش هم همونه و اون زن و بچه هم داخل ماشینن.

 

اصلا فکرشم نمیتونستم بکنم آدم انقدر بتونه شیاد باشه. حالا مسئله اینه که از کجا بفهمیم طرف واقعا نیاز به کمک داره؟

 

 

عجب ماجرایی بوداااا :icon_pf (34):

 

من چند باریی اینطور شدم ... اگه واقعاا بخوای بفهمی میشه با یه چند تا سوال پیچیده و تند ازش بفهمی که راست میگه یا دروغ ...اینو امتحان کن داداش ابولفضل با اینکه تو دیگه زخم خورده ای .. راستی داداش حالت خوبه ؟

[mohammad.khoshnood 4,710]

کمک مالی درحد توانم میکنم. برای رضای خدا وقتی پولو میدی و برای کمک به همنوعت دیگه مهم نیست برام نیتش چی باشه

اگه خوب بود که هیچ اگه بد بود که خدا جای حق نشسته

بیشتر از این هم کمکی ازم برنمیاد برای کسی انجام بدم

 

 

بابا معرفتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت

[saghar... 6,666]

اگه کمک مالی بخواد کسی در اکثر موارد و به اندازه تواناییم کمک میکنم

 

اما مثلا تو جاده و امثالهم اصلا ریسک نمیکنم مگه از جونم سیر شدم؟؟؟

 

البته مثلا اگه تو خیابون هرکس کمک خواست به نظر من نباید کمک کرد مثلا کسی که گداست اگه

 

همه کمک کنن فرهنگ گداپروری رواج پیدا میکنه و واقعا چهره شهر وحشتناک میشه.

 

مثلا همین امشب تو خیابون بودم بعد یه پسر جوون که تیپ خوبی هم داشت اومده جلومونو گرفته

 

که کمک کنیم بهش ولی ما پول ندادیم اخه یه جوون سالم وقتی میتونه کار کنه و پول دراره چرا باید

 

گدایی کنه و ما هم با پول دادن به اون این فرهنگ گدایی رو رواج بدیم؟؟؟

 

ولی گاهی یه پیرمردو میبینم گوشه خیابون داره دست فروشی میکنه و عزتشو زیر پا نمیذاره اونموقع

 

واقعا تا جایی که بتونم کمک میکنم و در ازای پولی که میدم خرید نمیکنم.

[Abolfazl_r 20,780]

از جمع بندی جواب های دوستان میشه فهمید که تا جایی که خطر جانی انسان رو تهدید نکنه عموما از مال راحت تر میگذریم صرف نظر از اینکه طرف چه نیتی داشته باشه.

 

به جز ممد که جون به عزرائیل نمیده. اونکه پوله!

 

 

اما به قول یکی از دوستان همین کمک مالی هم اگر در صورت نیاز واقعی فرد نباشه باعث گداپروری میشه. همون آقایی که از من 50 تومن گرفت میتونست با همون ماشین زیر پاش به جای اینکارها مسافرکشی کنه. 50 تومن ضربه سختی به من نمیزنه ولی همون 50 تومن ضربه خیلی بزرگی به همون آدم میزنه و این ضربه اینه که دیگه نمیتونه کار کنه چون به پول مفت عادت میکنه.

 

یکی دیگه از دوستان گفت چند تا سوال جواب کنیم تا بفهمیم راست میگه یا نه. اینم فکر خوبیه ولی نمیدونم چرا به ذهنم نرسید اون موقع یک بیشتر باهاش حرف بزنم تا ببینم راست میگه یا نه.

 

در خصوص در راه مانده هم که عموم دوستان اعتقاد دارن نباید توقف کرد و باید به راهمون ادامه بدیم چون ریسک بزرگیه. اما اگر خودتون در همچین شرایطی گیر کنید هم همین حق رو به دیگران میدید که در مورد شما اینطوری فکر کنن یا چون خودتونو موجه میدونید فکر میکنید باید به شما کمک کنن و کسی نباید در مورد شما فکر بد بکنه. شاید اون کسی هم که در راه مانده همین شرایطو داشته باشه. ولی به هر حال درست میگید و ریسک بزرگیه.

 

من پارسال داشتم تو یه جاده میرفتم تابستون بود هوا هم خیلی گرم بود. یه سرباز با لباس سربازی کنار جاده واستاده بود. سوارش کردم. 200 متر جلوتر یه موتور سوار هم ایستاد بود که داشت مارو نگاه میکرد. به محض اینکه راه افتادم موتوری هم راه افتاد. دو سه کیلومتر که رفتم یه خورده شک کردم که این دو نفر با هم ارتباط داشته باشن. جاده هم فرعی بود و خلوت. به سربازه یه پولتیک زدم. گفتم این موتوریه رو میبینی داره پشت سرمون میاد؟ گفت آره. گفتم فکر کنم یه کلکی تو کارشه. اما تو خیالت راحت باشه من اسلحه دارم پبشم. یه دفه دیدم سربازه هول کرد. گوشیشو از جیبش درآورد یه اس ام اس فرستاد بعدم گفت نگه دار آقا پیاده میشم. گفتم حالا که نرسیدیم. گفت آخه میان دنبالم. گفتم هر طور راحتی. پیادش کردم و رفتم دیدم موتوریه اومد و سوارش کرد. سریع دور زدم دنبالشون از ترس بندگان خدا همچین با موتور راه بیابان را در پیش گرفتن که نزدیک بود بخورن زمین فنا شن.

 

اما در عوض همین چند روز پیش با دوستام رفته بودیم تو ارتفاعات شمال قزوین که به الموت معروفه و به اشکورات شمال راه داره اما راه خاکی و مسیری به طول 60،70 کیلومتر بدون حتی یک نشانه از وجود انسان. موبایل هم آنتن نمیده. چند نفر با موتور بودن که موتور یکیشون خراب شده بود. gps ارتفاع از سطح دریا رو 3000 مترو نشون میده و هوا خیلی سرده. موتورش رو بستیم پشت ماشین و خودش رو هم تا قزوین آوردیم. اگه اونجا میموند معلوم نبود چه بلایی سرش میومد. چون نزدیک شب بود و مطمئنا دیگه هیچ ماشینی از اونجا رد نمیشد یا اگر هم رد میشد معلوم نبود کمکش کنه. ما 4 نفر بودیم ولی اونا 8 نفر. اما باز هم ایستادیم و کمکش کردیم. موارد مشابه این موضوع زیاده. متاسفانه آدم نمیدونه باید چیکار کنه. اگه بخوای بی تفاوت رد بشی و بری انسانی نیست. اگر هم بخوای کمک کنی ممکنه یه بلایی سرت بیاد. تصمیم گیری در این موارد خیلی سخته.

[Ali.Fatemi4 22,826]

اگه علمی باشه

سعی میکنم کمک بکنم

 

اگه مالی باشه، و اگه خودم توانایی مالی داشته باشم کمک میکنم

 

اگه مالی فورس ماژور باشه کمک میکنم و بعد از پول خودم جایگزین میکنم

[Abolfazl_r 20,780]

اینم یادتون باشه که اصلا از ظاهر آدما نمیشه به کسی اعتماد کرد. اون قضیه سربازه رو هم به همین خاطر عنوان کردم.

 

اما یه چیزی رو همیشه مد نظر قرار بدید. اگه تعداد نفراتتون زیاده اشکالی نداره. اما اگر تنها هستید یه مقدار ریسکش بیشتره.

 

اگر یه سلاح دفاعی خوب دم دستتون باشه بازم مطمئن تر هستید اما باز هم به خودتون مطمئن نباشید چون شما از توانایی های اون شخص یا اشخاص هیچگونه شناختی ندارید.

 

به نظرم خانوما تحت هیچ گونه شرایطی نباید در این جور موارد ریسک کنن. چون هیچ کس نمیتونه از شما توقع داشته باشه که کمکش کنید. اگرم کسی پیدا بشه که از شما کمک بخواد مطمئنا احتمال خطرش زیاده.

 

من همیشه به خانومم میگم اگه یه پیرزن فلج و کور هم تو خیابون دیدی سوار نکن چون به اندازه کافی مرد تو خیابون هست که این وظیفه روی دوشش باشه.

 

آقایون هم اگر با همسر یا مادر یا خواهرشون توی ماشین هستن بهتره کمک کردن را به عهده افراد مجرد که در خطر کمتری قرار میگیرن قرار بدن. یعنی اگر من با همسرم باشم به کسی کمک نمیکنم چون خطر بیشتری آدمو تهدید میکنه.

[Abolfazl_r 20,780]

اگه علمی باشه

سعی میکنم کمک بکنم

 

اگه مالی باشه، و اگه خودم توانایی مالی داشته باشم کمک میکنم

 

اگه مالی فورس ماژور باشه کمک میکنم و بعد از پول خودم جایگزین میکنم

 

کمک علمی توی محیط های علمی صورت میگیره یا افرادی که شمارو میشناسن ازتون کمک میخوان. مثلا کسی تو خیابون جلوی آدمو نمیگیره بگه بیا به من انتگرال دوگانه یاد بده. پس چون خطری آدمو تهدید نمیکنه تا جایی که وقت و زندگی آدم لطمه ای وارد نکنه باید به افرادی که تقاضای کمک دارن کمک کرد.

[Ali.Fatemi4 22,826]

کمک علمی توی محیط های علمی صورت میگیره یا افرادی که شمارو میشناسن ازتون کمک میخوان. مثلا کسی تو خیابون جلوی آدمو نمیگیره بگه بیا به من انتگرال دوگانه یاد بده. پس چون خطری آدمو تهدید نمیکنه تا جایی که وقت و زندگی آدم لطمه ای وارد نکنه باید به افرادی که تقاضای کمک دارن کمک کرد.

 

بله...

حالا چرا میزنیییی

 

از نظر من هم زکات علم نشر اونه

[ENG.SAHAND 31,645]

اینم یادتون باشه که اصلا از ظاهر آدما نمیشه به کسی اعتماد کرد. اون قضیه سربازه رو هم به همین خاطر عنوان کردم.

 

اما یه چیزی رو همیشه مد نظر قرار بدید. اگه تعداد نفراتتون زیاده اشکالی نداره. اما اگر تنها هستید یه مقدار ریسکش بیشتره.

 

اگر یه سلاح دفاعی خوب دم دستتون باشه بازم مطمئن تر هستید اما باز هم به خودتون مطمئن نباشید چون شما از توانایی های اون شخص یا اشخاص هیچگونه شناختی ندارید.

 

به نظرم خانوما تحت هیچ گونه شرایطی نباید در این جور موارد ریسک کنن. چون هیچ کس نمیتونه از شما توقع داشته باشه که کمکش کنید. اگرم کسی پیدا بشه که از شما کمک بخواد مطمئنا احتمال خطرش زیاده.

 

من همیشه به خانومم میگم اگه یه پیرزن فلج و کور هم تو خیابون دیدی سوار نکن چون به اندازه کافی مرد تو خیابون هست که این وظیفه روی دوشش باشه.

 

آقایون هم اگر با همسر یا مادر یا خواهرشون توی ماشین هستن بهتره کمک کردن را به عهده افراد مجرد که در خطر کمتری قرار میگیرن قرار بدن. یعنی اگر من با همسرم باشم به کسی کمک نمیکنم چون خطر بیشتری آدمو تهدید میکنه.

به استثنای مورد بالا در اکثر موارد کمک میکنم

[masi eng 47,044]

چرا راه دور بریم. همین داخل انجمن.. ازت سوال میشه.. خودتو به اب و اتیش میزنی فقط بتونی مشکل کسی رو حل کنی.. درقبالش .. بهت توهین کنن. یا بهت بگن.. حرفت چقدر سندیت داره.. و یا اینکه بهت تیکه.. بندازن.. کلا سعی میکنی بیخیال سوالات و خیلی چیزها بشی.. در اصل اگه باز کمکی و سوالی ازت بخواد.. اون کسی که باعث این نیت شده در ذهن شما مقصره..

ولی من کلا اگه حسم بگه.. کمکی کنم.. کمک میکنم. چون موقع استارت میگم. بسم الله الرحمن الرحیم.. رد خورم نداشته..

درمورد این مثالم. من نیستم که ضرر کردم..

[fakur1 10,129]

بستگی به شرایط اون لحظه ام داره . خیلی وقتا تو خیلی از موارد کمک کردم . بجز مورد سوار کردن به ماشینم که هیچوقت اینکارو نمیکنم.