رویکرد جدید درمان دیابت با تبدیل سلول های کبدی به تولیدکننده انسولین

[Mohammad Aref 120,438]

هنگامی که درمان بوسیله پیوند جزایر پانکراس (pancreatic islet allo-transplantation) برای اولین بار معرفی شد، امیدی دوباره به بیماران دیابتی خسته از تزریق انسولین برگشت. در حالی که این فن اوری بسیاری از وعده های خود را عملی کرده است، شرکت پزشکی جان بخشی به نام Orgenesis در حال حاضر در حال توسعه درمان خاصی است که ادعا کرده که در این روش بسیاری از کاستی های درمان islet مورد توجه قرار گرفته است. بطور خلاصه، این رویکرد شامل تبدیل سلول های کبدی خود بیمار به سلول هایی که تولید انسولین می کنند است.

در دیابت نوع 1، پانکراس ها تولید انسولین نمی کنند، انسولین هورمونی است که قند اضافی را از جریان خون حذف می نماید. بطور معمول، در درمان islet، مجموعه ای از سلول ها را از پانکراس اهداکننده یک شخص فوت شده درون بیمار دیابتی پیوند می زنند. این مجموعه سلول های پیوند شده به تولید انسولین در بدن اقدام می کنند، بنابراین هیچ تزریقی نیاز نیست.

از اشکالات این رویکرد این است که ممکن است شخص اهدادهنده مناسب در دسترس نباشد. حتی اگر شخص اهداکننده مناسب باشد، گیرنده نیاز به مصرف داروهای ایمنی دارد تا بدن سلول های اهدایی را پس نزند. این داروها می توانند عوارض جانبی شدیدی برای شخص به همراه داشته باشند.

 

اینجاست که سیستم Orgenesis وارد می شود.

 

 

متد جدید شامل برداشت سلول ها از کبد خود بیمار و تکثیر آن در آزمایشگاه می باشد. سپس ژن کنترل PDX-1 برای تبدیل سلول های کبدی رشد کرده در آزمایشگاه به سلول های AIP (؛Autologous Insulin Producing یا تولیدکننده انسولین اتولوگ) مورد استفاده قرار می گیرد که مشابه با عملکرد جزایر پانکراس است. سلول های AIP سپس از طریق کاتتر به درون کبد بر می گردند و در آنجا تولید انسولین را شروع می کنند.

 

 

Scott Carmer، مدیر شرکت شمال آمریکا Orgenesis می گوید:" کبد و پانکراس در عملکرد بسیار به هم مرتبط هستند و دارای منشا مشترکی در جنین می باشند." اگر شما به برخی از حیوانات تکامل نیافته نگاه کنید، تنها یک ارگان وجود دارد که نقش هر دوی کبد و پانکراس را بازی می کند. به دلیل نزدیکی این دو عضو به هم، با افزودن PDX-1 به سلول های کبد موجب ایجاد بیان ژنی می شود که سلول ها را به سلول های پانکراس تبدیل می کند."

 

 

در نتیجه به دلیل اینکه سلول های خود بیمار مورد استفاده هستند، هیچ نیازی به مصرف داروهای ایمنی نیست. گفته شده که نسبت به دیگر رویکردها کم هزینه تر است، و نتایج تولید انسولین در عرض تنها چند روز پس از ارائه سلول های AIP انجام می شود.

 

 

این سیستم در حال حاضر بر روی بافت کبد انسان در آزمایشگاه و بر روی موش های دیابتی تست شده و امید است پس از پایان سال جاری آزمایشات بالینی انسانی انجام شود.

 

منبع: topinearth.com